Η πυρκαγιά στην περιοχή Τσακαίοι, στα Στύρα Ευβοίας, ξεκίνησε στη 1.10 το μεσημέρι στις 23 Ιουλίου του 2007 και λόγω των ισχυρών ανέμων που έπνεαν εκείνη την ώρα πήρε γρήγορα διαστάσεις καίγοντας μια περιοχή με πουρνάρια, λίγα δέντρα και ελαιόδεντρα. Καθώς μάλιστα το μέτωπο της φωτιάς κινούνταν προς τον οικισμό του Διλησού, στον τόπο της πυρκαγιάς έσπευσαν ισχυρές δυνάμεις της Πυροσβεστικής, αποτελούμενες από 42 πυροσβέστες με 12 οχήματα, 5 αεροσκάφη και ένα ελικόπτερο. Το δύσβατο της περιοχής που καιγόταν έκανε αναγκαία την ύπαρξη και άλλων εναέριων μέσων, με αποτέλεσμα στην μάχη να ριχθούν άλλα δύο αεροσκάφη και ένα ελικόπτερο. Η φωτιά κατευθυνόταν προς την περιοχή του Πολυπόταμου και οι φλόγες είχαν αγγίξει τις μάντρες του οικισμού, ενώ είχαν εκκενωθεί προληπτικά και άλλοι οικισμοί, όταν συνέβη το μοιραίο για τους δύο πιλότους...
Η ώρα είχε φτάσει πια τέσσερις παρά τέταρτο και το Καναντέρ ήταν γεμάτο με έξι τόνους νερό.
Οι δύο πιλότοι προκειμένου να αποτρέψουν την επέλαση της φωτιάς και την είσοδό της στα σπίτια του οικισμού Διλησός, αναγκάστηκαν να πραγματοποιήσουν αρκετά χαμηλή πτήση.
Είχαν μόλις ολοκληρώσει την ρήψη, όταν ξαφνικά το αεροσκάφος έγειρε προς την μία πλευρά του και καρφώθηκε στο έδαφος. Κατά τους αυτόπτες μάρτυρες οι πιλότοι επιχείρησαν να σηκώσουν το αεροσκάφος, χωρίς όμως να το καταφέρουν.
Αμέσως μετά την πτώση στο σημείο έσπευσε ισχυρή δύναμη των ΕΜΑΚ από την Πυροσβεστική, οι άντρες της οποίας βρήκαν τα δύο πτώματα των πιλότων και τα συντρίμμια του αεροσκάφους, τα οποία είχαν διασκορπιστεί σε απόσταση περίπου πενήντα μέτρων μεταξύ τους. Το ότι κοντά στο μεγαλύτερο κομμάτι όπου βρισκόταν η μηχανή του σκάφους βρισκόταν αγροικία, μέσα στην οποία την στιγμή της πρόσκρουσης ήταν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, οδηγεί τους κατοίκους να πιστεύουν ότι ακόμα και τις τελευταίες στιγμές οι πιλότοι αδιαφορώντας για την ζωή τους μάχονταν να σώσουν εκείνες που κινδύνευαν.
Εμπειρογνώμονες της επιτροπής που ορίστηκε από το ΓΕΑ και επισκέφτηκαν την περιοχή του δυστυχήματος απέδωσαν την πτώση του αεροσκάφους στον συνδυασμό της πολύ χαμηλής πτήσης μέσα σε καπνούς και στα ισχυρά ρεύματα αέρα που αναπτύσσονται από την μετακίνηση των ιδιαίτερα θερμών μαζών. Μαζί με τους ανέμους που έπνεαν την ώρα της κατάσβεσης εκτίμησαν ότι το αεροσκάφος παρουσίασε απώλεια στήριξης και έτσι έπεσε ξαφνικά, σαν μολύβι, στο έδαφος!
Τα δύο παλικάρια μας, ο κυβερνήτης Δημήτρης Στοϊλίδης και ο συγκυβερνήτης Γιάννης Χατζούδης, έπεσαν προστατεύοντας τις ζωές, τις περιουσίες και το φυσικό περιβάλλον της χώρας μας και αν μη τι άλλο θα πρέπει να τους τιμήσουμε και να τους θυμόμαστε πάντα.
Εισήλθε στην 72η Σειρά της Σχολή Ικάρων στις 8 Σεπτεμβρίου του 1997 και αποφοίτησε το 2001 όπου και αναδείχθηκε στους τέσσερις πρώτους.
Μετά την αποφοίτησή του πήγε στην Τανάγρα όπου υπηρέτησε σε μοίρα πολεμικών αεροσκαφών Mirage 2000
Ο Σμηναγός Δημήτρης Στοϊλίδης, λάτρεψε τόσο πολύ την δουλειά του, ώστε σε ρόλο σκηνοθέτη τράβηξε ένα προφητικό βίντεο-ύμνο στις δυσκολίες των χαμηλών πτήσεων των Canadair. "Σκηνοθέτης" όμως και μάλιστα δράματος αποδείχτηκε η ίδια η μοίρα... "Η λεωφόρος των σπασμένων ονείρων"... το τραγούδι αυτό των Greenday διάλεξε ο 33χρονος σμηναγός για να "ντύσει" μουσικά το κλιπάκι που ανέβασε στο διαδίκτυο και όπου εμφανίζεται ο ίδιος με έναν συνάδελφο του να ξεκινούν μία αποστολή διάσωσης κάποιου δάσους από τις φλόγες.
Η κάμερά του καταγράφει καρέ-καρέ το Canadair που συνοδεύει το δικό του και δίνει μάχη με τις φλόγες πετώντας σε απόσταση αναπνοής από την φωτιά. Ο ίδιος ο Δημήτρης είχε επιμεληθεί και το μοντάζ, ενώ το αποτέλεσμα έπλεκε το εγκώμιο των πιλότων των Canadair που καθημερινά επιτελούν άθλο, βάζοντάς τα με τις καιρικές συνθήκες, αλλά και τις συνεχείς αυξομειώσεις βάρους των αεροσκαφών τους. Αλλά και ο Γιάννης Χατζούδης ήταν ένας πιλότος παθιασμένος με την δουλειά του. Ούτε η φοβερή πτώση του Mirage, αλλά ούτε και η ανησυχία της μάνας του στάθηκαν αρκετά για να μείνει μακριά από τα σύννεφα. Οι πτήσεις ήταν η ζωή του...
Σμηναγός Δημήτριος Στοϊλίδης
Υποσμηναγός Ιωάννης Χατζούδης