Μπορεί να έχουν περάσει 15 χρόνια από τότε που η νεαρή κοπέλα έπεσε θύμα σχολικού bullying, ωστόσο οι μνήμες παραμένουν ζωντανές από τον εφιάλτη που βίωσε στη πιο όμορφη και τρυφερή ηλικία. Με αφορμή μάλιστα το τραγικό περιστατικό με τον 15χρονο που έβαλε τέλος στη ζωή του αφήνοντας πίσω του σημείωμα όπου περιέγραφε την οδυνηρή του καθημερινότητα μέσα σε ένα περιβάλλον όπου ο ίδιος δεχόταν καθημερινά bullying, η νεαρή κοπέλα έγραψε για την δική της θλιβερή εμπειρία και έστειλε την ιστορία της στο mesaralive.gr…
[custom:google-ads]
Γράφει:
«Δεκαπέντε χρόνια μετά από την πρώτη επίθεση bullying που δέχτηκα. Όλο και συχνότερα τα φαινόμενα ενδοσχολικής βίας μου ξυπνούν μνήμες από το παρελθόν. Από τις επιθέσεις που δεχόμουν. Από τις κακές εκείνες ημέρες που γυρνούσα στο σπίτι και σε όλους όλα αυτά φαίνονταν επιπόλαια πειράγματα από συμμαθητές. Τις μέρες που γινόμουν ρεζίλι στους υπόλοιπους. Που ντρεπόμουν να είμαι σε παρέες και στα περισσότερα διαλείμματα ήμουν μόνη… Ο Γ.Τ. ήταν ένα παιδί πολύ δύσκολο, σκληρό και ανώριμο. Με κορόιδευε για το σωματότυπό μου, για το όνομά μου.
Ναι, έχω δύο ονόματα και το πρώτο είναι Μοσχούλα, δεν το επέλεξα, δε μου αρέσει και τόσο και κράτησα το δεύτερο μόνο και μόνο επειδή στην εφηβεία κάποιος ο οποίος γούσταρε να κάνει το νταή με έκανε να ντρέπομαι για αυτό. Είχε και την κλίκα του, τα τσιράκια του. Όπου ήταν αυτός ξωπίσω του και οι άλλοι, μη χάσουν την ευκαιρία να τραμπουκίσουν πιο ευάλωτα παιδιά.
Δεν περνούσε μέρα που να μη βρουν κάτι να ασχοληθούν μαζί μου. Είτε για το τι φορούσα, είτε για τις παρέες που έκανα, είτε για τον τρόπο που μιλούσα όταν ένιωθα καλά με τους ανθρώπους γύρω μου και ήμουν πιο χαλαρή. Όλα σε εκείνη την παρέα και ειδικά στον Γ.Τ. ήταν κατακριτέα. 3 χρόνια καθημερινό μαρτύριο. 3 χρόνια να με χτυπάει, να χυδαιολογεί, να πιστεύει πως είναι ο Θεός του σχολείου επειδή είχε γονείς καθηγητές. Τον φοβόμουν και τον μισούσα. Ήθελα να πληρώσει για όσα μου έκανε αλλά φοβόμουν μήπως ήμουν αδύναμη και μου έκανε χειρότερο κακό.
Μέχρι που κάποια στιγμή έκανε το λάθος να προσβάλλει την τιμή και την αξιοπρέπεια τόσο τη δική μου όσο και της οικογένειάς μου. Βγήκα εκτός ελέγχου. Άρχισα να τον χτυπάω όπως μπορούσα. Με τα χέρια, με τα πόδια, ξανά και ξανά. Αντιστεκόταν και προσπαθούσε να με χτυπήσει κι εκείνος αλλά δεν μπορούσε. Ήμουν σα λυσσασμένη γάτα μέσα σε κλουβί που ξαφνικά την άφησαν ελεύθερη. Είχα πολλή οργή μέσα μου.
Θα έχετε απορία αν τιμωρήθηκα για αυτό το ξέσπασμα.
Όχι. Γιατί εξήγησα στο διευθυντή του Λυκείου την κατάσταση και κατάλαβε. Κατάλαβε ότι ένα παιδί που στα μάτια κάποιου ήταν ένα μυρμήγκι που το πατούσε συνεχώς γιγαντώθηκε μπροστά του. Και μάλλον το χάρηκε ο διευθυντής γιατί είπε πως του χρειαζόταν. Για δύο ημέρες ένιωθα το μίσος να ξεχειλίζει από την ψυχή μου. Ήθελα απλά να του κάνω κι άλλο κακό. Μέχρι που κατάλαβα ότι όλο αυτό με μεταμορφώνει στο τέρας που ήταν αυτός. Όχι, δεν το ήθελα. Ήμουν πολύ καλύτερη του και ανώτερη του σε ψυχικό επίπεδο για να με παρασύρει στο βούρκο του.
Απομακρύνθηκα, τον αγνοούσα και κυλουσαν οι μέρες. Τελείωσα τη χρονιά εκεί άλλαξα σχολείο λόγω μετακόμισης και ηρέμησα. Σε εκείνο το σχολείο που ήμουν εκείνα τα τρία μαρτυρικά χρόνια είχα πάει λόγο του ότι μετακομίσαμε για να είμαστε πιο κοντά στη δουλειά του πατέρα μου. Όταν γύρισα στο χωριό μου ήταν σα να ξαναγεννήθηκα. Πέρασαν τα χρόνια και μετά από δεκαπέντε χρόνια έμαθα για εκείνον. Τον "καπετάνιο" του σχολείου. Έχει γίνει αστυνομικός και ανήκει στην ομάδα Δίας.
Μου είπαν επίσης πως ακόμα θέλει να το "παίζει" τρανός. Λυπάμαι που σε ένα τέτοιο επάγγελμα που κρατάς όπλο, έχεις εξουσία κάνεις ας πούμε ό,τι θες μπαίνεις και κουβαλάς τέτοια ψυχολογικά. Ήσουν αυτός που θα έπρεπε να πληρώσεις για τα όσα έκανες και τώρα κρατάς όπλο. Εύχομαι απλά να ξέρεις σε ποιον να το χρησιμοποιείς γιατί πολλά γίνονται. Όχι δε θέλω να σε συγχωρήσω, ήταν τα χρόνια της κόλασης εκείνα τα τρία χρόνια. Ήταν η εποχή που γνωρίστηκα με το μίσος. Θέλω να πω στα παιδιά που δέχονται bullying να μιλάνε. Είτε στους γονείς, είτε στου καθηγητές και αν πάλι δεν γίνει κάτι κατευθείαν στην αστυνομία. Δε θα χαλάσει το όνομα σας αλλά και να χαλάσει τουλάχιστον η ζωή σας θα είναι ήρεμη. ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ.