Αδίστακτοι δολοφόνοι
Ενδεικτικό αυτής της μεταβολής είναι ότι το 2010, όταν οι τράπεζες δεν είχαν λάβει μέτρα ασφαλείας, είχαν σημειωθεί στην Αττική 164 ληστείες τραπεζών και μόλις 268 ληστρικές επιδρομές στα σπίτια. Ωστόσο την επόμενη χρονιά που άρχισε η τοποθέτηση ειδικών συστημάτων ασφαλείας οι ληστείες στα πιστωτικά ιδρύματα μειώθηκαν σε 39 και οι επιδρομές σε σπίτια της Αθήνας εκτοξεύθηκαν στις 605. Κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι σημειώνονται στην Αθήνα περίπου 480-550 ληστείες σε σπίτια και το ποσοστό αυτών που καταλήγουν σε αιματοχυσία είναι περίπου 13%-16%. Το ποσοστό εξιχνιάσεων των ληστειών των σπιτιών είναι της τάξης του 15%-25%.
«Δεν μιλάει με τίποτα»
Σε μία από τις φονικές ληστείες ένας από τους δράστες ακούγεται να λέει στο τηλέφωνο: «Είμαστε μέσα, είμαστε μέσα, τις έχουμε πιάσει (σ.σ.: δύο ηλικιωμένες γυναίκες, η μία 87 ετών, η οποία τελικά πέθανε από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχθηκε) αλλά κάνουν πολλή φασαρία». Για να συμπληρώσουν αμέσως μετά: «Δεν μας δείχνουν τίποτα οι γ...ες, την έχω κάνει μέσα στα αίματα τη μία, τίποτα»!
Ωστόσο σε μια άλλη ληστεία στην οποία δεν υπήρξε αντίδραση από τους έντρομους ενοίκους ακούστηκαν να λένε: «Ηταν ήσυχα, ρε αδερφέ. Τους ξυπνήσαμε ήσυχα τον έναν μετά τον άλλον, κάτσαμε δύο-τρεις ώρες μέσα. Ησυχους τους είχαμε, φασαρία δεν μας έκαναν».
Στο διαβιβαστικό της ΕΛ.ΑΣ. σχεδόν για όλους τους δράστες σημειωνόταν: «Εχει καταδικαστεί στο παρελθόν για ομοειδείς πράξεις και παρ' όλα αυτά συνεχίζει αδιαλείπτως τη δράση του, σχεδόν σε καθημερινή βάση». Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι για την προαναφερόμενη περίπτωση με τα χτυπήματα με ρόπαλα και σίδερα σε βάρος δύο ηλικιωμένων γυναικών οι δράστες καταδικάστηκαν πριν από μερικές ημέρες σε 16 χρόνια φυλάκιση και αφέθηκαν ελεύθεροι (λόγω ανασταλτικού χαρακτήρα της έφεσης), παρότι ο εισαγγελέας είχε προτείνει δύο φορές ισόβια! Οπως ανέφερε ο νομικός εκπρόσωπος ενός εξ αυτών, ο δικηγόρος Πειραιά κ. Ιωάννης Γλύκας, «το Δικαστήριο δέχθηκε την ειλικρινή μεταμέλεια και ειλικρίνειά τους, κάτι που ουσιαστικά αφαίρεσε την κατηγορία για χρήση ιδιαίτερης σκληρότητας».
Οπως επισημαίνει ο ποινικολόγος κ. Σταύρος Γεωργόπουλος, «η Πολιτεία πρέπει να βρει τρόπο να ικανοποιήσει την κοινωνική επιταγή για παραδειγματική τιμωρία ειδεχθών εγκλημάτων, παράλληλα με την υπαρκτή ανάγκη αντιμετώπισης του υπερπληθυσμού των φυλακών. Ισως έφτασε η ώρα για τον διαχωρισμό των εγκλημάτων σε "βίαια" και "μη βίαια"».
Τρόμος στην Ακρόπολη και «χαμένες» περιπολίες
«Ληστείες λαμβάνουν συνήθως χώρα κατά τις νυκτερινές ώρες (21.00 - 03.00) με αυξητική τάση το Σαββατοκύριακο, στην περιοχή του Αρείου Πάγου, στον λόφο Φιλοπάππου, καθώς και στις οδούς Δ. Αρεοπαγίτου και Απ. Παύλου. Συνηθέστερα οι δράστες, δραστηριοποιούνται σε ομάδες των 3-4 ατόμων (σπανιότερα και σε ομάδες των 8-10) και με τη χρήση λεκτικής βίας, υπό την απειλή αιχμηρών αντικειμένων προβαίνουν σε αφαίρεση προσωπικών αντικειμένων από τους επισκέπτες της περιοχής». Αυτή την κατάσταση τρόμου περιγράφει έκθεση 13 σελίδων που εξέδωσε η ΕΛ.ΑΣ. – προ μερικών ημερών – σχετικά με τους κινδύνους που διατρέχουν χιλιάδες πολίτες και τουρίστες στον χώρο της Ακρόπολης και στα πέριξ.
Η έκθεση έχει θέμα «Επιχειρησιακό Σχέδιο Αστυνόμευσης Αρχαιολογικού Χώρου Ακρόπολης», όπου προβλέπει την πραγματοποίηση πεζών και εποχούμενων περιπολιών. Ωστόσο η προσπάθεια των επιτελών της Κατεχάκη για να αναστείλουν την εγκληματικότητα με την επονομαζόμενη «εμφανή αστυνόμευση» παρουσιάζει σειρά προβλημάτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με άλλη πρόσφατη έκθεση της ΕΛ.ΑΣ., το 2017 πραγματοποιήθηκαν 17.734 πεζές περιπολίες, στη διάρκεια των οποίων υπήρξαν 41.525 έλεγχοι σε άτομα και 5.841 σε καταστήματα. Από την περαιτέρω ανάλυση προκύπτει ότι το 2016 είχαν πραγματοποιηθεί 18.453 περιπολίες αυτής της μορφής και είχαν ελεγχθεί 70.029 άτομα και 21.777 αυτοκίνητα. Τα στοιχεία δηλαδή αναδεικνύουν ότι το 2017 παρότι οι πεζοί αστυνομικοί ήταν σχεδόν ίδιοι με την προηγούμενη χρονιά έκαναν κατά 60%-70% λιγότερους ελέγχους. Κι αυτό γιατί απλώς επόπτευαν διαφόρων μορφών στόχους (συμβολαιογραφεία, στόχους αναρχικών κ.λπ.) και δεν ασχολούνταν με την πρόληψη του εγκλήματος.