Μία από τις 7 αεροδιακομιδές ασθενών που έγιναν το «μαύρο» Ιούλιο του 2018, με ελικόπτερο του Πυροσβεστικού Σώματος, έγινε μία ημέρα πριν από την τραγωδία στο Μάτι, η οποία, σε συνδυασμό με μία… περιπολία πάνω από τη Σκιάθο, αποτέλεσε την αφορμή το ελικόπτερο ΒΚ 117-AC με κωδικό ΦΛΟΓΑ 10 παρατήρησης και συντονισμού των επίγειων δυνάμεων να μείνει από καύσιμα ύστερα από πτήση 15 λεπτών!
Την ώρα που το Πυροσβεστικό Σώμα από την 1η Ιανουαρίου 2016 έγινε «εναέριος σωτήρας», συνδράμοντας σημαντικά το αποδυναμωμένο ΕΚΑΒ με πέντε ελικόπτερα (2 Super Puma και 3 ΒΚ 117) για τις αεροδιακομιδές ασθενών από νησιά και ακριτικές περιοχές της Ελλάδας, φαίνεται ότι και το ίδιο είχε την ατυχία να μείνει… γυμνό και «τυφλό» τη χειρότερη στιγμή της ιστορίας του. Ακόμη και σε αυτό το επίπεδο, στελέχη της ηγεσίας του Σώματος δεν αξιολόγησαν ή δεν προέβλεψαν ότι κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, πόσω δε μάλλον τις ημέρες επικινδυνότητας πυρκαγιάς στην κλίμακα 4, αυτές οι πτήσεις θα έπρεπε να γίνονται λελογισμένα ή να αναβάλλονται.
[custom:google-ads]
Τις κρίσιμες στιγμές της φωτιάς στο Ναού Πεντέλης, από αέρος, σύμφωνα με τεχνική έκθεση, επιχείρησε μόνο ένα S-64 (ERICSSON), το οποίο στις 17.15 έδωσε την πρώτη εικόνα επικινδυνότητας της πυρκαγιάς και ήταν το μοναδικό μέχρι τις 17.45 που επιχειρούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το δεύτερο πτητικό μέσο που πέταξε ήταν ένα Super Puma με κάδο, που έφθασε στις 19.00, όταν η φωτιά είχε μπει στο Μάτι, και επιχείρησε μέχρι τις 20.50.
Το κρίσιμο χρονικό διάστημα, από τις 17.15 έως τις 17.30, χρησιμοποιήθηκε το ελικόπτερο ΒΚ 117-AC με κωδικό ΦΛΟΓΑ 10, ως συντονιστικό των επίγειων δυνάμεων, χωρίς αρχηγό ή υπαρχηγό στο πλήρωμα. Αυτό το ελικόπτερο την προηγούμενη μέρα είχε χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά τραυματία στη Θεσσαλονίκη και την ημέρα της πυρκαγιάς περιπολούσε στη Σκόπελο, όταν κλήθηκε να πάει στο Μάτι. Στις 17.30 εγκατέλειψε το πεδίο της… μάχης επιστρέφοντας στο Αεροδρόμιο της Ελευσίνας για ανεφοδιασμό, όπου προσγειώνεται στις 17.55. Ηταν ένα κενό και μοιραίο χρονικό διάστημα χωρίς κανένα συντονισμό των επίγειων δυνάμεων από αέρος.
Κρίσιμο, κατά τους διορισμένους εμπειρογνώμονες των οικογενειών θυμάτων, χαρακτηρίζεται κυρίως το χρονικό σημείο 17.20, καθώς τότε το μέτωπο της φωτιάς διασπάται στα δύο «οπότε απέκτησε τα κατά νόμο χαρακτηριστικά της “καταστροφής” και μάλιστα “περιφερειακής καταστροφής μεγάλης έντασης” (άρθρο 2, παρ. 1α και 3γ του Ν. 3013/2002), έπρεπε να ληφθεί αρμοδίως η απόφαση εκκένωσης των ανωτέρω οικισμών, αφού το ως άνω χρονικό διάστημα θεωρείται επιχειρησιακά το “έγκαιρα” της λήψης της σχετικής απόφασης, κάτι βέβαια που στην πράξη δεν συνέβη και είχαμε τις γνωστές τραγικές απώλειες», έγραφε χαρακτηριστικά ένας από τους πραγματογνώμονες και πρώην υπαρχηγός του Σώματος, Ανδριανός Γκουρμπάτσης.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο eleftherostypos.gr