Ο αστυνομικός που άδειασε το όπλο του σε 20χρονο στη Λευκωσία – Αιτία ο δεσμός της συζύγου του με δόκιμο φίλο του

 

 

Τον Οκτώβριο του 1971, ο αστυνομικός Χριστοδούλου νυμφεύθηκε την Ηρούλλα και απόκτησαν δυο παιδιά.

 

Το θύμα του εγκλήματος, που ήταν ηλικίας 20 χρόνων εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος ενώ είχε αποστρατευτεί μόνο μια βδομάδα πριν το θάνατο του και πριν από την απόλυση του ήταν τοποθετημένος στην περιοχή Αγίου Παύλου, στην ίδια περιοχή που βρισκόταν η κατοικία του αστυνομικού.

 

Στην όλη τραγωδία υπάρχει και τρίτη πρωταγωνιστική μορφή, ο Νίκος Ευαγόρου, συνομήλικος και φίλος του θύματος. Η αλυσίδα των εξελίξεων που οδήγησαν στο θάνατο του θύματος ξεκινά από το πρόσωπο αυτό.

Το Μάρτιο του 1987, ο Ευαγόρου, ενώ υπηρετούσε στην Εθνική Φρουρά σαν δόκιμος αξιωματικός, τοποθετήθηκε σε μονάδα που είχε την έδρα της στην περιοχή του Αγίου Παύλου, πολύ κοντά στο σπίτι του αστυνομικού.

 

Ο Ευαγόρου σύναψε δεσμό με την σύζυγο του αστυνομικού Χριστοδούλου. Ωστόσο  αργότερα εκείνη δεν ήθελε να συνεχίσει το δεσμό αυτό, ενώ ο Ευαγόρου επέμενε.

 

 

Το Μάρτιο του 1987, που γνωρίστηκε ο Ευαγόρου με τη σύζυγο του αστυνομικού μέχρι τον Οκτώβριο του 1988, που έγινε το έγκλημα, τα σύννεφα, μαζεύονταν συνεχώς και δυστυχώς ο κεραυνός δεν άργησε να πέσει.

 

Στην ίδια μονάδα, στην περιοχή του Αγίου Παύλου, υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά μαζί με τον Ευαγόρου, και το θύμα, ο Δημήτρης, καθώς και ο Χρίστος Δημοσθένους.

 

Ο Ευαγόρου, συνοδευόμενος από τον Δημοσθένους ή το θύμα, ή και από τους δυο, περνούσε συχνά έξω από το σπίτι του αστυνομικού και της συζύγου του. Τηλεφωνούσε στη σύζυγο του, περνούσε να τη δει και να επικοινωνήσει μαζί της.

 

Ο Ευαγόρου έλεγε στη σύζυγο του Χριστοδούλου ότι θα τη σκοτώσει και θ' αυτοκτονήσει. Σε μια περίπτωση πήγε στο σπίτι της μεταφέροντας μεγάλο μαχαίρι με το οποίο την απείλησε για να την πείσει να διαζευχθεί τον Χριστοδούλου και να παντρευτεί αυτόν. Σε άλλη περίπτωση άφησε σφαίρα αυτομάτου όπλου στην μπροστινή βεράντα του σπιτιού της και περνώντας απ' εκεί με το αυτοκίνητο του αργότερα, την ίδια μέρα, της είπε ότι θα την σκοτώσει.

Η σύζυγος του αστυνομικού, ανάφερε στο Χριστοδούλου τα συμβαίνοντα και εκείνος επανειλημμένα, και με διάφορους τρόπους, προσπάθησε να πείσει τον Ευαγόρου και τους συντρόφους του, το θύμα και τον Δημοσθένους, να σταματήσουν να ενοχλούν την οικογένεια του και, σε μερικές περιπτώσεις, ζήτησε τη βοήθεια συγγενών και γειτόνων.

 

Ο Χριστοδούλου άλλαξε δυο φορές τον αριθμό του τηλεφώνου του σπιτιού του και ζήτησε από την αρμόδια Αρχή να τηρηθεί μυστικός ο αριθμός του αλλά, ο Ευαγόρου κατάφερνε να μαθαίνει το νέο αριθμό του τηλεφώνου και συνέχιζε να τηλεφωνά.

