Των Δ. Πανανού & Χρ. Μαζανίτη
Αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής υποψηφίων στις ανώτατες στρατιωτικές σχολές ζητούν, μέσω της Realnews, πρώην επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων. Το ζήτημα έχει τεθεί και στο παρελθόν από τις ηγεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, καθώς παρατηρείται το φαινόμενο οι στρατιωτικές σχολές να αντιμετωπίζονται από κάποιους υποψηφίους ως μια κατ’ ανάγκη επιλογή. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε χρόνο ένα ποσοστό υποψηφίων που ξεπερνά το 15% εγκαταλείπει από το πρώτο έτος φοίτησης και αναζητεί νέο προσανατολισμό. Κορυφαίοι αξιωματικοί επισημαίνουν ότι βασικό κριτήριο πρέπει να είναι η επιθυμία του υποψηφίου να γίνει αξιωματικός και για να διασφαλιστεί αυτό θα πρέπει να διενεργούνται ξεχωριστές εξετάσεις για όσους θέλουν να εισαχθούν σε στρατιωτική σχολή και να ακολουθήσουν στρατιωτική καριέρα. Κρίνεται, δηλαδή, επιβεβλημένο, όπως λένε χαρακτηριστικά, να διασφαλιστεί ότι τα μελλοντικά στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων επιθυμούν ενσυνείδητα τη φοίτησή τους στις στρατιωτικές σχολές, ώστε να παρακολουθήσουν τα ιδιαιτέρως απαιτητικά και επίπονα προγράμματα ακαδημαϊκών σπουδών και στρατιωτικής εκπαίδευσης, με σκοπό να καταστούν εξειδικευμένοι επαγγελματίες στρατιωτικοί και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα μας.
«Προτιμότερο ένα μεικτό σύστημα»
«ΠΑΡΑ πολλοί υποψήφιοι φοιτητές δηλώνουν στο μηχανογραφικό τους πληθώρα σχολών και στη συνέχεια, επειδή δεν καταφέρνουν να περάσουν στις πρώτες τους επιλογές, καταλήγουν στις στρατιωτικές σχολές χωρίς να το επιθυμούν σε μεγάλο βαθμό. Ένα 10%-15% του συνόλου των εισακτέων, όταν βλέπουν τις πρώτες ημέρες το περιβάλλον της σχολής εγκαταλείπουν, ενώ στις περιπτώσεις που οι γονείς τους πιέσουν να παραμείνουν παρατηρούνται -δυστυχώς- τα «φαινόμενα» να παραιτούνται ακόμη και στο τελευταίο έτος της εκπαίδευσής τους ή, ακόμη χειρότερα, έχοντας πλέον αποφοιτήσει ως αξιωματικοί. Αυτό ισχύει περισσότερο στη Σχολή Ικάρων, όπου εκπαιδεύονται ως πιλότοι και στη συνέχεια αποφασίζουν να σταδιοδρομήσουν στην πολιτική αεροπορία, καθώς και στους στρατιωτικούς γιατρούς.
Οι στρατιωτικές σχολές κατά την άποψή μου, δεν θα πρέπει να βγουν από το σύστημα πανελλαδικών, που θεωρείται αδιάβλητο. Δεν πρέπει να αποκοπούν από τις υπόλοιπες σχολές και να θεωρηθούν μια διαφορετική "κάστα". Μια ενδιάμεση λύση θα ήταν προτιμότερη. Να υπάρξει ένα μεικτό σύστημα, στο οποίο η επιλογή για τις στρατιωτικές σχολές να δηλώνεται μέσα στην πρώτη τριάδα ή πεντάδα σχολών, δηλαδή "ψηλά" στο μηχανογραφικό.
Επίσης θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό πεδίο-κλάδος που δεν θα έχει μόνο τις στρατιωτικές σχολές αλλά και άλλες σχολές που απαιτούν ανάλογη αποφασιστικότητα και αφοσίωση. Σε κάθε περίπτωση, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν θα πρέπει να ξεχωρίζουν από την υπόλοιπη κοινωνία.
Αντιθέτως θα πρέπει να είναι πλήρως ενσωματωμένα. Και τα τελευταία 30 χρόνια η αποδοχή τους αυτή από την κοινωνία έχει εδραιωθεί».
«Πρώτο κριτήριο η επιθυμία»
«ΜΕ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ καθεστώς οι στρατιωτικές σχολές χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ) και στις Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ). Από τα ΑΣΕΙ αποφοιτούν αξιωματικοί για τους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων και επιπλέον υγειονομικοί και νοσηλευτές ενώ από τις ΑΣΣΥ αποφοιτούν υπαξιωματικοί και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Η εισαγωγή σε αυτές γίνεται μέσω της διαδικασίας των πανελληνίων εξετάσεων, με συγκομιδή μορίων, όπως και στα υπόλοιπα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Οι φοιτητές σε αυτά λαμβάνουν ακαδημαϊκή, επαγγελματική και στρατιωτική εκπαίδευση. Είναι γεγονός ότι με το σύστημα εισαγωγής μέσω πανελληνίων εξετάσεων έχει ανέβει κατά πολύ το επίπεδο σε ακαδημαϊκή γνώση. Αλλωστε, δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους αποφοίτους να αποκτήσουν στη συνέχεια μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών.
