Δεκαοχτώ χρόνια πριν, στις 9 Σεπτεμβρίου 1996, μία έφηβη εξαφανίστηκε από το σπίτι της στην Κομητεία Spotsylvania, στην Virginia των ΗΠΑ.
Δυστυχώς, βρέθηκε νεκρή τον ακόλουθο μήνα.
Τον επόμενο Μάιο, δύο αδερφές στην ίδια Κομητεία, εξαφανίστηκαν καθώς επέστρεφαν σπίτι από το σχολείο.
Πέντε μέρες αργότερα, τα σώματά τους βρέθηκαν σε ένα ποτάμι περίπου 40 μίλια μακριά.
Αυτοί οι τρεις φόνοι ήταν "έργο" ενός κατά συρροή δολοφόνου, του Richard Marc Evonitz.
Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ταυτοποιηθεί ο δολοφόνος.
Τον Ιούνιο του 2002, μία έφηβη κατάφερε να δραπετεύσει από τον απαγωγέα της στην νότια Carolina και αναγνώρισε τον Evonitz ως τον άνθρωπο που την είχε αρπάξει. Έτσι, αυτός πήγε αεροπορικώς στη Florida και αυτοκτόνησε καθώς οι αρχές τον πλησίαζαν.
Πολύτιμα αποδεικτικά στοιχεία που συνέλλεξε αργότερα το FBI, συνέδεσαν απόλυτα τον Evonitz με τους φόνους των τριών κοριτσιών από τη Virginia.
Ωστόσο, οι αρχές υποπτεύονται ότι ήταν υπαίτιος για περισσότερες ανθρωποκτονίες και επιθέσεις.
Αν και σχετικά σπάνιες, οι δολοφονίες κατά συρροή έχουν ταυτόχρονα τρομοκρατήσει και κεντρίσει το ενδιαφέρον των Αμερικανών για δεκαετίες.
Οι κατά συρροή δολοφόνοι έχουν υπάρξει σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Οι ιστορίες πολλών εξ αυτών έχουν γίνει πασίγνωστες, όπως ο Jack ο Αντεροβγάλτης στην Αγγλία και o Herman Webster Mudgett στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1800.
Η ακριβής προέλευση του όρου δολοφόνος κατά συρροή (serialkiller) δεν είναι γνωστή, αλλά φαίνεται πως τέθηκε σε χρήση σε κύκλους επιβολής του νόμου στη δεκαετία του 1970 και πιο συχνά στη δεκαετία του 1980 και του 1990.
Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Ανάλυσης Βίαιων Εγκλημάτων του FBI, δολοφονία κατά συρροή ορίζεται ως «η παράνομη δολοφονία δύο ή περισσότερων θυμάτων από τον ίδιο δράστη, σε ξεχωριστές χρονικές στιγμές».
Με το πέρασμα των χρόνων, το FBI έχει παίξει έναν σταδιακά εξελισσόμενο ρόλο στην αντιμετώπιση της απειλής των serialkillers.
Τον πρώτο καιρό μετά τη δημιουργία του FBI, λίγα βίαια εγκλήματα βρίσκονταν υπό τη δικαιοδοσία του.
Εξαρτιόταν από το που είχε συμβεί το έγκλημα – αν είχε συμβεί εντός περιουσιακών στοιχείων της κυβέρνησης, στην ανοικτή θάλασσα ή σε ορισμένες ινδικές κτήσεις, το FBI αναλάμβανε.
Στην δεκαετία του 1930, το FBI έγινε πασίγνωστο, δεδομένου ότι αντιμετώπιζε βίαιους γκάνγκστερ και απέκτησε περισσότερες δικαιοδοσίες στην επιβολή του νόμου κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Στις δεκαετίες 1950 και 1960, το FBI υποστήριξε τοπικές (κρατικές) αστυνομικές υπηρεσίες, σε μερικές υψηλού επιπέδου υποθέσεις κατά συρροή δολοφόνων, όπως του Στραγγαλιστή της Βοστόνης και του δολοφόνου Zodiac της βόρειας California.
Ήταν, όμως, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 που ο ρόλος του FBI, όσον αφορά στους serialkillers, άρχισε να μεγαλώνει, εξαιτίας των νέων δυνατοτήτων που αναπτύχθηκαν.
Με τη βοήθεια προηγούμενων υποθέσεων της Νέας Υόρκης, αλλά και άλλων περιοχών, ο Ειδικός Πράκτορας Howard Teten και άλλοι, ξεκίνησαν να εφαρμόζουν τις ιδέες της ψυχολογίας και της επιστήμης της συμπεριφοράς, σε βίαιες εγκληματικές συμπεριφορές, με ένα κατανοητό τρόπο.
Από τότε, το FBI έχει γίνει ο ηγέτης της «συμπεριφορικής ανάλυσης», παρέχοντας μια σειρά από υποστήριξη και εκπαίδευση, για να βοηθήσει στον εντοπισμό των serial killers και για την πρόληψη της βίας στο μέλλον.
Η ανάμειξη του FBI στις υποθέσεις κατά συρροή δολοφονιών, έχει επίσης εξελιχθεί βάσει του ομοσπονδιακού νόμου.
Για παράδειγμα, δόθηκε δικαιοδοσία στο FBI να ερευνήσει βίαια εγκλήματα κατά διακρατικών ταξιδιωτών το 1994 και κατά συρροή δολοφονίες το 1998.
Το FBI μπορεί να ερευνήσει μία υπόθεση, μόνο εάν αυτό ζητηθεί από την αρμόδια υπηρεσία επιβολής του νόμου.
Έχει επίσης τη δικαιοδοσία να παρέχει μία ποικιλία υποστηρικτικών υπηρεσιών, από εργαστηριακές και συμπεριφορικές αναλύσεις, μέχρι και στατιστικά εγκλημάτων, πληροφορίες ταυτοποίησης εγκληματιών και ιστορικά εγκλημάτων, από τα πολυετή συστήματα και υπηρεσίες που διαθέτει.
Πηγή: http://www.fbi.gov/
Επιμέλεια Μετάφρασης: Policenet.gr