Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Thump.
H σκηνή της acid house στα '80ς και στα '90ς έχει συνδεθεί στενά στη μνήμη του κόσμου με το ecstasy. Το ότι υπάρχει το «acid» ως συνθετικό είναι λες και είναι εκεί κατά λάθος, μιας και όλοι επικεντρώνονται στον ρόλο του MDMA. Αν και είναι αλήθεια πως οι πλειονότητα των ravers ήταν εντελώς κομμάτια από χάπια, ένα και μόνο χάπι κόστιζε 25 λίρες, οπότε δεν ήταν ναρκωτικό που το σήκωνε η τσέπη του καθενός. Και εδώ ήταν που έμπαινε το acid στο παιχνίδι, μιας και εκείνοι που ήθελαν κάτι φθηνότερο, μπορούσαν πάρουν ένα Strawberry ή ένα Windowpane πολύ φτηνότερα.
Θέλησα να μάθω περισσότερα για τη σχέση της dance μουσικής και του acid εκείνη την περίοδο, οπότε επικοινώνησα με τον Mr. A, έναν ντίλερ από το Μάντσεστερ ο οποίος ήταν ενεργός στο απόγειο της περιόδου του Madchester. Αρχικά, τον γνώρισα μέσω του Colin Blaney, ενός ποδοσφαιρικού χούλιγκαν με τον οποίο δούλεψα συγγράφοντας δύο βιβλία του ως ghostwriter. Θυμόμουν ότι τον είχε αναφέρει ως τον τύπο στον οποίο πήγαινες για να βρεις τα λεγόμενα club drugs εκείνη την εποχή. Παρακάτω ακολουθεί η κουβέντα που κάναμε για τον υποτιμημένο ρόλο που έπαιξε το acid στη rave σκηνή των αρχών των '90ς.
Thump: Γιατί νομίζεις πως ο κόσμος ξεχνάει τον ρόλο του acid και μιλάει μόνο για το ecstasy;
Mr. A: Γιατί το E συνεχίζει και παίζει δυνατά. Τα χάπια έχουν αρχίσει να γίνονται όπως τότε, είναι δηλαδή σχεδόν το ίδιο δυνατά με τότε. Αυτό σημαίνει πως ο κόσμος μπορεί να καταλάβει τι γινόταν τότε με τα Ε, ακόμα και πόσο «καθαρά» ήταν. Δεν μπορούν όμως να συνδεθούν με το acid, γιατί δεν παίζει πλέον στα κλαμπ.
Πόσο δημοφιλές ήταν το acid τότε στα rave σε σχέση με το ecstasy;
Θα έλεγα πως το 25% των ατόμων που ήταν στα μαγαζιά που έπαιζαν acid house έπαιρναν acid. Αντίστοιχα, το 75% έπαιρνε ecstasy. Τα άτομα που δεν είχαν λεφτά για ecstasy έπαιρναν acid. Υπήρχε κόσμος που έπαιρνε Strawberries, Supermen, Ohms, Microdots και Windowpanes, που ήταν και από τα πιο δυνατά είδη acid. Τα Windowpanes ήταν διάφανα και ήταν σαν μικρά κομμάτια πλαστικό. Κάποια άτομα τα κόλλαγαν στα μάτια τους και απορροφούσαν το acid από τους βολβούς του ματιού, γιατί έτσι σε χτύπαγε κατευθείαν στο κεφάλι.
Ακούγεται κάπως hardcore.
Ναι, εγώ δεν το έκανα ποτέ! Όλα τα είδη acid βασικά το ίδιο πράγμα έκαναν, αλλά κάποια ήταν πιο δυνατά. Μπορούσες επίσης να πάρεις και πιο φτηνά ecstasy που ήταν κομμένα με acid, τα οποία παρήγαγαν μια φάση κάπου ανάμεσα στα δύο. Πολλά είχαν και πρέζα μέσα, οπότε σου έδιναν κάτι από όλα αυτά τα ναρκωτικά. Ο κόσμος τρίπαρε πολύ άσχημα με αυτά.
