Θεσπισμένη από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και την Διεθνή Ειρήνη αποτελεί ουσιαστικά μια ημέρα σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών που με το θάρρος και την αποφασιστικότητά τους έγραψαν ιστορία.
Γυναίκες εργαζόμενες, επιφορτισμένες παράλληλα με οικογενειακά και άλλα βάρη, που προσπαθούν να στριμώξουν στην καθημερινότητά τους επαγγελματικές, προσωπικές και συνδικαλιστικές απαιτήσεις, αγωνίζονται για το κοινό καλό, για το κοινωνικό σύνολο και την ευημερία της πατρίδας, γνωρίζοντας ότι η οικονομική εξαθλίωση, η ανεργία και η φτώχια λειτουργούν επιβαρυντικά και στις ίδιες τις γυναίκες.
[custom:google-ads]
Γυναίκες εργαζόμενες σε παραδοσιακά ανδροκρατούμενους χώρους, οι οποίες αμείβονται και έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες, έχουν στραφεί στον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη προσπαθώντας να άρουν τυχόν αδικίες, να εξαλείψουν υπαρκτες ανισοτητες σε αρκετούς τομεις και να δώσουν ένα αποτελεσματικό χέρι βοηθείας σε ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες.
Σε μια εποχή με παγκόσμιες μεταναστευτικές ροές, με οικονομική, θεσμική και κοινωνική κρίση, όπου εκδηλώνονται περιστατικά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, βίας κατά των γυναικών, χρειάζεται όλοι να αγωνιστούμε για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα. Πόσο μάλλον οι αστυνομικοί οι οποίοι είναι συνήθως και οι πρώτοι που έρχονται σε επαφή με τα θύματα – επιζήσαντες.
Χρειάζεται συνεχής ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και ενσυναίσθηση σε συνδυασμό πάντα με επαγρύπνηση και δράση, ώστε η μέρα αυτή να μη μείνει ιστορική ανάμνηση των αγώνων των εργαζομένων γυναικών για χειραφέτηση και ίσα δικαιώματα καθώς και εφαλτήριο νέων αγώνων για μία κοινωνία όπου δεν θα υπάρχουν διακρίσεις και ανισότητες, ρατσιστικά μίση και πάθη, αλλά πραγματική βελτίωση της θέσης της γυναίκας, αλληλεγγύη και ουσιαστική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων.