Η ιστορία του Μαρκ Χόγκαμπ είναι διαφορετική από όλες τις άλλες και η ζωή του ίσως να είχε τελειώσει αν δεν υπήρχαν οι μινιατούρες πολέμου.
Το 2000 μετά από πέντε χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, παρακολουθούσε συνεδριάσεις των Ανώνυμων Αλκοολικών, προσπαθώντας να βρει κάποια περιστασιακή δουλειά.
Ενα βράδυ σε ένα μπαρ συναντήθηκε με πέντε άνδρες και αφού διαπίστωσαν πως του αρέσει να φορά γυναικεία ρούχα, τον ξυλοκόπησαν και βρισκόταν για εννέα μέρες σε κώμα.
Μετά από ένα μήνα εκτός νοσοκομείου, η εξάρτηση του από το αλκοόλ του είχε φύγει και μαζί με αυτό και η προ ατυχήματος ζωή του.
Εμαθε ξανά να διαβάζει, να γράφει και να τρώει, ενώ ανακάλυψε ξανά την αγάπη του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τις μινιατούρες. Από τότε άρχισε να κατασκευάζει εκείνον και τους φίλους του σε κατάσταση πολέμου σε ένα βελγικό χωριό. Το ονόμασε Marwencol και τους φίλους του Γουέντι και Κόλιν.
Το νέο του χόμπι αποδείχθηκε θεραπευτικό.
«Η φαντασία μου τρέχει με οκτώ κυλίνδρους, ήταν το πάθος μου εκείνη την εποχή. Η πόλη, που έχτιζα, και ο κόσμος, που δημιούργησα, για τον εαυτό μου είναι τα μόνα πράγματα που έχουν σημασία για μένα», είπε ο Μαρκ στο βιβλίο που του αφιερώνουν οι εκδόσεις Princeton Architectural Press.
«Απλά χρειαζόμουν έναν τρόπο να καταγράφω τη φαντασία μου και όσα μου έρχονταν από την ζωή που δεν θυμόμουν», προσέθεσε.
Μετά από 15 χρόνια, ο Μαρκ εξακολουθεί να αναρρώνει από το βίαιο περιστατικό. Το Marwencol είναι μια λυτρωτική ιστορία δύναμης της Τέχνης, η οποία μπορεί να γίνει θεραπευτική.
Πέρα από το βιβλίο, οι μινιατούρες του Μαρκ βρίσκονται και σε ντοκιμαντέρ, το οποίο έχει βραβευτεί από τις Ενώσεις Κριτικών Κινηματογράφου της Βοστώνης, του Τορόντο και του Ντιτρόιτ.
