Καταστολές πυρκαγιών, απεγκλωβισμοί, διασώσεις ανθρώπων και υλικών αγαθών, παροχή κάθε δυνατής συνδρομής σε άτομα που απειλείται ή εκτίθεται σε κίνδυνο η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα. Αποστολή του, η ασφάλεια και η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του κράτους, καθώς και του φυσικού πλούτου της χώρας. Πώς είναι όμως άραγε να περνάς στην «άλλη πλευρά» και από πολίτης που ζητάει και δέχεται την άμεση βοήθεια να ζεις ως εκείνος που αδιάκοπα και αλτρουιστικά την προσφέρει;
Για το έτος 2015, το Πυροσβεστικό Σώμα, με 12.570 πυροσβεστικούς υπαλλήλους, κλήθηκε να αντιμετωπίσει 53.989 συμβάντα (16.916 αστικές και 8.118 δασικές πυρκαγιές, 18.427 παροχές βοήθειας, 10.528 επεμβάσεις σε ανελκυστήρες), ενώ πραγματοποίησε 162 πυροσβεστικές εξόδους κατά μέσο όρο ημερησίως.
Επίσκεψη στον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών
Εν μέσω αντιπυρικής περιόδου, βρίσκομαι στην «καρδιά» της Αθήνας και στην οδό Μουρούζη, όπου συστεγάζονται το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος και ο 1ος Πυροσβεστικός Σταθμός Αθηνών. «Μία εργάσιμη ημέρα, ο 1ος Αθηνών έχει υπό την κάλυψή του, σε μέγεθος πληθυσμού, περίπου 2.000.000 άτομα. Σε αυτήν περιλαμβάνονται (ενδεικτικά) ο Ευαγγελισμός, η Βουλή, οι τέσσερις κεντρικοί σταθμοί του μετρό (Σύνταγμα, Ομόνοια, Μοναστηράκι, Ευαγγελισμός), η Βρετανική και η Γερμανική Πρεσβεία, το Μουσείο Ακρόπολης, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, καθώς και οι δασικές περιοχές του Υμηττού και του Καρέα», όπως μου αναφέρει ο υποδιοικητής του σταθμού, κ. Γιάννης Κουσαρίδας.
«Κάθε καλοκαίρι είμαστε σαν σε εμπόλεμη κατάσταση, λόγω των δασικών πυρκαγιών, με καθημερινές περιπολίες και ατελείωτες ώρες στα βουνά για να προστατεύσουμε τον δασικό μας πλούτο»«Μια ιδιαίτερη περίοδος για τον σταθμό, αλλά και για μένα προσωπικά ήταν τον Δεκέμβριο του 2008, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπου επικράτησε κυριολεκτικά ένα χάος. Πιο συγκεκριμένα, την επόμενη ημέρα και αφού είχαμε διανύσει σχεδόν πεζοί τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, παράλληλα με τους διαδηλωτές, σβήνοντας τις φωτιές που άφηναν πίσω τους σε τράπεζες και καταστήματα, κληθήκαμε να πάμε στο κατάστημα Πλαίσιο στη Στουρνάρη, όπου καιγόταν ήδη το ισόγειο και ο πρώτος όροφος. Πάνω στην προσπάθειά μας να κόψουμε τα ρολά, δεχτήκαμε επίθεση με πέτρες και μάρμαρα από τους συγκεντρωμένους στη στέγη του Πολυτεχνείου και αναγκαστήκαμε να φύγουμε. Μετά από περίπου δύο ώρες που καταφέραμε να περάσουμε, η φωτιά είχε ήδη εξαπλωθεί στον τρίτο όροφο», λέει ο πυραγός, κ. Θωμάς Αντωνόπουλος, περιγράφοντάς μου μία από τις πολλές φορές που η ζωή τους έχει εκτεθεί σε κίνδυνο.
Κατά τη διάρκεια τώρα της αντιπυρικής περιόδου, η οποία ξεκινάει την 1η Μαΐου και λήγει στις 31 Οκτωβρίου, οι συνθήκες της δουλειάς τους διαφοροποιούνται αισθητά. «Κάθε καλοκαίρι είμαστε σαν σε εμπόλεμη κατάσταση, λόγω των δασικών πυρκαγιών, με καθημερινές περιπολίες και ατελείωτες ώρες στα βουνά για να προστατεύσουμε τον δασικό μας πλούτο», δηλώνει ο κ. Χρήστος Συμιακάκης, διοικητής του σταθμού. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα δάση μας είναι ο πνεύμονας της ζωής μας και οι Έλληνες πολίτες οφείλουν και πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί».
Διαβάστε την συνέχεια στο zougla.gr