Δημοσιεύουμε επιστολή που εστάλη από αναγνώστη Αστυνομικό στo ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του policenet.gr
Είμαι αστυνομικός και υπηρετώ σε υπηρεσία στο κέντρο της Αθήνας. Τις προηγούμενες ημέρες, μου παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα υγείας και από τότε αρχίζει και ο δικός μου Γολγοθάς.
Πιο συγκεκριμένα, είχα έναν έντονο πόνο χαμηλά κάτω από την κοιλιακή χώρα και έτσι αποφάσισα ένα απόγευμα, να πάω στα επείγοντα περιστατικά του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών.
Εκεί αφού με εξέτασε ο γιατρός, μου είπε πως μάλλον έχω βουβωνοκήλη και πως θα πρέπει να πάω αύριο το πρωί εκ νέου από τα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου, για να μου βγάλουν οπωσδήποτε με το χαρτί που θα μου δώσει αυτός έναν υπέρηχο, για να δούμε ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος, γιατί θα πρέπει κατά πάσα πιθανότητα να χειρουργηθώ άμεσα.
Πηγαίνοντας λοιπόν εγώ την επομένη το πρωί στο Νοσοκομείο έχοντας έντονο πόνο και περιμένοντας μέχρι το μεσημέρι να έρθει η σειρά μου, μου ανακοίνωσαν (αφού με ρώτησαν πρώτα τι ιδιότητα έχω) πως σήμερα δεν μπορούμε να σας κάνουμε τον υπέρηχο αλλά μου έκλειναν ραντεβού για 2 Αυγούστου. Τους έδειξα το χαρτί που μου είχε δώσει ο γιατρός την προηγούμενη ημέρα από τα Εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου τους , ότι πρόκειται δηλαδή για επείγον περιστατικό και μου απάντησαν, πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό και με προέτρεψαν πως αν θέλω, μπορώ να πάω να κάνω την εξέταση έξω.
Φεύγω από το Νοσοκομείο με τον πόνο να είναι έντονος και εγώ να είμαι εξαντλημένος, αφού όλη την ημέρα δεν είχα καταφέρει να βγάλω άκρη και την επομένη μετά από την προτροπή ενός γνωστού μου, επισκέπτομαι έναν άλλο γιατρό σε άλλο Νοσοκομείο ο οποίος, μου είπε να κάνω οπωσδήποτε έναν υπέρηχο και τρίπλεξ για να δούμε αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος.
Πηγαίνω την επομένη σε ένα διαγνωστικό κέντρο πληρώνοντας 80 ευρώ για υπέρηχο-τρίπλεξ αφού δεν μπορούσε ο γιατρός να το γράψει και αφού βγαίνουν τα αποτελέσματα και διαπιστώνεται ότι πρέπει να χειρουργηθώ, πηγαίνω ξανά την επομένη στο 401 ζητώντας να δω τους Χειρουργούς.
Όταν είδαν τις εξετάσεις, μου είπαν πως όντως χρειάζομαι χειρουργείο και αυτό θα μπορεί να γίνει μετά από 3 μήνες τον Αύγουστο δηλαδή. Τότε τους είπα πως δεν μπορώ να περιμένω τόσο πολύ, λόγω του έντονου πόνου που έχω και λόγω φύσεως της δουλειάς μου (μηχανή) και τους παρακάλεσα αν γίνεται να το κάνω πιο νωρίς.
Τότε βγαίνει μπροστά ένας από τους χειρουργούς του Νοσοκομείου και με θράσος μου βγάζει την κάρτα του ιδιωτικού του ιατρείου και μου λέει πως επειδή εδώ μέσα, δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη και για να μην παιδεύεσαι πάρε την κάρτα μου και έλα εκεί να κλείσουμε ένα απόγευμα ένα ραντεβού τσάκ μπάμ να την κάνεις για να τελειώνεις και θα σου κάνω εγώ πολύ καλή τιμή.
Ακούγοντας τον γιατρό να μου λέει όλα αυτά με τέτοια ηρεμία και κυνικότητα, βγήκα έξω από τα ρούχα μου. Του είπα πως θα έπρεπε να ντρέπεται για την συμπεριφορά του και για πιο λόγο τότε μου γίνονται τόσες κρατήσεις από τον μισθό μου για νοσοκομειακή περίθαλψη αφού θα πρέπει να πάω έξω για να πληρώσω, ενώ οι υπόλοιποι γιατροί κοιτούσαν σαστισμένα. Στο τέλος, ο ίδιος είχε και το θράσος να μου πει πως θα μου κάνει αγωγή επειδή και καλά τον προσέβαλα.
Από εκείνη την στιγμή κατάλαβα πως μας αντιμετωπίζουν εμάς τους αστυνομικούς οι γιατροί στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο. Σηκώθηκα και έφυγα επιτόπου και δεν πρόκειται να ξαναπατήσω ποτέ στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο.
Άπλα λυπάμαι που βλέπω ότι το κράτος δεν μας υπολογίζει καθόλου και γινόμαστε έρμαια του καθενός εκεί μέσα. Φαντάζομαι πως καθημερινά υπάρχουν δεκάδες παρόμοια περιστατικά συναδέλφων στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο.
Με εκτίμηση
Ένας ταλαιπωρημένος Αστυνομικός
* Το περιστατικό συνέβη στον συνάδελφό μου, που κάνουμε καθημερινά υπηρεσία μαζί και έγιναν έτσι ακριβώς όπως μου τα μετέφερε ο ίδιος και σας τα γράφω.