Ως εργαζόμενοι τιμάμε την 1 Μάη, την εργατική Πρωτομαγιά. Τιμάμε τους νεκρούς εργάτες του Σικάγο το 1886 που παλεύανε για το οχτάωρο και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Τιμάμε το Μάη του 1936 και τους νεκρούς καπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη που αγωνίζονταν για υψηλότερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες ζωής ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Μεταξά. Θαυμάζουμε και τιμάμε τους 200 ήρωες της Καισαριανής που έπεσαν υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά και τις αρχές τους, αρνούμενοι να δειλιάσουν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, στη φυλακή και στα βασανιστήρια. Αγωνίστηκαν για να απολαμβάνει ο λαός μας αξίες όπως η ελευθερία και η ειρήνη, καθώς επίσης αγωνίστηκαν και για να τσακίσουν το φασισμό και του ναζισμό. Έχουμε επίγνωση ότι χάριν των θυσιών και αυτών των ανθρώπων σήμερα είμαστε δέκτες αυτονόητων δικαιωμάτων που κάποτε φάνταζαν ουτοπία, π.χ. οχτάωρο.
Και εμείς οι αστυνομικοί ως εργαζόμενοι συμπαρατασσόμαστε με το λαό, τους εργαζόμενους της Χώρας μας στις διεκδικήσεις τους για καλύτερους μισθούς, για κοινωνική ασφάλεια και γενικά ανθρώπινους όρους διαβίωσης. Στον αγώνα που κάνουν τα αδέρφια μας, οι πατεράδες μας, οι φίλοι μας θέλουμε να είμαστε αρωγοί. Παλεύουμε για να μην στεκόμαστε απέναντι τους. Διεκδικούμε και εμείς με τους αγώνες μας μια αστυνομία που δεν θα καταστέλλει τους εργατικούς αγώνες, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Είμαστε απέναντι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Είμαστε απέναντι στη φοροληστεία, στη βίαιη φτωχοποίηση των οικογενειών μας, στην ανασφάλιστη δουλειά, στα ελαστικά ωράρια και ελαστικές σχέσεις εργασίας που κάνουν κουρέλια τους εργαζόμενους. Απαιτούμε να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και να μην χρησιμοποιείται η αστυνομία στην εκτέλεση των πλειστηριασμών. Απαιτούμε δημόσια υγεία και παιδεία για όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως, για τις οικογένειες μας και τα παιδιά μας. Δεν λησμονούμε ότι προερχόμαστε και εμείς ως επί το πλείστον από λαϊκές οικογένειες.
Απαιτούμε και εμείς το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ που ως εργαζόμενοι στερούμαστε. Παρά τις αλλεπάλληλες Συνταγματικές αναθεωρήσεις και υποσχέσεις γι’ αναθεώρηση, καμία κυβέρνηση δεν ικανοποίησε το πάγιο αυτό αίτημα μας. Εν έτει 2019 είναι ανεπίτρεπτο να στερείται από τον Έλληνα αστυνομικό το δικαίωμα στην απεργία. Η απεργία είναι απαραίτητος μοχλός διεκδίκησης για πραγματοποίηση δίκαιων αιτημάτων, με στόχο αφ’ ενός πιο ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες για το προσωπικό κι αφ’ ετέρου κατά συνέπεια καλύτερη παροχή υπηρεσιών στους πολίτες. Μόνο μέσα από τη νομιμοποίηση της απεργίας στα Σώματα Ασφαλείας θα υπάρξει ουσιαστική προοπτική για να εκπληρωθούν διαχρονικά αιτήματά μας όπως ανθρώπινο ωράριο, χορήγηση ημερήσιας ανάπαυσης όταν αυτή προκύπτει, προγραμματισμό υπηρεσίας έγκαιρα, οχήματα και μηχανές αξιόπιστα και τεχνικά ελεγμένα, υλικοτεχνικό εξοπλισμό σύγχρονο που να ανταποκρίνεται στις συνθήκες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, συνθήκες υγιεινής στις υπηρεσίες ανθρώπινες, ένα μισθολόγιο που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Απαιτούμε την αλλαγή και εκσυγχρονισμό του πειθαρχικού δικαίου ώστε να απαλειφτούν όλες οι αυταρχικές, αντιδημοκρατικές και αναχρονιστικές διατάξεις του και εν γένει όλων των οργανικών νόμων που διέπουν τη λειτουργία της αστυνομίας.
Θέλουμε το συνδικαλιστικό κίνημά μας, τα σωματεία μας ενεργά, μαχητικά και διεκδικητικά. Σωματεία που θα εκπροσωπούν τους εργαζομένους αστυνομικούς και θα προσπαθούν για την επίλυση των προβλημάτων τους. Σωματεία που θα προάγουν τη συμμετοχή των αστυνομικών στις αρχαιρεσίες και στα όργανα τους. Ας μην αφήνουμε μεμονωμένα περιστατικά να αμαυρώνουν τη φιλοσοφία του Συνδικαλισμού και να ακυρώνουν τα κεκτημένα του. Ας μην λησμονούμε με τη σειρά μας τους πρωτοπόρους αγωνιστές του Σώματος, που προκειμένου να διεκδικήσουν μέσα από τη συνδικαλιστική δραστηριότητα καλύτερους εργασιακούς όρους, βρέθηκαν αντιμέτωποι μέχρι και με την απόταξη! Με αίσθηση ευθύνης και ματιά σε βάθος χρόνου να εκλέγουμε κάθε φορά τους εκπροσώπους μας.
Η εργατική Πρωτομαγιά μας διδάσκει ότι τίποτα δεν χαρίζεται σε κανέναν εργαζόμενο ανεξάρτητα απ’ την εποχή που βρίσκεται, είτε ενάμιση αιώνα πίσω είτε σήμερα. Ας μην παραμερίζουμε όσα παγκοσμίως κέρδισαν οι εργαζόμενοι μέσα από τη ζωντανή διαδικασία του συνεταιρίζεσθαι. Ό,τι δικαίωμα έχει κατακτήσει ο λαός, έχει κερδηθεί με αγώνα, διώξεις ακόμα και με θάνατο. Τίποτα δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας το στερήσουν. Απ΄ό,τι φαίνεται ο παρονομαστής για όλους του εργαζομένους είναι ο ίδιος! Μέσα στα χρόνια της κρίσης η ομοιότητα με τους υπόλοιπους εργαζομένους έγινε πιο ορατή από ποτέ. Με συνείδηση και ενότητα θα συνεχίσουμε τον αγώνα για το μέλλον που αξίζουμε!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