Σχεδόν ένα εκατομμύριο κόσμος βγήκε το βράδυ της Κυριακής (15.07.2018) στους δρόμους του Παρισιού για να γιορτάσει την κατάκτηση του Μουντιάλ από τη Γαλλία. Οι τρικολόρ, με το 4-2 επί της Κροατίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας, κατέκτησαν ξανά την κορυφή του κόσμου, 20 χρόνια μετά την πρώτη φορά. Το Παρίσι φόρεσε γρήγορα τα γιορτινά του. Κάποιοι, όμως, είχαν άλλα στο μυαλό τους…
Άνθρωποι με σημαίες της Γαλλίας παντού, με καπνογόνα στα χρώματα της χώρας, με τη «Μασσαλιώτιδα» (σ.σ. τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας) να ακούγεται παντού, γιόρταζαν, φώναζαν, χαίρονταν την επιτυχία. Στην Αψίδα του Θριάμβου προβάλλονταν οι εικόνες των πρωταγωνιστών.
Ορισμένοι όμως είχαν άλλα σχέδια και αμαύρωσαν τα πάντα. Έσπασαν βιτρίνες μαγαζιών στη Λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων και ισχυρή αστυνομική δύναμη ήταν εκεί για να τους απωθήσει. Όμως τα επεισόδια ανάμεσα σε νεαρούς και την αστυνομία δεν άργησαν να ξεσπάσουν. Μαζί τους και οι εικόνες ντροπής.
4.000 αστυνομικοί που είχαν αναπτυχθεί νωρίτερα στο χώρο όπου χιλιάδες Γάλλοι παρακολούθησαν τον τελικό, μεταφέρθηκαν στα Ηλύσια Πεδία. Περίπου 30 νεαροί που φορούσαν μάσκες άφησαν τα μπουκάλια με το κρασί και τη σαμπάνια για να αρχίσουν να πετούν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.
Από μπουκάλια μέχρι καρέκλες. Και η αστυνομία δεν άργησε να κάνει χρήση χημικών και να απωθήσει τον κόσμο με κανόνια νερού.
Και ενώ η λεωφόρων των Ηλυσίων Πεδίων είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης, ένας Γάλλος που ήθελε μόνο να γιορτάσει, με δάκρυα σε μάτια φώναζε: «έτσι θέλετε να πανηγυρίσετε;».
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αναφορές για τραυματισμούς ή συλλήψεις. Αλλά δυστυχώς, η κατάκτηση του δεύτερου Μουντιάλ από τη Γαλλία αμαυρώθηκε… Και κανείς δεν σεβάστηκε ούτε εκείνους που ήθελαν πραγματικά να γιορτάσουν. Ούτε και τα μικρά παιδιά που βρέθηκαν στα Ηλύσια Πεδία μαζί με τους γονείς τους… 
Φυσικά, επεισόδια δεν ξέσπασαν μόνο στο Παρίσι. Ένταση υπήρξε και σε άλλες πόλεις, μεταξύ τους η Μασσαλία.
Υπήρχαν κι εκείνοι που γιόρτασαν με την ψυχή τους στο Παρίσι
Πριν ξεσπάσουν οι εικόνες ντροπής, τα Ηλύσια Πεδία και άλλες περιοχές στο Παρίσι αλλά και σε όλη τη Γαλλία είχαν μετατραπεί σε μια τεράστια ντισκοτέκ! Χιλιάδες Γάλλοι γιόρτασαν με την ψυχή τους το δεύτερο αστέρι στη φανέλα της Εθνικής τους ομάδας.
Από την «περιοχή των φαν» στον πύργο του Άιφελ μέχρι το κέντρο της Λιλ, της Λιόν, του Στρασβούργου ή της Μασσαλίας, το στάδιο του Μπορντό και τις πλατείες των χωριών, εκατομμύρια οπαδοί επιδόθηκαν σε ένα ξέσπασμα χαράς μετά το σφύριγμα της λήξης του τελικού απέναντι στην Κροατία (4-2).
