Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Εικόνα
12:18 | 23/06/2018

Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε που ένας ψυχωτικός μαύρος άνδρας ονόματι Andre Thomas καταδικάστηκε σε θάνατο. Σκότωσε την εν διαστάσει λευκή σύζυγό του, τον νεαρό μιγά γιο του και το άλλο παιδί της συζύγου του. Στη συνέχεια, μαχαίρωσε τον εαυτό του τρεις φορές και ξάπλωσε δίπλα στα θύματά του, περιμένοντας να πεθάνει. Όταν αυτό δεν συνέβη, περπάτησε οκτώ χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι του πατέρα του στο Σέρμαν του Τέξας, κουβαλώντας στις τσέπες του όργανα των θυμάτων του και προσπάθησε να τηλεφωνήσει στη Laura, τη γυναίκα που μόλις είχε σκοτώσει.

[custom:google-ads]

Πέντε ημέρες μετά την ομολογία του στην Αστυνομία, αποφάσισε να ακολουθήσει τη βιβλική συμβουλή του Ματθαίου: «Eἰδὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ» (Εάν δε ο δεξιός σου οφθαλμός νοσεί και σε ενοχλεί και υπάρχει φόβος να βλάψει όλο το σώμα, βγάλε τον και πέταξέ τον μακριά) - και το έκανε. Στη συνέχεια, αφού καταδικάστηκε σε θάνατο τέσσερα χρόνια αργότερα, αποφάσισε να βγάλει και το άλλο του μάτι. Έπειτα, το έφαγε.

Η πολιτεία του Τέξας ισχυριζόταν από την αρχή ότι έπρεπε να επιβληθεί η θανατική ποινή στον Thomas, αλλά το Πέμπτο Αμερικανικό Εφετείο έδωσε πρόσφατα εντολή στους πολιτειακούς δικηγόρους και τους συνήγορους υπεράσπισης να προσκομίσουν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία και νομικά επιχειρήματα σχετικά με δύο καυτά ζητήματα στη νομοθεσία περί θανατικής ποινής: την προκατάληψη των ενόρκων και το κατά πόσο ο κατηγορούμενος έχει σώας τα φρένας.

Ήταν ο Thomas σε θέση να δικαστεί; Αρχικά, όλες οι πλευρές συμφώνησαν ότι δεν ήταν και ο Thomas οδηγήθηκε σε πολιτειακό ψυχιατρικό ίδρυμα. Στη συνέχεια, μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, αφού οι πολιτειακοί γιατροί του χορήγησαν μεγάλες δόσεις του αντιψυχωτικού φαρμάκου Zypreza, οι ίδιοι ισχυρίστηκαν ότι ο Thomas μπορούσε πλέον να δικαστεί. Είπαν ότι η ψύχωσή του, η οποία είχε εμφανιστεί μια δεκαετία πριν από τις δολοφονίες, δεν ήταν βιολογική, αλλά ότι είχε «ενταθεί» από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ στον οργανισμό του.

Η υπόθεση του Thomas καταγράφηκε αναλυτικά από τον Brandi Grissom σε ένα άρθρο με τίτλο «Trouble in Mind» που δημοσιεύτηκε στο Texas Monthly, τον Μάρτιο του 2013. Ο Thomas ήταν ένα έξυπνο παιδί που λάτρευε να μελετά τη Βίβλο από μικρός, καθώς μεγάλωνε φτωχικά στο Σέρμαν. Αλλά η ολίσθηση του στην τρέλα ξεκίνησε γύρω στην ηλικία των εννέα, όταν ξεκίνησε να διαμαρτύρεται για τους αγγέλους και τους δαίμονες που λογομαχούσαν στο μυαλό του. Είχε διαρκώς προβλήματα με τον νόμο και έκανε πολλές απόπειρες αυτοκτονίας - και κατά τη διάρκεια όλων αυτών, δεν είχε επαρκή ιατρική παρακολούθηση, που θα επέτρεπε στον ίδιο και τα θύματά του να αποφύγουν τη φρίκη που συνέβη τον Μάρτιο του 2004.

Ο Thomas καταδικάστηκε από ένα σώμα λευκών ενόρκων, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν τουλάχιστον τρία μέλη που εξέφραζαν ανοιχτά την αντίθεσή τους στους διαφυλετικούς γάμους.