Σε επαγγελματικό και στρατιωτικό επίπεδο, η βελτίωση δεν είναι ανάλογη, γιατί, σύμφωνα με. στατιστικές που έχουν γίνει στο παρελθόν και τώρα, διαπιστώνεται ότι πολλοί από αυτούς που εισάγονται στις στρατιωτικές σχολές δεν τις έχουν ως πρώτη τους επιλογή και επομένως δεν δείχνουν τον ανάλογο ζήλο. Επομένως το πρώτο κριτήριο, ειδικά για τις στρατιωτικές σχολές πρέπει να είναι η επιθυμία και από εκεί και πέρα η ικανότητα ανάλογα με τα μόρια.
Το ιδανικό θα ήταν να φτιαχτεί μια δέσμη στην οποία θα απευθύνονται μόνο όσοι επιθυμούν να εισαχθούν στις στρατιωτικές σχολές και ο κάθε υποψήφιος να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει ποια στρατιωτική σχολή θέλει και, ανάλογα με τα μόρια, να εισάγεται σε αυτήν».
«Το φαινόμενο των παραιτήσεων»
«ΕΚΤΙΜΩ ότι έχει έλθει ο χρόνος, έχει ωριμάσει η σκέψη για να αλλάξουμε τον τρόπο εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές της χώρας μας όπως διαχρονικά προτείνουν και οι εκάστοτε στρατιωτικές ηγεσίες. Το υφιστάμενο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές της χώρας μας είναι μεν αδιάβλητο, αλλά παρατηρείται το φαινόμενο οι στρατιωτικές σχολές να αντιμετωπίζονται από κάποιους υποψηφίους ως μία κατ' ανάγκη επιλογή και αυτό δημιουργεί στη συνέχεια προβλήματα αποδόσεως και παρουσίας εντός του στρατεύματος. Συνήθως "σέρνονται" εντός του στρατεύματος διότι εισήλθαν σε αυτό από ανάγκη, χωρίς να το επιθυμούν και πολλές φορές υπό την πίεση των γονιών τους.
Επειδή υφίστανται ιδιαιτερότητες στο στρατιωτικό επάγγελμα, κρίνεται επιβεβλημένο να διασφαλιστεί, στο μέτρο του δυνατού, ότι οι υποψήφιοι για τις στρατιωτικές σχολές επιθυμούν ενσυνείδητα τη φοίτησή τους σε αυτές ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα ιδιαιτέρως απαιτητικά και επίπονα προγράμματα εκπαιδεύσεως. Για να διασφαλιστεί και το αδιάβλητο της επιλογής των μελλοντικών στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, νομίζω λογική και ωφέλιμη είναι η δημιουργία ενός πέμπτου εκπαιδευτικού κλάδου, ο οποίος θα αφορά αποκλειστικά όσους ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν στρατιωτική καριέρα στον Στρατό Ξηράς, στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Πολεμική Αεροπορία. Πρέπει να επιλέγονται για τις στρατιωτικές σχολές όσοι "πραγματικά θέλουν να κάνουν στρατιωτική καριέρα". Με αυτό τον τρόπο, ο κάθε υποψήφιος θα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει ποια σχολή θέλει (π.χ. Σχολή Ευελπίδων, Σχολή Ναυτικών Δοκίμων κ.ά.) και, ανάλογα με τα μόρια και την προτεραιότητα που έχει βάλει, να πηγαίνει στην αντίστοιχη σχολή. Επίσης θα εξασφαλίζεται ότι οι υποψήφιοι θα έχουν τις στρατιωτικές σχολές ως πρώτη τους επιλογή και δεν θα καταλήγουν σε αυτές αναγκαστικά, από "καραμπόλα", όπως συμβαίνει σήμερα, θα το λέει η καρδιά τους και θα το θέλουν πραγματικά. Παράλληλα, θα συμφέρει και την πατρίδα, η οποία πληρώνει για να τους εκπαιδεύσει και στη συνέχεια πολλοί τα παρατούν και εγκαταλείπουν τις σχολές μέσα σε λίγους μήνες ή και χρόνια. Για την εκπαίδευσή τους πληρώνουμε όλοι οι φορολογούμενοι. Για να γίνεις στρατιωτικός πρέπει να το έχεις έμφυτο μέσα σου.
