Συνεχίζεται το θρίλερ με το Elka Aristotle και την απαγωγή του 20χρονου Έλληνα. Ειδικός διαπραγματευτής μιλάει στο newsit.gr για την απαγωγή του Έλληνα δόκιμου μηχανικού. Ο έμπειρος διαπραγματευτής είχε ζήσει την απαγωγή Παναγόπουλου και την απαγωγή Λεμπιδάκη.
Ενώ οι πληροφορίες αναφορικά με την απαγωγή τεσσάρων ναυτικών από ελληνόκτητο τάνκερ στον κόλπο της Γουινέας φτάνουν με το σταγονόμετρο, η οικογένεια του 20χρονου δόκιμου μηχανικού συνεχίζει να αγωνιά. Οι Αρχές παρέχουν ενημέρωση με φειδώ, ενώ είναι άγνωστο αν τρεις ημέρες μετά το ρεσάλτο των απαγωγέων στο ELKA ARISTOTLE, έχει υπάρξει οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί τους.
[custom:google-ads]
Το newsit.gr, σε μια προσπάθεια να διερευνήσει το πώς ακριβώς γίνονται οι διαπραγματεύσεις με τους απαγωγείς επικοινώνησε και τον κ. Ανδρέα Κωνσταντακόπουλο. Απόστρατος ανώτατος αξιωματικός της Αστυνομίας, ο Ανδρέας Κωνσταντακόπουλος υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες διαπραγματευτές τέτοιων κρίσεων. Με εκπαίδευση στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο και εμπειρία σε απαγωγές όπως αυτή του Περικλή Παναγόπουλου ή πιο πρόσφατα του Μιχάλη Λεμπιδάκη, ο κ. Κωνταντακόπουλους εξηγεί στο newsit.gr τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ένας διαπραγματευτής απέναντι στους απαγωγείς.
Η κουλτούρα των δραστών σε πρώτο πλάνο
Σύμφωνα με τον απόστρατο αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ., οι δράστες της απαγωγής στο Τόγκο είναι πιθανό να πήγαιναν για πειρατεία, για να καταλάβουν δηλαδή το πλοίο. Δεν το κατάφεραν και προχώρησαν σε απαγωγή ανθρώπων.
«Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν ξεφεύγουμε από τη διαπραγμάτευση για μια πειρατεία όπου διαπραγματευόμαστε το πλοίο ή το εμπόρευμα. Εδώ έχουμε να διαπραγματευτούμε ζωές ανθρώπων» λέει ο κ. Κωνσταντακόπουλος στο newsit.gr και προσθέτει: «τα σημαντικά στοιχεία που πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν όσοι ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι τα στοιχεία κουλτούρας των δραστών, τα θρησκευτικά τους χαρακτηριστικά ενδεχομένως, να δουν τι ακριβώς πρεσβεύουν και πώς αξιολογούν την ανθρώπινη ζωή. Αυτά πρέπει να ανιχνευθούν μέσα από τη διαπραγμάτευση. Είναι κι αυτή μια από τις δουλειές των διαπραγματευτών. Διότι με βάση το τι πρεσβεύουν οι απαγωγείς γίνεται και ο χειρισμός».
«Αν ο στόχος είναι αποκλειστικά τα λύτρα» προσθέτει ο ίδιος, «μειώνεται δραστικά ο κίνδυνος για τους απαχθέντες». «Αυτό δεν σημαίνει ότι ο διαπραγματευτής θα λειτουργήσει όπως θέλει. Πρέπει να λειτουργήσει με πολύ μεγάλη προσοχή για να μην έχουμε απροσδόκητο αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να είμαστε θρασείς απέναντί τους. Εμείς θέλουμε τους ανθρώπους πίσω διότι οι ζωές δεν αντικαθίστανται. Κανένας δεν μπορεί να πάρει τη ζωή ενός ανθρώπου στα χέρια του και να την κάνει ό,τι θέλει. Είναι υποχρεωμένος να παλέψει για το επιθυμητό αποτέλεσμα», συμπληρώνει.
Δεδομένος ο πόλεμος νεύρων
Σύμφωνα με τον Ανδρέα Κωνσταντακόπουλο, ένας διαπραγματευτής πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι θα του γίνει πόλεμος νεύρων και να μην προχωρά σε κρίσεις. «Το ότι καθυστερούν να επικοινωνήσουν μπορεί να συμβαίνει για πολλούς λόγους. Μπορεί να θέλουν να εξασφαλίσουν ένα ασφαλές καταφύγιο ή να θέλουν να κάνουν πόλεμο νεύρων. Οι διαπραγματευτές θα πρέπει να έχουν πολλά πράγματα μέσα στο μυαλό τους και να κάνουν και πολλούς συνδυασμούς», υπογραμμίζει ο απόστρατος αξιωματικός.
Συμπληρώνει: «οι απαγωγείς μπορεί να έχουν σκληρό προφίλ, αλλά παραμένουν ανθρώπινα όντα. Ένας διαπραγματευτής θα πρέπει να λαμβάνει όλες αυτές τις παραμέτρους υπ’ όψιν του. Αν πάμε με τσαμπουκά ή με τη λογική να τους τσακίσουμε, τότε μάλλον δεν θα τα καταφέρουμε. Αν ο διαπραγματευτής κάνει κρίσεις, μάλλον έχει αποκτήσει θράσος. Ο διαπραγματευτής πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι θα του γίνει πόλεμος νεύρων. Αυτό γίνεται συνήθως με το να μην επικοινωνούν αυξάνοντας την αγωνία των συγγενών των απαχθέντων».
«Πρωτίστως» επαναλαμβάνει ο κ. Κωνσταντακόπουλος, «ο διαπραγματευτής θα πρέπει να μάθει την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων. Υπάρχουν λαοί οι οποίοι δεν μιλούν. Η απαγωγή Λεμπιδάκη στην Ελλάδα για παράδειγμα, έσπασε διεθνές ρεκόρ. Θα θυμάστε ίσως ότι υπήρχε χάσμα επικοινωνίας περίπου δύο μηνών. Η διαφορά κουλτούρας και μόνο μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα» τονίζει και επισημαίνει την ανάγκη να ζητείται από τους δράστες απόδειξη ζωής. «Είναι επιβεβλημένο να ζητάμε επικοινωνία με τα θύματα. Το ότι το ζητάμε δεν σημαίνει ότι θα συμβεί όμως. Ο διαπραγματευτής πρέπει διαρκώς να ζητάει απόδειξη ζωής», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Καταλήγοντας ο Ανδρέας Κωνσταντακόπουλος αναφέρει: «από την εμπειρία μας στην Ελλάδα, οι απαγωγείς ζητούν κάποια ποσά τα οποία μειώνονται σημαντικά προκειμένου να κλείσει η συμφωνία και να απελευθερωθεί ο όμηρος. Σε κάθε περίπτωση στόχος μιας διαπραγμάτευσης είναι να επιστρέψουν ασφαλείς οι απαχθέντες. Αν ήταν να δίνουμε ό,τι ζητούν, δεν θα υπήρχε λόγος διαπραγμάτευσης. Πρώτα όμως πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι αυτοί θα γυρίσουν πίσω σώοι και αβλαβείς. Το ύψος του ποσού που θα δοθεί είναι απόφαση των ανθρώπων που πληρώνουν, όχι των διαπραγματευτών».
Ρεπορτάζ: Μάριος Αραβαντινός