Στην Αμερική συνήθως συμβαίνει το εξής: όταν ένας αστυνομικός επιδεικνύει υπέρμετρη βιαιότητα, πέφτει όλο το σύστημα να τον υπερασπιστεί…Βρισκόταν σε άμυνα, δεν είχε άλλη επιλογή, κλπ. Ακόμη και να δικαστεί, σπανίως καταδικάζεται.
Αλλά η Μέριλιν Μόσμπι ακολούθησε διαφορετική τακτική: η 35χρονη εισαγγελέας μιας μεγάλης αμερικανικής πόλης, δεν δίστασε να ασκήσει ποινική δίωξη εις βάρος έξι αστυνομικών, τριών λευκών και τριών μαύρων, που εμπλέκονται στην κράτηση του Φρέντι Γκρέι.
Μεταξύ άλλων, θα τους απαγγελθεί η κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ’ αμελείας. «Ο μπαμπάς κι η μαμά. Ο παππούς μου και οι θείοι: πέντε γενιές αστυνομικών στην οικογένειά μου.
Μεγάλωσα μαζί τους, ξέρω πως κάνουν μια σκληρή δουλειά που δεν αμείβεται σωστά και πρέπει να είναι σεβαστή. Όποιος χρησιμοποιεί όμως βίαιες μεθόδους, πρέπει να τιμωρείται».
Αυτά είχε πει η Μόσμπι τον περασμένο Ιανουάριο, όταν εγκαταστάθηκε στην Εισαγγελία της Βαλτιμόρης. Και – ω, τι έκπληξη! – τα τήρησε. Όταν έγινε γνωστός ο θάνατος του Γκρέι από τραύματα στη σπονδυλική στήλη, δεν έχασε καθόλου χρόνο. Ζήτησε να διεξαχθεί επείγουσα έρευνα και είκοσι τέσσερις ώρες αφού έλαβε το πόρισμα στα χέρια της, παρέπεμψε σε δίκη τους αστυνομικούς.
Η αποφασιστικότητά της αυτή είχε δύο αποτελέσματα.
Το ένα ήταν να επανέλθει η ηρεμία στην πόλη ύστερα από πολλές μέρες διαδηλώσεων: η δήμαρχος Στέφανι Ρόουλινγκς-Μπλάικ ανακοίνωσε χθες την άρση της ολονύχτιας απαγόρευσης της κυκλοφορίας που είχε επιβληθεί την περασμένη Τρίτη.
Και το άλλο, να γίνει η Μόσμπι η ηρωίδα των μαύρων της Βαλτιμόρης. Οι διαδηλώσεις οργής για τον θάνατο του νεαρού έγιναν διαδηλώσεις ενθουσιασμού για τη στάση της εισαγγελέως.
Το συνδικάτο των αστυνομικών και η συντηρητική Αμερική τα έβαλαν βέβαια μαζί της. Την κατηγόρησαν ότι έλαβε την απόφασή της επειδή η ίδια είναι μαύρη και ο σύζυγός της είναι κοινοτικό σύμβουλος, που αντιπροσωπεύει το γκέτο όπου ζει η οικογένεια Γκρέι. Αλλά εκείνη δεν το βάζει κάτω.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στο κέντρο της Βοστώνης, έλαβε μέρος στο παρελθόν σε εκστρατεία της Μασαχουσέτης με στόχο τον περιορισμό των φυλετικών διακρίσεων.
Τη χρονιά που τελείωνε το σχολείο, ο έφηβος εξάδελφός της είχε σκοτωθεί στην πόρτα του σπιτιού τους από σφαίρα που προοριζόταν για έναν έμπορο ναρκωτικών.
«Έχω δει το αίμα της οικογένειάς μου, το ίδιο αίμα που κυκλοφορεί στις φλέβες μου, να χύνεται στην πόρτα μου» είπε όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για τη θέση του εισαγγελέα.
Όπως επισημαίνει ο Ντάριλ Ρόμπερτς, καθηγητής ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης στο Τάσκετζι, που είχε τη Μόσμπι φοιτήτριά του, «οι διαιρέσεις στην κοινωνία μας γύρω από την κοινωνική δικαιοσύνη θα εξακολουθήσουν να είναι μεγάλες. Δεν μπορώ να φανταστώ όμως κάποιον άλλον από τη Μέριλιν Μόσμπι που θα χειριζόταν αυτό το πρόβλημα καλύτερα».