Με χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν εκεί από παντού στο νησί, να συνωστίζονται οι μεν Σύροι στον ένα χώρο οι δε υπόλοιποι στον άλλο. Ζέστη αφόρητη, συνωστισμός, βρωμιά... Και ανάμεσα τους κάποιοι ελάχιστοι αστυνομικοί της Υπηρεσίας Μέτρων Τάξης κι άνδρες του Λιμενικού Σώματος να προσπαθούν να καταφέρουν το ακατόρθωτο.
Να πείσουν όλον αυτό τον κόσμο να περιμένει.
Ο εκρήξεις όλων αυτών των ανθρώπων συχνές... Φυλετικές, μέχρι και οικογενειακές συγκρούσεις, νεύρα, σπρωξιές, συχνά πυκνά πέφτει και ξύλο.
Και ανάμεσα τους, είπαμε, κάποιοι ελάχιστοι αστυνομικοί της Υπηρεσίας Μέτρων Τάξης κι άνδρες του Λιμενικού Σώματος.
Πολυκαταγγελμένοι και οι δυο, πότε για μια σφαλιάρα, πότε για μια κλωτσιά.
Δευτέρα το μεσημέρι, και δυο από αυτούς ο φωτογραφικός φακός «τους συλλαμβάνει» τον μεν έναν της ΥΜΕΤ με κράνος, ασπίδα κι όλον τον άλλο εξοπλισμό με ένα τετράχρονο μωρό στην αγκαλιά, να οδηγεί μια οικογένεια στον εσωτερικό χώρο καταγραφής.
Και λίγο αργότερα έναν άνδρα του Λιμενικού Σώματος να βαστά δυο αγοράκια και να τα οδηγεί στον ίδιο χώρο.
Ρωτάς αργότερα κάποιον από τους υπεύθυνους προϊσταμένους τους. Σε κοιτά περίεργα... «Δημοσιογράφος είσαι ε;» σου απαντά.
Γνέφεις καταφατικά. «Κάτσε να δεις τι κάνουμε ανάμεσα στις κλωτσιές για τις οποίες γράφετε συνήθως...».
Μωρά κλαίνε πίσω σου.
Σε παρατά ο προϊστάμενος που λέγαμε.
«Μιχάλη τρέχα θα ποδοπατηθούν» ακούς να φωνάζει σε κάποιους.
«Και νερά, φέρτε κανένα νερό... Σκάσαν».
www.dikaiologitika.gr