Τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τις ασύλληπτες τραγωδίες που ζήσαμε στους δρόμους του νησιού πολλές είναι οι βολές που δέχεται και η ΕΛ.ΑΣ στην οποία κάποιοι καταλογίζουν ότι έχει «αδρανήσει» σε ό,τι αφορά στα μέτρα αστυνόμευσης, την διενέργεια αλκοτεστ κλπ.
Καμία πρόθεση δεν έχουμε να κάνουμε τον «συνήγορο της ΕΛΑΣ», όμως τουλάχιστον υποκριτικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το όψιμο ενδιαφέρον πολιτικών για τις «τραγωδίες της Κρήτης».
[custom:google-ads]
Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι εκείνοι που σήμερα κόπτονται για τα τροχαία και ρίχνουν το ανάθεμα σε πολλούς εκτός από τους εαυτούς τους και τις μικροπολιτικές τους, ήταν και είναι οι πρώτοι που μέσω των κομματικών τους γραφείων πιέζουν διαχρονικά την ΕΛΑΣ να «σβήσει» την κλήση του συγγενή, του κολλητού, του ψηφοφόρου τους, να επιστραφεί το δίπλωμα που έχει αφαιρεθεί στον παραβάτη οδηγό, να του επιστραφούν οι πινακίδες γιατί «καταστρέφεται ο άνθρωπος».
Ίσως η ΕΛΑΣ να είναι ο «εύκολος στόχος» για να καλύψουν την δική τους ολιγωρία σε σχέση με τις ανύπαρκτες υποδομές στο νησί αλλά και την έλλειψη αυστηρότερου νομοθετικού πλαισίου αναφορικά με συγκεκριμένες παραβάσεις του ΚΟΚ. Πρώτοι εμείς βρίζουμε τους αστυνομικούς εάν μας γράψουν για κάποια σοβαρή παράβαση. Τα «γαλλικά» πάνε σύννεφο χωρίς ποτέ να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και να παραδεχτούμε «καλά να πάθουμε. Έφταιγα. Ας πρόσεχα».
Ως προς το θέμα της ελλιπούς αστυνομικής παρουσίας στους δρόμους της Κρήτης, αυτό είναι ένας άλλος παραλογισμός της ελληνικής πραγματικότητας. Πάρτε για παράδειγμα τι συμβαίνει με τις κάμερες στον ΒΟΑΚ. Οι οδηγοί «κόβουν» ταχύτητα ενόψει της κάμερας και στο επόμενο λεπτό τρέχουν σαν τρελοί, με επικίνδυνες προσπεράσεις, μέχρι την επόμενη κάμερα που θα πατήσουν και πάλι φρένο. Κάτι ανάλογο ισχύει και στα σημεία που υπάρχει φυσική παρουσία αστυνομικών και περιπολικών.
Οι οδηγοί ελαττώνουν ταχύτητα μέχρι να απομακρυνθούν από την «επικίνδυνη ζώνη» και μετά γκαζώνουν ελεύθεροι. Στις περισσότερες περιπτώσεις δε, έχει συμβεί σε όλους, διερχόμενοι οδηγοί αναβοσβήνουν τα φώτα, θέλοντας να προειδοποιήσουν τους άλλους: «προσοχή μπάτσοι!». Και όλοι οδηγούμε σαν Παναγίες, όμως στην επόμενη στροφή μετατρεπόμαστε σε δαίμονες της ασφάλτου.