Υπήρχαν ομάδες ανθρώπων που πήγαιναν στα κλαμπ και έπαιρναν acid όλοι μαζί. Ήταν παρέες που όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους και πήγαιναν ο ένας τον άλλον, οπότε υπήρχε μικρότερη περίπτωση κάποιος να τριπάρει άσχημα. Πάντα είχες έναν που έπαιρνε τις πρωτοβουλίες και όλοι ακολουθούσαν αυτόν, έτσι ώστε να μην ξεμείνει κάποιος σε κάποια γωνία χωρίς να έχει ιδέα τι του γίνεται. Όλη η ομάδα χόρευε μαζί και φώναζαν «Aciiiid! Αciiid!», φυσούσαν σφυρίχτρες και όλα αυτά. Ήταν πολύ σημαντικό να είσαι με τους σωστούς ανθρώπους, αλλιώς τρίπαρες άσχημα.
Έπαιρνες κάποιες προφυλάξεις ώστε να μην πουλάς σε ανθρώπους που ήταν πιο πιθανό να τριπάρουν άσχημα;
Δεν πουλούσα acid σε κανέναν που φαινόταν ότι θα μπορούσε να τριπάρει άσχημα και σε κανέναν που δεν ήταν με παρέα φίλων. Το να παίρνεις acid είναι ομαδική δουλειά.
Ποια ήταν τα βασικά κλαμπ για τους acid-heads στο Manchester τότε;
Το Conspiracy, το Hacienda και το Thunderdome. Ήταν όλα καλά μαγαζιά. Το Hacienda ήταν λίγο πιο κυριλέ από τα άλλα δύο, με λιγότερα κακοποιά στοιχεία μέσα. Το Conspiracy ήταν καλό, αλλά κάποιοι ίσως να το έβρισκαν λίγο περίεργο γιατί σύχναζαν εκεί μέλη συμμοριών από διάφορα μέρη του Manchester. Δεν έγινε ποτέ τίποτα, γιατί όλοι κούμπωναν ecstasy και acid. Το Thunderdome ήταν γεμάτο χούλιγκαν, κλεφτρόνια και συμμορίτες, που σημαίνει ότι εκεί αισθανόμουν πιο άνετα. Παρά τον συνδυασμό του κόσμου, ούτε κι εκεί γινόταν κάτι άσχημο, με μερικές εξαιρέσεις. Είχε γίνει ένα διαβόητο σκηνικό εκεί μια φορά, όταν μια παρέα γκάνγκστερ είχαν εμφανιστεί και πυροβόλησαν μπροστά από το μαγαζί. Σε γενικές γραμμές, όμως, και αν σκεφτείς ποιοι πήγαιναν εκεί, ήταν αρκετά ήρεμα. Πολύς κόσμος γούσταρε το Thunderdome, μιας και το θεωρούσαν πιο προσιτή μορφή του Hacienda.
Υπήρχε κόσμος που έστηνε και acid house πάρτι στα σπίτια του. Έμεναν σπίτι, άκουγαν acid house και χόρευαν με τους φίλους τους. Τρίπαραν όλο το βράδυ με πέντε λίρες και δεν χρειαζόταν να πληρώσουν για να μπουν πουθενά, οπότε ήταν μια φτηνή επιλογή.
Το ότι πουλούσες acid σε έβαλε ποτέ σε κίνδυνο με συμμορίες και τέτοια;
Όχι, γιατί δεν είχε πολύ κέρδος, οπότε δεν έκανε κανείς σαματά γι' αυτό. Πολύς κόσμος το πουλούσε συμπληρωματικά με τα Ε, ή απλώς για να βγάλει αρκετά λεφτά ώστε να αγοράσει ένα Ε. Πρέπει να θυμάσαι ότι τα Ε ήταν πολύ ακριβά τότε, όχι όπως τώρα. Από την κάθε ταμπλέτα acid έβγαινε κέρδος 2,50 με 3 λίρες. Μπορούσες να βγάλεις πολλά πουλώντας Ε, γι' αυτό και γύρω από τη φάση αυτή υπήρχαν πολύ περισσότερα προβλήματα.
