Αναδημοσίευση από το Indymedia:
Για τον Βαγγέλη Πάλλη
Ο Βαγγέλης Πάλλης, ο ''Απάτσι'' ήταν ίσως ο τελευταίος που κράτησε ζωντανό το πνεύμα της εξέγερσης στις ελληνικές φυλακές, πρωταγωνιστής σε εξεγέρσεις όπως του Μαλανδρίνου το 2007, στα Τρίκαλα το 2006, σε κινητοποιήσεις όπως στην μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων το 2008. Και αυτό σε μια εποχή που η εξέγερση, η βίαιη στάση κρατουμένων δεν συγχωνεύεται στις ποινές που δεν εκτίουν οι κρατούμενοι, όπως ίσχυε παλιά. Την εξέγερση του Μαλανδρίνου την υπερασπίστηκε και πήρε την ευθύνη στο δικαστήριο που ακολούθησε. Σε όποια φυλακή τον έστελναν ήταν ο πονοκέφαλος των αρχών, των αρχιφυλάκων και των διευθυντών, αυτός που πάντα ξεσήκωνε τους κρατούμενους για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους ενάντια σε ένα απάνθρωπο ''σωφρονιστικό'' σύστημα που τους ισοπέδωνε. Ό, τι κερδήθηκε τα τελευταία χρόνια από τους κρατούμενους κερδήθηκε μέσα στους αγώνες που ο Βαγγέλης Πάλλης ήταν μπροστάρης και πρωταγωνιστής, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι τίποτε δε χαρίζεται από την εξουσία αλλά κερδίζεται μέσα από αγώνες. Και αυτό οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε.
Ανυπότακτος και ασυμβίβαστος παρά τις συνεχείς μεταγωγές, το ξύλο και την κακομεταχείριση που είχε υποστεί, κρατούμενος ''παλαιών αρχών'', ποτέ δεν έγινε συνομιλητής με τις αρχές της φυλακής ή τακτικός θαμώνας των αρχιφυλακίων. Ποτέ δεν διεκδίκησε προνόμια και πάντα ήταν υπέρ του συλλογικού αγώνα των κρατουμένων. Με τον α/α χώρο που πάντα ήταν αλληλέγγυος με τον αγώνα των φυλακισμένων ήρθε σε επαφή μετά την εξέγερση του Μαλανδρίνου το 2007 και την διατήρησε την επαφή μέχρι τώρα.
Εμείς τον γνωρίσαμε μετά την απεργία πείνας που κάναμε το Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2017 και από τότε μας στάθηκε αλληλέγγυος με την στήριξη και την παρουσία του πολλές φορές στις δίκες μας μέχρι και τώρα στην έναρξη του εφετείου της 5ης δίκης. Ο Βαγγέλης μπορεί να έφυγε από κοντά μας αλλά θα τον θυμόμαστε και πάντα θα είναι ζωντανός στην μνήμη μας γιατί το πνεύμα της εξέγερσης ποτέ δεν πεθαίνει.
Πόλα Ρούπα - Νίκος Μαζιώτης
μέλη του Επαναστατικού Αγώνα