Το ζήτημα της ικανότητας του Thomas να δικαστεί σχετίζεται άμεσα με προηγούμενες υποθέσεις που εκδικάστηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο. Το 2002, το Δικαστήριο κατέστησε παράνομη την εκτέλεση κατηγορουμένων με διανοητικές αναπηρίες, μια απόφαση που ενισχύθηκε το 2014. Το 2005, το Δικαστήριο απαγόρευσε την εκτέλεση ανήλικων δολοφόνων. Σε κάθε περίπτωση, η πλειοψηφία του Δικαστηρίου επικεντρώθηκε στο επίπεδο της υπαιτιότητας και στην ικανότητα του εναγομένου να κατανοήσει είτε τη φύση του εγκλήματος που διέπραξε, είτε τη σημασία της θανατικής ποινής που θα του επιβαλλόταν. Το Πέμπτο Εφετείο έκρινε ότι δεν ήταν θεμιτό να διερευνηθεί το ζήτημα της ψυχικής ασθένειας και της θανατικής ποινής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα περιοριζόταν το έργο των δικαστών.

Ο Thomas καταδικάστηκε από ένα σώμα λευκών ενόρκων, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν τουλάχιστον τρία μέλη που εξέφραζαν ανοιχτά την αντίθεσή τους στους διαφυλετικούς γάμους. Ένας ένορκος είπε στους δικηγόρους και τον δικαστή κατά την επιλογή των μελών του σώματος των ενόρκων ότι «στη γενεαλογία δεν πρέπει να υπάρχουν προσμείξεις». Ένας άλλος από τους ενόρκους που καταδίκασαν τον Thomas σε θάνατο, δήλωσε ότι τα παιδιά ενός διαφυλετικού ζευγαριού «δεν ανήκουν σε μια συγκεκριμένη φυλή». Ένας ακόμη ένορκος δήλωσε ότι οι διαφυλετικές σχέσεις είναι «αντίθετες με το θέλημα του Θεού». Ο τότε δικηγόρος του Thomas δεν έθιξε ποτέ τις συγκεκριμένες δηλώσεις.

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης του Thomas ενώπιον του Πέμπτου Εφετείου (μπορείτε να την ακούστε εδώ), η τωρινή δικηγόρος του Thomas, Catherine Carroll, υποστήριξε ότι η επιλογή των ενόρκων στη συγκεκριμένη υπόθεση ήταν ένα «δομικό σφάλμα» που καθιστούσε ολόκληρη τη δίκη και τις ετυμηγορίες που ακολούθησαν συνταγματικά ελλιπείς. Τα πολιτειακά δικαστήρια εφάρμοσαν λάθος νομικά κριτήρια, όταν επιβεβαίωσαν την καταδίκη και την ποινή του Thomas, υποστηρίζει η Carroll, καθώς ο νόμος δεν απαιτεί απόδειξη ότι τα κίνητρα πίσω από την ετυμηγορία τον ενόρκων δεν σχετίζονται με φυλετικές προκαταλήψεις. Επίσης, όπως λένε οι δικηγόροι του Thomas, υπάρχει προηγούμενο υπόθεσης που εκδικάσθηκε από το Πέμπτο Εφετείοτο 2006 με παρόμοια στοιχεία.

Οι πολιτειακοί εισαγγελείς προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τα ρατσιστικά κίνητρα στην υπόθεση, υποστηρίζοντας ότι το έγκλημα δεν αφορούσε πραγματικά τον διαφυλετικό γάμο, αλλά τον γάμο εν γένει, δηλώνοντας ότι ο Thomas, ψυχικά άρρωστος ή μη, δεν μπορούσε να δεχτεί το γεγονός ότι τον εγκατέλειψε η σύζυγός του, Laura και ότι έκανε οικογένεια με έναν άλλο άνδρα. «Ένας μαύρος άνδρας σκότωσε μια λευκή γυναίκα, αλλά αυτό δεν είναι στο επίκεντρο της υπόθεσης», υποστήριξε η Fredericka Sargent, δικηγόρος στο γραφείο του γενικού εισαγγελέα. «Ο κ. Thomas σκότωσε τη σύζυγό του, επειδή δεν σκόπευε να επιστρέψει σε αυτόν. Τα κίνητρά του δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τη φυλή της, τη φυλή του ή τη φυλή οποιουδήποτε άλλου. Ήταν θέμα εκδίκησης και εμμονής».

«Αυτό όμως δεν είναι άσχετο με την υπόθεση, από τη στιγμή που ο κατηγορούμενος ήταν ψυχωτικός τη δεδομένη στιγμή;», ρώτησε ο δικαστής Stephen Higginson.

