Τα drones της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού σώματος απογειώνονται. Οι ηλεκτρονικοί εναέριοι αστυνόμοι θα περιπολούν και θα εντοπίζουν έκνομες ενέργειες ή θα καταδιώκουν μετά από αυτές. Το ίδιο θα κάνουν και οι ηλεκτρονικοί πυροσβέστες εντοπίζοντας έγκαιρα τις φλόγες προκειμένου να ειδοποιήσουν τους επίγειους συναδέλφους τους για την κατάσβεσή τους. Σε μελλοντικό χρόνο θα γίνουν και συνοριοφύλακες. Σήμερα στην αεροπορική βάση Δεκέλειας στο Τατόι, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και των αρχηγών της ΕΛ.ΑΣ. και Πυροσβεστικού Σώματος θα γίνει η παρουσίαση των μη στελεχωμένων αεροσκαφών (DRONES) , η οποία θα περιλαμβάνει θεωρητικό μέρος και πρακτική επίδειξη των μέσων.
Ο «Ελεύθερος Τύπος» είχε βρεθεί στον χώρο εκπαίδευσης των χειριστών σε ένα ιδιωτικό αεροδρόμιο αερομοντελισμού στην Αλίαρτο και παρακολούθησε όλα τα στάδια προετοιμασίας, απογείωσης και προσγείωσης ενός μη στελεχωμένου αεροσκάφους. Η σύσταση της υπηρεσίας για τα μη στελεχωμένα αεροσκάφη έγινε το προηγούμενο χρονικό διάστημα, ανήκουν στην Διεύθυνση Ειδικών Αστυνομικών Δυνάμεων, η εκπαίδευση του προσωπικού ολοκληρώθηκε όπως και η επεξεργασία του κανονισμού λειτουργίας και αναμένεται να χρησιμοποιηθούν άμεσα.
Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη έχουν μήκος φτερών 4 μέτρα, βάρος 28 κιλά με δεξαμενή καυσίμων 12 λίτρων. Μεταφέρονται ανά τρία σε ειδικό όχημα, συναρμολογούνται σχετικά εύκολα και έχουν απεριόριστες δυνατότητες. Τα βενζινοκίνητα αποτελούνται από έναν δίχρονο κινητήρα με απλή βενζίνη το οποίο έχει μια αυτονομία πτήσης 24 ωρών, μια ακτίνα δράσης τουλάχιστον 150 χιλιομέτρων ενώ μπορεί να φθάσει σε ύψος κοντά στα 21.000 πόδια. Αστυνομία και Πυροσβεστική θα μπορούν να πετούν τρία σύγχρονα βενζινοκίνητα drones και ακόμη τέσσερα ηλεκτροκίνητα με αυτονομία όμως 3,5 ωρών πτήσης.
Τα μη στελεχωμένα αεροσκάφη αρχικά θα χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση πυρκαγιών και τις εθνικές οδούς για τη βοήθεια της τροχαίας, σε μελλοντικό χρόνο όμως θα χρησιμοποιηθούν σε θέματα ασφαλείας, όπως παρακολούθηση στόχων, εντοπισμό φυτειών ναρκωτικών. Ο Αστυνόμος Α΄ Δημήτριος Γκριτζάπης, υπεύθυνος των μη στελεχωμένων αεροσκαφών περιέγραψε πως ξεκινά μία πτήση:
«Χρησιμοποιούνται 2-3 άτομα κάθε φορά, ο ένας είναι ο χειριστής ο άλλος είναι ο τεχνικός. Γίνεται ένας έλεγχος των μηχανημάτων, ο χειριστής τσεκάρει το λογισμικό, ο τεχνικός το αεροσκάφος, και οι δύο μαζί ελέγχουν το τσεκ λιστ, και μετά από 15-20 λεπτά, το αεροσκάφος είναι έτοιμο να απογειωθεί».
Στο κινητό κέντρο ελέγχου έρχεται η πραγματική εικόνα από το αεροσκάφος, η οποία μπορεί να μεταφερθεί οπουδήποτε, είτε στο αρχηγείο, είτε σε κάποιον άλλον σταθμό ελέγχου, μέσω streaming και τη βοήθεια του διαδικτύου. Ο σταθμός υποδοχής μπορεί να δώσει εικόνα σε real time στο κέντρο επιχειρήσεων, προκειμένου οι επικεφαλής να μπορούν να συντονίσουν μια κατάσβεση πυρκαγιάς ή οτιδήποτε σχετίζεται με θέματα ασφαλείας.
Οι δύο στόλοι των drones αποτελούνται από τα Thunder B και τα Spylight. Είναι ισραηλινής προέλευσης από την Βlue Βird Αerosystem. Το αεροσκάφος έχει διάφορους αισθητήρες (100.000 ευρώ οι κάμερες) όπως είναι μέρας, νύχτας, και φωτογραμμετρίας ο οποίος χρησιμοποιείται πάρα πολύ γιατί δίνει τρισδιάστατα μοντέλα όπως γίνεται ακριβώς και σε πολύ καλύτερη ανάλυση από αυτή που δίνει το google maps στους χάρτες του διαδικτύου. «Έχει κάμερα η οποία μπορεί τη νύχτα για παράδειγμα σε μία πτήση πρόληψης πυρκαγιάς να δει την πραγματική εστία και άνθρωπο εξαιτίας της διαφοράς θερμοκρασίας από πολύ μεγάλο ύψος» περιγράφει ο κ. Γκριτζάπης.
Τα μη στελεχωμένα αεροσκάφη, πολύ σύντομα ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν στον έλεγχο των συνόρων, καθώς εύκολα μπορούν να διακρίνουν τις ροές μεταναστών και να βοηθήσουν τις επίγειες περιπολίες στον εντοπισμό τους.
Τα drones δύσκολα πέφτουν και ακόμη πιο δύσκολα... χάνονται. Ο κ. Γκριτζάπης αναφέρει πως «πριν από κάθε αποστολή, γίνεται μια έρευνα της γεωμορφίας της περιοχής, αν υπάρχουν ορεινοί όγκοι ώστε να σχηματισθεί η διαδρομή της πτήσης και να μην έχουμε κάποιο πρόβλημα. Να εντοπιστεί ο κατάλληλος χώρος απογείωσης και προσγείωσης για να μην υπάρχει καταστροφή του αεροσκάφους από πτώση. Τα συγκεκριμένα drones όμως έχουν δικλείδες ασφαλείας. Όταν χάνει το σήμα του μπορεί και επιστρέφει παίρνοντας κατάλληλο ύψος πίσω στο σημείο που απογειώθηκε, μειώνοντας την πιθανότητα απώλειας ή καταστροφής του».
Ουσιαστικά όταν το σήμα επαφής χαθεί από κάποιο ορεινό όγκο ή καιρικές συνθήκες, το drone παίρνει την «πρωτοβουλία» να ανέβει σε συγκεκριμένο ύψος, αν βρει ξανά το σήμα συνεχίζει την πορεία του αλλιώς επιστρέφει στο σημείο απογείωσης, και εκεί μετά από 2-3 κύκλους, προσγειώνεται με ασφάλεια, ανοίγοντας «μόνο» του το αλεξίπτωτο...
του Παναγιώτη Σπυρόπουλου