Γενική πεποίθηση είναι ότι με τη δημιουργία πέμπτου κλάδου σπουδών, πάντα στο πλαίσιο των πανελλήνιων εξετάσεων, διατηρείται το αδιάβλητο των εξετάσεων εισαγωγής εισέρχονται στις στρατιωτικές σχολές οι επιθυμούντες όσοι το έχουν μεράκι, διατηρείται το υψηλό βαθμολογικό επίπεδο εισαγωγής και ταυτόχρονα με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται το ότι θα εκμηδενιστούν οι περιπτώσεις παραιτήσεων νέων, είτε κατά τη διάρκεια των σπουδών τους είτε στα πρώτα χρόνια της καριέρας τους. Φαινόμενα που τώρα είναι συχνά. Γενικά, υπό την απόλυτη προϋπόθεση διασφάλισης του αδιάβλητου της διαδικασίας θα ήταν απολύτως ωφέλιμη η επιλογή για την εισαγωγή στις στρατιωτικές σχολές μεταξύ των ατόμων που έχουν εκδηλώσει τη σχετική σαφή επιθυμία κατά απόλυτη προτεραιότητα».
«Πρέπει να δούμε το αγγλικό σύστημα»
«ΚΑΘΕ σύστημα επιλογής για τις στρατιωτικές σχολές έχει τα υπέρ και τα κατά. Μέσω των πανελληνίων εξετάσεων εξασφαλίζεται μεν το αδιάβλητο και, βεβαίως είναι ένα δίκαιο αντικειμενικό σύστημα, αλλά το μείον του είναι ότι κατά ένα μεγάλο ποσοστό, όσον αφορά αυτούς που μπαίνουν στα μάχιμα τμήματα των στρατιωτικών σχολών, δεν είναι η πρώτη τους επιλογή. Επομένως το πρώτο κριτήριο ειδικά για τις στρατιωτικές σχολές πρέπει να είναι η επιθυμία και από εκεί και πέρα η ικανότητα, ανάλογα με τα μόρια, θεωρώ, όμως ότι το σύστημα εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές χρειάζεται ριζικές τομές. Για ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις δηλαδή ικανά στελέχη παράλληλα με οικονομία σε όλους τους τομείς πρέπει να δούμε το αγγλικό σύστημα. Οι Αγγλοι δεν παίρνουν υποψηφίους για να τους εκπαιδεύσουν σε Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Έχουν τις παραδοσιακές σχολές τους αλλά παρέχουν στρατιωτική, πτητική και ναυτική εκπαίδευση. Όσον αφορά το ακαδημαϊκό κομμάτι, παίρνουν έτοιμους από τα πανεπιστήμια για να στελεχώσουν τις ανάλογες θέσεις».
«Στις εξετάσεις Ιστορία και Γεωγραφία»
«ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ θα πρέπει να καλύπτουν και τα τρία επίπεδα εκπαιδεύσεως με συνεχή αξιολόγηση. Οι εισαγωγικές εξετάσεις να διατηρήσουν τον αδιάβλητο χαρακτήρα των πανελλαδικών, προσθέτοντας Ιστορία και Γεωγραφία (εξέλιξη λαών/πολιτισμών/πόρων), ως χαρακτηριστικό γνώρισμα παιδείας αξιωματικού, με βαρύτητα στην πρώτη επιλογή των υποψηφίων και με πιστοποιημένη γνώση αγγλικής. Τα μεταπτυχιακά/ διδακτορικά προγράμματα να συνδέονται και με την αγορά εργασίας (αμυντική βιομηχανία-ναυτιλία-αεροπλοΐα). Να καταργηθούν οι δαιδαλώδεις πολυεπίπεδες ιεραρχικές εισηγήσεις. Η ανάθεση των προγραμμάτων να γίνεται από τα επιτελεία σε συνεργασία με τις σχολές καθώς αυτά γνωρίζουν τις ανάγκες τους (όπως οι καθηγητές τις τάσεις της τεχνολογίας). Η ίδρυση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων να είναι αρμοδιότητα Αρχηγού Κλάδου. Η ΣΝΔ να αποτελέσει Ναυτικό Πανεπιστήμιο Αμυνας και Ασφάλειας κοινών σπουδών Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού Σώματος με κοινή εκπαίδευση στη ναυτική τέχνη και διαχωρισμό σε Άμυνα και Ασφάλεια και όχι, απλά, χώρο συγκατοίκησης.
Για την επίτευξη και ανάδειξη της αριστείας στην εκπαίδευση που παρέχουν τα ΑΣΕΙ, καθίσταται απαραίτητη η ευέλικτη, σύγχρονη και αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών οικονομικών πόρων που προσελκύουν οι δραστηριότητες αυτές στην επιμόρφωση, στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση και στην έρευνα».
ΠΗΓΗ: REALNEWS 21/03/2021 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]