Επτά (7) χρόνια προσφοράς μετράμε πλέον από την ίδρυση της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ.
Από συστάσεως, από την πρώτη μέρα κιόλας, το τίμημα των Ομάδων βαρύ: νεκροί από πυρά κακοποιών, νεκροί και τραυματίες σε καταδιώξεις και σε τροχαία ατυχήματα.
Πρόσφεραν και προσφέρουν τον ιδρώτα τους και το αίμα τους, προστατεύουν με όποιο κόστος την σωματική ακεραιότητα και περιουσία των συμπολιτών, διανοίγουν δρόμους για επιτόκους και συμπολίτες που χρίζουν νοσηλείας, βγάζουν από καιόμενα κτίρια τους ανήμπορους, δίνουν τις πρώτες βοήθειες, προστατεύουν τα σχολεία και τις πλατείες και τόσα άλλα πολλά.
Για τους κακοποιούς αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο.
Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να αμφισβητηθούν καθότι είναι καταγεγραμμένες οι θυσίες και τα γεγονότα τόσο σε μας, όσο κυρίως στη συνείδηση της κοινωνίας η οποία τιμά και χαιρετίζει τους αστυνομικούς που υπηρετούν σε αυτές τις ομάδες.
Γιατί λοιπόν η υπηρεσία αυτή, με λίγα χρόνια ζωής αλλά τεράστια αναγνωσιμότητα, ένεκα προσφοράς και επιτυχιών, τα τελευταία χρόνια "ψυχορραγεί";
Καθημερινά λοιπόν, κάθε μήνα, χρόνο με το χρόνο, η αποδυνάμωση από έμψυχο δυναμικό είναι εμφανέστατη.
Για παράδειγμα στον τομέα της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αθηνών, ενώ αρχικά επιχειρούσαν έως και 42 Ομάδες, πλέον επιχειρούν κατά μ.ο. 14 Ομάδες, ήτοι το 1/3.
Επιπλέον του γεγονότος αυτού, η ΔΙΑΣ καλείται από την ηγεσία να ασκεί καθήκοντα " ξένα" ως προς την αποστολή της.
Λόγω χάρη διατίθεται ως στατική δύναμη φρούρησης πολιτικού γραφείου Προέδρου κόμματος, φρούρησης γραφείων έκδοσης εφημερίδων και ενίοτε ραδιοφωνικών σταθμών.
Επιπρόσθετα, κάθε χρονιά με τα παρακάλια βρίσκει τους συναδέλφους.
«Παρακάλια» για στολές (χειμερινές- καλοκαιρινές), για μπότες, για γάντια, για κράνη.
Όταν κάποια από αυτά διατίθενται, προέρχονται από δωρεές.
Επί όλων των παραπάνω, μέρος του προσωπικού προσπαθεί να μετατεθεί σε "καλές" Υπηρεσίες κ στον αντίποδα σπάνια θα δηλώσει κανείς την αυτή υπηρεσία διότι δεν έχει κάποιο όφελος.
Όλοι έχουν αποκομίσει από κάτι δυσάρεστο: σφαίρες, λάμες, βίδες, χιαστούς - συνδέσμους, δίσκους στη μέση και άλλα τόσα. Ποιο το ευχαριστώ; Άρα οι συνάδελφοι λιγοστεύουν όχι μόνο των μεταθέσεων – αποσπάσεων, αλλά και λόγω τραυματισμών.
Η πολιτική και φυσική Ηγεσία ουδέποτε έδωσε ΚΑΤΙ στους αστυνομικούς αυτούς, πρώτης γραμμής εννοείται, αν εξαιρέσουμε τα πρώτα - πρώτα υλικά από συστάσεως (7ετιας).
Οι τελευταίοι εναπομείναντες «ήρωες» αντέχουν ακόμα και δίνουν κατάθεση ζωής και ψυχής (για πόσο ακόμα είναι άγνωστο).
Οι έχοντες την εξουσία οφείλουν να ενστερνιστούν το πρόβλημα αν και υποθέτω είναι ήδη αργά. «Χθες» λοιπόν έπρεπε να 'χαν αποφασίσει την έξτρα μοριοδότηση (όπως ζητούσε η Ένωση Αθηνών), το ειδικό επίδομα δικυκλιστή, ξεχωριστή διαχείριση, ώστε να γίνει ελκυστική η Υπηρεσία και να μην υπάρχουν αιτήσεις «φυγής» απ’ αυτή.
Να μην ξεχνούν ότι η ΔΙΑΣ έχει την αναγνώριση, τον σεβασμό της κοινωνίας και οποιαδήποτε ζημιά στην Υπηρεσία , θα' χει άμεσο αντίκτυπο σ' αυτούς.
Κλείνοντας, θέλω να αναφέρω ότι υπηρετώντας σ' αυτήν την Υπηρεσία, βιώνει κανείς τον πραγματικό κίνδυνο αλλά ταυτόχρονα την μοναδική προσφορά στους συμπολίτες μας.
Τιμή στους συναδέλφους της ΔΙ.ΑΣ. Τιμή και δόξα στους νεκρούς και τραυματίες της. ΗΡΩΕΣ!
Άρθρο του αντιπροσώπου Ε.ΑΣ.Υ.Α. Παπαντώνη Γεωργίου, στην εφημερίδα "Σύγχρονη Αστυνομία" της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών , μηνών Αυγούστου -Σεπτεμβρίου 2017
- ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Τόσο πολύ σας ενοχλεί η Άμεση Δράση;