Αν πρόκειται πραγματικά για μια περίπτωση προκατάληψης των ενόρκων, είπε ο δικαστής, δεν αρκούσε απλώς να ζητήσει ο δικηγόρος του Thomas από τους ενόρκους να είναι δίκαιοι;Μάλλον δεν αρκούσε αυτό, κατέληξε η Sargent. Στη συνέχεια είπε ότι όσο κακοί και αν ήταν οι προκατειλημμένοι, υπήρχαν πολύ περισσότεροι ένορκοι στην υπόθεση που ήταν ακόμη πιο απίθανο να δικάσουν δίκαια τον Thomas.

Οι σημερινοί δικηγόροι του Thomas έχουν την ελπίδα ότι [...] θα πείσουν το Πέμπτο Εφετείο ή τουλάχιστον πέντε δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ουάσινγκτον, να ορίσουν νέα δίκη ή να τον απαλλάξουν.

Γιατί όμως τότε, ρώτησαν οι δικαστές, δεν κίνησαν οι δικηγόροι του Thomas όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να απαλλαγούν από τους προκατειλημμένους ενόρκους; Η Carroll χρησιμοποίησε αργότερα το συγκεκριμένο επιχείρημα, για να υπογραμμίσει ακριβώς αυτό: ότι ο δικαστής είχε προτείνει ακόμη και την άσκηση εξαίρεσης αιτιότητας των ενόρκων λόγω προκαταλήψεων, εάν ήταν απαραίτητο.

Η πιο δραματική στιγμή στην επιχειρηματολογία της ήρθε αργότερα, όταν η δικηγόρος της εισαγγελίας αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η πολιτεία του Τέξας είχε παραποιήσει βασικά στοιχεία σχετικά με την εξέταση των προκατειλημμένων ενόρκων. Το δικαστήριο είχε δηλώσει ότι ο δικηγόρος του Τhomas είχε ανακρίνει εκτενώς τους εν λόγω μεροληπτικούς ενόρκους. Αυτό ήταν ψέμα.

«Πρέπει να ομολογήσω ότι αυτό ήταν ένα λάθος», είπε η Sargent στην επιτροπή.
«Είναι ένα πολύ σημαντικό λάθος», είπε η δικαστής Leslie Southwick.
«Είναι, κυρία δικαστά», απάντησε η Sargent.
«Γιατί δεν το διορθώσατε;», είπε η δικαστής.
«Επειδή το αντιλήφθηκα πολύ αργά», δήλωσε η Sargent.
«Έστω, γιατί δεν το κάνατε, όταν το καταλάβατε;», είπε η δικαστής.
«Ζητώ συγγνώμη για αυτό», είπε η Sargent.
«Αυτό είναι ασυγχώρητο, από τη στιγμή που λέτε ότι υπέπεσε στην αντίληψή σας και επιλέξατε να μην μας ενημερώσετε», είπε η δικαστής.

 

Στον απόηχο της πρόσφατης αντίδρασης του Ανώτατου Δικαστηρίου σε παρόμοιες υποθέσεις δικαστικής προκατάληψης, το ζήτημα των μεροληπτικών ενόρκων έρχεται στο προσκήνιο. Τον περασμένο Μάρτιο, σε μια υπόθεση στο Κολοράντο, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι δικαστές της δίκης θα μπορούσαν να είχαν διερευνήσει πιο διεξοδικά τους ισχυρισμούς περί φυλετικής προκατάληψης των ενόρκων. Στη συνέχεια, τον περασμένο Ιανουάριο, το Δικαστήριο πήρε το μέρος ενός μαύρου κρατούμενου που είχε καταδικαστεί σε θάνατο στην Τζόρτζια, μια υπόθεση που εκδικάστηκε από έναν δικαστή ο οποίος έκανε ρατσιστικές παρατηρήσεις. Οι σημερινοί δικηγόροι του Thomas έχουν την ελπίδα ότι οι δηλώσεις των ενόρκων κατά τη διάρκεια εξέτασης της υποψηφιότητάς στη συγκεκριμένη υπόθεση -δηλώσεις που, όλως παραδόξως, δεν κατάφεραν να κινήσουν υποψίες στους τότε δικηγόρους της υπόθεσης- θα πείσουν το Πέμπτο Εφετείο ή τουλάχιστον πέντε δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ουάσινγκτον, να ορίσουν νέα δίκη ή να τον απαλλάξουν.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Marshall Project

www.vice.com

Policenet.gr © | 2024 Όροι Χρήσης.
developed by Pixelthis