Συναδέλφισες και Συνάδελφοι,
Συμπληρώνονται φέτος 9 ολόκληρα χρόνια από την επιβολή των Μνημονίων στην Πατρίδα μας και ένας χρόνος από την δήθεν έξοδο της από αυτά.
Είμαστε λοιπόν σήμερα, εδώ, στη φιλόξενη γη της μιας και μοναδικής Μακεδονίας μας, όλοι μαζί, ενωμένοι για ένα κοινό σκοπό.
Ένα σκοπό διττής σημασίας. ‘Ένα σκοπό, ο οποίος προσεβλήθη βάναυσα όλα αυτά τα χρόνια, τόσο από τις οικονομικές και συνταξιοδοτικές, πολιτικές που ακολουθήθηκαν αλλά και από τις στερεοτυπικές και αναχρονιστικές ιδεοληψίες των τελευταίων ετών.
Σκοπός λοιπόν της παρουσίας μας είναι να διατρανώσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι είμαστε εδώ.
Να δείξουμε ότι οι προτεραιότητες μας δεν αλλάζουν. Είναι διαχρονικές και ανταποκρίνονται στο πάγιο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για παροχή συνθηκών ασφαλείας για τη εύρυθμη λειτουργία της. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς άσυλα και άβατα. Με σεβασμό στην περιουσία, το μόχθο και τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα των Ελλήνων και αλλοδαπών κατοίκων αυτής της χώρας αλλά και των επισκεπτών της.
Η νέα κυβερνητική πλειοψηφία, όπως προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές, ευθυγράμμισε τις προτεραιότητες της με τις δικές μας και έθεσε τις απαιτήσεις της από εμάς που αποτελούμε το στελεχιακό δυναμικό των Σωμάτων Ασφαλείας.
Από την πλευρά μας, ανταποκριθήκαμε, ως οφείλαμε, και αποδείξαμε ότι μπορούμε να επιτελέσουμε στο ακέραιο το έργο μας. Η εκτέλεση του καθήκοντός μας δε μπορεί να στηρίζεται όμως μόνο στην πατριωτική συνείδηση και το υψηλό φρόνημα, όπως γινόταν έως τώρα. Πρέπει κύριοι, επιτέλους, να θωρακιστούμε νομικά, να εξοπλισθούμε με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή και να ενισχυθούμε περαιτέρω σε στελεχιακό δυναμικό.
Η παράλογη απόφασή της μη εισαγωγής νέων στελεχών στις παραγωγικές σχολές Αστυφυλάκων και Αξιωματικών και η εν συνεχεία εισαγωγή ελαχίστων οδήγησε την αστυνομία σε ηλικιακό μαρασμό και λειψανδρία σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία.
Τα τελευταία χτυπήματα έδωσε η επί 4,5 χρόνια στασιμότητα σε εξοπλιστικό επίπεδο αλλά και οι παλινωδίες και κυρίως οι κραυγαλέες αδικίες του νόμου Κατρούγκαλου και του δήθεν ΄΄νέου΄΄ μισθολογίου, το οποίο κάθε άλλο παρά προσαρμόστηκε στις πρόνοιες και επιταγές των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αυτός ήταν ,άλλωστε,ο λόγος που προσφύγαμε εκ νέου στην κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου και δικαιωθήκαμε πανηγυρικά προ ολίγων ημέρων , αφού το μισθολόγιο των Σωμάτων Ασφαλείας κρίθηκε αντισυνταγματικό.
Λοιδορηθήκαμε και χρησιμοποιηθήκαμε ως σάκος του μποξ τα τελευταία χρόνια. Κατηγορηθήκαμε άδικα για ενέργειες, οι οποίες σε άλλες χώρες δήθεν πιο προοδευτικές από εμάς, απλά θεωρούνται συνήθεις επιχειρησιακές τακτικές αλλά εδώ στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν ως φονικές.
Φορτωθήκαμε λάθη και παραλείψεις άλλων ,ακόμη και φορέων, ενώ η αλήθεια είναι ότι εμείς οι ίδιοι αποτρέψαμε μεγαλύτερες καταστροφές.
Όμως δεν λυγίσαμε. Σταθήκαμε όρθιοι ,όπως πάντα κάναμε, χάρη στο φιλότιμο μας και μόνο. Δεν ζητήσαμε ποτέ ικανοποίηση αιτημάτων σε βάρος της κοινωνίας, δεν επιχειρήσαμε ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων, δεν υπήρξαμε κατεστημένο και δεν ζητήσαμε εύνοια σε βάρος του γενικού συμφέροντος.
Σήμερα λοιπόν, έχοντας στο μυαλό μας τις διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης, επιδιώκουμε την στήριξη των σωμάτων ασφαλείας, των θεσμών και πυλώνων της δημοκρατίας και του Έθνους ,πάση δυνάμει σε ηθικό, οργανωτικό και υλικό επίπεδο. Τα τελευταία χρόνια χορτάσαμε από ανέξοδες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια! Ήρθε η ώρα των έργων, των συγκεκριμένων προγραμμάτων και των ουσιαστικών και μετρήσιμων αποτελεσμάτων.
Υπενθυμίζουμε τις δεσμεύσεις
- για αναγνώριση του επικίνδυνου του επαγγέλματός μας,
- για ένα μισθολόγιο ανταποκρινόμενο στην ιδιαιτερότητα του λειτουργήματός μας
- για επίλυση των προβλημάτων του βαθμολογίου.
- για ανανέωση του εξοπλισμού των υπηρεσιών
Στην νέα σελίδα που έχει ανοίξει η χώρα εμείς δηλώνουμε παρόντες. Επιδιώκουμε να είμαστε με το κομμάτι της κοινωνίας που χτίζει.
Λέμε σε όλους πως δεν πρέπει να ξεχνούν ότι έχουμε και μνήμη και γνώση και άποψη.
Λέμε προς όλους και σε όλους τους τόνους ότι εδώ σήμερα δεν ήρθαμε ούτε ως ικέτες ούτε ως επαίτες.
Είμαστε υπερήφανοι και τίμιοι εργαζόμενοι στα Σώματα Ασφαλείας.
Διεκδικούμε το μέλλον μας σε μία σύγχρονη πολιτεία. Σε μια πολιτεία που γίνεται 200 χρονών και ξεκίνησε, κάνοντας τότε την επανάσταση του αδιανόητου αλλά δυστυχώς ακόμη δεν έχει προχωρήσει στην επανάσταση του αυτονόητου.
Ελπίζουμε το 2021 οι εορτασμοί από την Εθνεγερσία να φέρουν και το τέλος της ανάγκης να μαζευόμαστε πάλι εδώ. Αλλά, αν χρειαστεί και πάλι εδώ θα είμαστε.