Η θεραπεία της απεξάρτησης πάντα ήταν τομέας της ψυχιατρικής - θεράπευσε το μυαλό και μπορείς να ελέγχεις την παρόρμηση. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, η επιστήμη έχει αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στην κατανόηση και ανακούφιση των ελαττωμάτων μας. Αυτό το μήνα, Δανοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι αναπτύσσουν ένα αντίδοτο στην κοκαΐνη.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης ουσιαστικά έπεσαν πάνω σε μια ένωση που μοιάζει και συμπεριφέρεται σαν κοκαΐνη καθώς επιδρά στα ίδια σημεία στον εγκέφαλο. Ωστόσο σε αντίθεση με την κοκαΐνη, δεν δημιουργεί αισθήματα ευφορίας, αλλά απλά καταλαμβάνει τους υποδοχείς της κοκαΐνης. Επίσης υποθέτουν ότι λόγω των ομοιοτήτων της δράσης της με το πώς οι αμφεταμίνες και η κοκαΐνη επηρεάζουν τον εγκέφαλο, ίσως να μπορεί να συμβάλλει στη θεραπεία του εθισμού από τη μεθαμφεταμίνη.
Ο Claus Juul Loland, επικεφαλής της έρευνας, παρομοιάζει την ένωση με τη μεθαδόνη τόσο στη χρήση όσο και τη χορήγηση. «Θα πρέπει να την λαμβάνεις καθημερινά για να διασφαλίσεις ότι οι υποδοχείς της ντοπαμίνης είναι απασχολημένοι» είπε. Ο Claus σπεύδει να προσθέσει ότι πρόκειται για αντίδοτο, όχι θεραπεία και πως το ότι σταματάς το πάθος σου δεν σημαίνει ότι κατατροπώνεται ο εθισμός. «Ο εθισμός σου και η ανάγκη για το ναρκωτικό θα εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί. Αλλά αυτό δεν είναι θεραπεία. Είναι απλά μια βοήθεια».
Το Εθνικό Ινστιτούτο για τη Χρήση Ναρκωτικών τοποθετεί τα ποσοστά υποτροπής για τους εθισμένους στην κοκαΐνη γύρω στο 40-60%, ακόμα και όταν παίρνουν βοήθεια. Η διαδικασία συχνά διαρκεί χρόνια και μπορεί να στοιχίσει απίστευτα ακριβά. Ο Claus οραματίζεται τους αναστολείς των υποδοχέων να παίζουν έναν παράλληλο ρόλο δίπλα στην παραδοσιακή θεραπεία. «Τα φάρμακα που σε βοηθούν να απαλλαχθείς από τον εθισμό σου θα ήταν ένα υπέροχο βήμα προόδου» είπε.
Ο αυξανόμενος ρόλος της χημικής παρέμβασης στη χρήση ναρκωτικών διερευνάταιπρος το παρόν, αλλά οι πρώτες συγκρίσεις με αμφιλεγόμενες θεραπείες όπως εκείνη της χορήγησης μεθαδόνης ήδη εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τις παρενέργειες. Το να αντιμετωπίζεις τον εθισμό με άλλα ναρκωτικά είναι περίπλοκη υπόθεση. Όταν βάζουμε στο στόχαστρο συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου, δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε απολύτως επιλεκτικοί. «Εάν διαφοροποιήσεις τα επίπεδα ντοπαμίνης, τροποποιείς επίσης και τα κίνητρα, τη διάθεση και το επίπεδο της κατάθλιψης» προειδοποίησε ο Claus. «Όλα επηρεάζονται από τον ίδιο τύπο νευρώνων».
Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα αλλαγής διάθεσης με τα αντικαταθλιπτικά, σημείωσε ότι τα ναρκωτικά υποτίθεται ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως χρόνια αγωγή. Είναι ένα εργαλείο για να το χρησιμοποιούμε για ένα χρονικό διάστημα ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουμε τις πιο ταραχώδεις περιόδους του εθισμού και της ανάρρωσης. Στην πραγματικότητα, ο μακροχρόνιος έλεγχος της ντοπαμίνης μπορεί να είναι επικίνδυνος εάν οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα στη διάρκεια μιας περιόδου. Η ντοπαμίνη μπορεί να είναι μια αρκετά τοξική χημική ένωση, παρόλο που θα έπρεπε να λαμβάνεις το αντίδοτο για ένα διάστημα μέχρι να νιώσεις την επίδραση της. «Αλλά εάν τα λαμβάνεις για 10 χρόνια έχεις κι άλλο ένα πρόβλημα» είπε ο Claus.
vice.com