«Νικήσαμε, νικήσαμε!» φώναζε το πλήθος στην περιοχή των φαν του Παρισιού. «Είναι θαυμάσιο, θαυμάσιο», φώναζε συγκινημένη η Μαρτίν, 58 ετών, που έχει πάει μαζί με την κόρη της και 90.000 άλλους οπαδούς που «πνίγονται» μες τις σημαίες και τα καπνογόνα.
Μερικά λεπτά αργότερα, τα Ηλύσια Πεδία ήταν κατάμεστα από κόσμο που κατέβηκε στους δρόμους για να γιορτάσει όλη νύχτα το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας. Το 1998, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί για να γιορτάσουν τον «πρόεδρο» Ζιντάν και την ομάδα του στην «πιο όμορφη λεωφόρο του κόσμου».
Εκεί όπου χτύπησαν οι τζιχαντιστές
Στο Παρίσι, στο μπαρ Carillon, ένα από τα σημεία των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου 2015, ο ο Μπενουά Μπαρντέ, ένας νεαρός σύμβουλος πληροφορικής «όχι ιδιαιτέρως φαν του ποδοσφαίρου», πήγε για να γιορτάσει τον τίτλο με τους φίλους του και «να δείξω πως το Παρίσι δεν πεθαίνει ποτέ». «Το να είμαστε πρωταθλητές του κόσμου εδώ, είναι συμβολικό», έλεγε ενώ τα ποτήρια μπίρας πηγαινοέρχονταν συνεχώς. Κι εκείνος επίσης είχε αποφασίσει να κατευθυνθεί προς τα Ηλύσια Πεδία. Το 1998 «οι γονείς μου με είχαν βάλει για ύπνο στις 23:00 για να πάνε να γιορτάσουν στα Ηλύσια Πεδία. Αυτή τη φορά είναι η σειρά μου!» είπε.
Πολλοί νέοι ήθελαν με τη σειρά τους να ζήσουν το μεθύσι του 1998. «Είναι το πιο όμορφο καλοκαίρι της ζωής μου», δήλωσε η Μιριάμ, 17 ετών, που βρέθηκε στον Πύργο του Άιφελ.
Ο Κιλιάν, ο Αντουάν και τα άλλα παιδιά
Στο Μποντί, στην περιοχή του Παρισιού, το τελευταίο γκολ, από τον «μικρό» της ομάδας Κιλιάν Μπαπέ, ακολούθησε μία έκρηξη χαράς. «Ο Κιλιάν σούταρε, ο Κιλιάν σκόραρε, ο Κιλιάν χρυσό μπαλόνι, το Μποντί πρωταθλητής, το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γαλλία!» φώναζαν οι νεαροί τραγουδώντας το «I will survive», τον ύμνο της εθνικής ομάδας το 1998.
«Είναι τρελό να βλέπεις όλον τον κόσμο να κατεβαίνει έτσι στους δρόμους. Δεν υπάρχουν πλέον προβλήματα, ρατσισμός, όλος ο κόσμος είναι μαζί. Μόνο με το ποδόσφαιρο το βλέπεις αυτό», εκτίμησε ο Λουντοβίκ Γκενιάντ, ηλεκτρονικός, με μια φανέλα του Γκριεζμάν στην πλάτη.
Γιορτάζοντας τη νίκη σε ένα μπαρ στο κέντρο του Παρισιού, ο Τομά Μπαζί, 31 ετών, έκανε λόγο «για μια εμπιστοσύνη που ξαναβρήκαμε». «Είμαστε σε μία χώρα που αντιμετωπίζει πολλή οικονομική, κοινωνική πίεση. Έχουμε ανάγκη αυτό το παράθυρο ελπίδας», είπε, προβλέποντας ακόμη και ένα «baby boom» (αύξηση των γεννήσεων).
Με πληροφορίες από Daily Mail και ΑΠΕ – ΜΠΕ
Φωτογραφίες: EPA