Τον γύρο του διαδικτύου έκαναν σήμερα εικόνες από ένα απαράδεκτο υπηρεσιακό όχημα για εκτέλεση υπηρεσίας, το οποίο δεν θα χρησιμοποιούνταν ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες, καθώς αποτελεί κίνδυνο τόσο για τους Αστυνομικούς που είναι υπόχρεοι από τη Διοίκηση να εκτελέσουν υπηρεσία με αυτό, όσο και για τους πολίτες, χρήστες των οδών που θα κινείτο.
Από την άλλη συγκεκριμένοι συνδικαλιστές περήφανα διατύπωναν με βαρύγδουπη πανηγυρική ανακοίνωση ότι επιλύθηκε το πρόβλημα μιας τάχα φωτογραφικής διάταξης που έδινε τη δυνατότητα σε ορισμένους συναδέλφους-μάλλον λιγοστούς να πάρουν ένα βαθμό ακόμα με τη χρήση πτυχίου.
Τα παραπάνω γεγονότα εύλογα μας προκαλούν απορίες σχετικά με την προτεραιότητα που δίνουν ορισμένοι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Αστυνομικό προσωπικό. Μπορεί όντως να είναι πρόβλημα μια διάταξη, που κατά τη γνώμη ορισμένων είναι φωτογραφική και επιτρέπει σε καμιά δεκαριά συναδέλφους να προαχθούν σε ένα βαθμό, είναι όμως τόσο σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει τώρα πρώτο το συνδικαλιστικό Κίνημα;
[custom:google-ads]
Είναι πιο σοβαρό από τα επικίνδυνα περιπολικά οχήματα, δίκυκλες μοτοσυκλέτες και σχεδόν κάθε μηχανοκίνητο μέσο, που χρησιμοποιεί καθημερινά το Αστυνομικό προσωπικό για εκτέλεση Υπηρεσίας, που χρόνια τώρα έπρεπε να αλλαχθούν λόγω παλαιότητας και μηχανικών προβλημάτων;
Την παντελής έλλειψη υλικών όπως αλεξίσφαιρα και των απαράδεκτων εγκαταστάσεων που υποχρεούμαστε να εκτελέσουμε Υπηρεσία καθημερινά;
Είναι πιο σοβαρό από το μισθολόγιο πείνας που επιβλήθηκε στο Αστυνομικό προσωπικό από τη προηγούμενη Κυβέρνηση και παρ’ όλο που αυτή άλλαξε δεν διαφαίνεται καμία πρόθεση να καταργηθεί;
Είναι πιο σοβαρό από το βαθμολόγιο που δεν δίνει τη δυνατότητα στο Αστυνομικό προσωπικό που δεν προέρχεται από τη Σχολή Αξιωματικών να προάγεται ισόνομα με το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων;
Είναι πιο σοβαρό από τα ασφαλιστικά δικαιώματα που χάσαμε, καθώς πλέον είμαστε αναγκασμένοι να γεράσουμε στην Υπηρεσία υπηρετώντας στο Σώμα;
Δυστυχώς Συνάδελφοι, ο κατάλογος των προβλημάτων είναι πολύ μακρύς…παρ’ όλα αυτά, εμείς εστιάζουμε στη τόσο διαφορετική προσέγγιση μιας νοοτροπίας που επικρατεί σε ορισμένους συνδικαλιστικούς κύκλους, αυτούς που λόγω των μικρών δυνατοτήτων τους να διεκδικήσουν και να προστατεύσουν το προσωπικό μας, αρέσκονται σε μια λαϊκιστική αντίληψη προβολής , προκειμένου να καλύψουν την τόσο καλή σχέση που διαχρονικά έχουν με τη κάθε Διοίκηση.
Ο λόγος;
Αποτελούν το πιο χρήσιμο εργαλείο για αυτήν, καθόσον ποτέ δεν διεκδικούν και δεν τη στριμώχνουν για τα πολύ σοβαρά ζητήματα του κλάδου τους, αφού αυτά είναι που κοστίζουν.
Και έτσι η θλιβερή αυτή κατάσταση συνεχίζεται με τους μεν να πανηγυρίζουν και τους συναδέλφους μας να απορούν!
ΕΝΑ-ΜΠΡΟΣΤΑ