Η ώρα είναι 03:25 . Πορεία μέσα από τα καμένα για αλλαγή σημείου. Περιμένεις να σε τοποθετήσουν στο σημείο σου για να πολεμήσεις. Περιμένεις την εντολή " Το Κρυονέρι 3 να στήσει εγκατάσταση στην δεξιά πλευρά.......' Τότε σταματά ο χρόνος και ξεκινάει μια άλλη διάσταση . Εάν δεν είσαι πυροσβέστης δεν μπορείς να το νιώσεις. Περνούν οι ώρες και δεν καταλαβαίνεις τίποτα . Όλα τελειώνουν όταν οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν μετά από 18 ώρες μάχης.
Όταν δεν έχεις τη δύναμη να ανέβεις στο όχημα. Τότε πρέπει να ακούσεις τον Κ5 που εδώ και 5 ώρες σου γκρινιάζει " δώσε μου το σημείο σου να στείλω αλλαγές" . Πρέπει να ξεκουραστείς να αναλάβουν άλλοι Ο Ιωσήφ, ο Νότης , ο Σταμάτης ,ο....... Ευτυχώς είμαστε πολλοί . Γυρνώντας πίσω σκέφτεσαι την έκφραση των προσώπων των ανθρώπων που τους έσωσες τα σπίτια Βλέπεις την αγωνία και την απόγνωση στο βλέμμα τους "θα καεί το σπίτι μου" .
[custom:google-ads]
Ξεκινάς να στήνεις εγκατάσταση και πέφτεις στη μάχη . Δεν θα καεί το σπίτι σου , φίλε .Όχι τώρα που είμαστε εμείς εδώ. Στο ποιο κάτω σπίτι που σώσαμε , ο ιδιοκτήτης δεν ήταν εκεί .Του απαγόρευσαν να έρθει για να μην ενοχλεί την διέλευση των οχημάτων. Ήταν εκεί όμως ο σκύλος του . Ήταν δίπλα στο πόδι μου καθόλη την κατάσβεση . Όπου πήγαινα ήταν δίπλα μου Τι χαρά που έκανε όταν του χάϊδευα το κεφάλι και το έλεγα " μη φοβάσαι ρε κοπριτάκο , δε θα καεί το σπίτι σου" Ποιο κάτω κάποιος μας έδωσε χυμούς , κάποιοι μια σακούλα με αχλάδια . Φεύγαμε και νιώθαμε ένα τεράστιο ' ευχαριστώ" να αγκαλιάζει το όχημα .
Πάμε για το επόμενο...