Τι θα έλεγες ότι ταίριαζε περισσότερο με το acid house, το acid ή το Ε;
Και τα δύο ταίριαζαν. Η μουσική ήταν λίγο τριπαριστή, οπότε της πήγαινε το acid, αλλά είχε και ενέργεια, οπότε της πήγαινε και το Ε. Κάποια άτομα την έβρισκαν λίγο γρήγορη για acid και προτιμούσαν να τριπάρουν με acid όταν άκουγαν κάτι πιο αραχτό, όπως Bob Dylan, ή Doors.
Πολύς κόσμος έχει συνδέσει την acid house με την αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ των συμμοριών χούλιγκαν του Manchester. To acid έπαιξε ρόλο σε αυτό;
Σίγουρα. Έπαιξε τον ίδιο ρόλο με τα Ε. Έβλεπες ομάδες ατόμων από διάφορες συμμορίες στο ίδιο κλαμπ, αλλά δεν έψαχναν για καβγά, ήταν εκεί μόνο για να χορέψουν. Πολλοί συμμορίτες και χούλιγκαν άλλαξαν πολύ με το acid και από την όλη σκηνή. Κοίτα, όταν έχεις βιώσει μια κατάσταση ευτυχίας και ευφορίας δεν μπορείς απλώς να γυρίσεις σε αυτό που ήσουν πριν. Το acid βοήθησε πολύ κόσμο να ανοίξει το μυαλό του σε νέες εμπειρίες.
Όχι πως το acid και τα Ε εξαφάνισαν πλήρως τη βία μεταξύ των οπαδών της City και της United. Μερικά μέλη των οργανωμένων χούλιγκαν της United που ήξερα έπαιρναν acid στο τρένο καθώς πήγαιναν σε εκτός έδρας παιχνίδια, αλλά μετά έπαιζαν μάπες με τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας όταν έφταναν στον προορισμό τους. Γενικά απέφευγαν τη βία όταν ήταν στο Hacienda ή το Thunderdome, αλλά μια χαρά πλακώνονταν με άλλες συμμορίες τις ημέρες που είχε μπάλα. Δεν θα έλεγα ότι η ένταση σταμάτησε από το acid ή το ecstasy, αλλά σίγουρα στα κλαμπ η αίσθηση δεν ήταν τόσο έντονη.
Γιατί πιστεύεις πως το ecstasy έχει παραμείνει δημοφιλές ως ναρκωτικό των κλαμπ, αλλά το acid σνομπάρεται από τον κόσμο πλέον;
Ένας από τους λόγους είναι πως η τιμή του ecstasy έχει πέσει. Τώρα που έχει φτιάξει πάλι η ποιότητά του, αξίζει τα χρήματά του. Επιπλέον, υπάρχουν πλέον και άλλα ναρκωτικά που παίρνει ο κόσμος στα κλαμπ στις μέρες μας, που τότε δεν είχαν συνδεθεί με αυτήν τη φάση. Ο κόσμος σνιφάρει διαρκώς κόκα ας πούμε, το οποίο σπάνιζε τότε, αφού κόστιζε 80 λίρες το γραμμάριο. Το ότι η κόκα είναι πλέον πιο φτηνή είναι ένας ακόμα λόγος που ο κόσμος δεν παίρνει acid. Ο περισσότερος κόσμος έπαιρνε acid μόνο και μόνο επειδή ήταν ένα φτηνό τριπάρισμα.
Πιστεύεις πως το acid θα επανέλθει ποτέ ως ναρκωτικό των κλαμπ;
Ίσως. Σίγουρα είναι πάλι αρκετά δημοφιλές στο Manchester αυτή την περίοδο.
www.vice.com