 

Ο Χριστοδούλου κατήγγειλε στις Στρατιωτικές Αρχές τη συμπεριφορά του Ευαγόρου, ο οποίος τιμωρήθηκε και, μετατέθηκε από την περιοχή του Αγίου Παύλου σε μονάδα της Εθνικής Φρουράς στο χωρίο Βυζακιά. Ούτε όμως αυτό έδωσε τέλος στις εκ μέρους του Ευαγόρου και των συντρόφων του παρενοχλήσεις της οικογένειας του αστυνομικού.

 

 

Στις 23 Οκτωβρίου 1988 (ημέρα που διαπράχθηκε ο φόνος), ο αστυνομικός  βρισκόταν στο σπίτι του με την οικογένεια του.

 

Γύρω στις 11.40 το πρωί πρόσεξε να περνά ένα αυτοκίνητο, παρόμοιο με το αυτοκίνητο του Ευαγόρου και, σ' αυτό βρίσκονταν δυο νεαρά πρόσωπα. Επειδή υποψιάστηκε ότι στο αυτοκίνητο ήταν ο Ευαγόρου, και είτε το θύμα είτε ο Δημοσθένους, τους ακολούθησε με το αυτοκίνητο του και, όταν διαπίστωσε ότι πράγματι στο αυτοκίνητο βρίσκονταν ο Ευαγόρου και ο Δημοσθένους, τους κάλεσε στο σπίτι του για να τους αντικρύσει με δυο γειτόνισσες και να τους ρωτήσει αν οι δυο αυτές γειτόνισσες τους είχαν μιλήσει κατά τρόπο υβριστικό για τη σύζυγο του.

 

Μόλις έληξε αυτό το επεισόδιο έφθασε και το θύμα με το αυτοκίνητο του και όταν τον είδε ο Χριστοδούλου τον πλησίασε και του είπε να έλθει και αυτός στο σπίτι του.

 

Εκεί, στην παρουσία των Ευαγόρου και Δημοσθένους, ο Χριστοδούλου ρώτησε το θύμα γιατί συνεχίζει να έρχεται έξω από το σπίτι του και να ενοχλεί τη γυναίκα του και αυτός του απάντησε «εσύ δεν είσαι άνθρωπος » και ξεκίνησε να φύγει.

Ακολούθως ο Χριστοδούλου εξοργίστηκε πήγε σε άλλο δωμάτιο του σπιτιού, πήρε το υπηρεσιακό του πιστόλι, ακολούθησε το θύμα, που στο μεταξύ μπήκε στο αυτοκίνητο, και το πυροβόλησε με μια φορά.

 

Το θύμα βγήκε τραυματισμένο από το αυτοκίνητο και ο Χριστοδούλου τον ακολούθησε και τον πυροβόλησε ακόμα δύο φορές. Το θύμα τραυματίστηκε σοβαρά στην κεφαλή και στο σώμα και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου, παρά τις προσπάθειες των γιατρών, υπέκυψε στα τραύματα του λίγο αργότερα. Οι άλλοι δυο φίλοι του θύματος κατάφεραν να ξεφύγουν.

 

Όταν έφθασε η αστυνομία στον τόπο του εγκλήματος, ο Χριστοδούλου καθόταν σ' ένα σωρό από χώμα έξω από το σπίτι και, όταν ρωτήθηκε από αστυνομικό τι συνέβηκε, αυτός απάντησε «είμαι ο αστυνομικός 3050, τζιαι αδελφιν έπαιξα τον ».

 

 

Σε εκτενή θεληματική κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία μετά τη σύλληψη του ο Χριστοδούλου έδωσε λεπτομερή αναφορά στα γεγονότα που προηγήθηκαν του εγκλήματος, με λεπτομέρειες των προκλήσεων του θύματος και των συντρόφων του και, τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς τους στην οικογενειακή του ζωή και την υγεία του η οποία υπέστη σοβαρό κλονισμό.

 

«Αυτός αντί να μου ζητήσει συγνώμη μου είπεν  Έσύ εν είσαι άνθρωπος'. Τον ρώτησα τι είπεν και μου επανέλαβε ξανά: Έν εισαι άνθρωπος'. Οταν άκουσα για δεύτερη φορά αυτή τη φράση με εσκούλλησαν τα νεύρα τζιαι εν αθθυμούμαι τίποτε. Το μονό που αθθυμούμαι ήταν που ήρταν δκυιο Αστυνομικοί τζιαι εφέραν με δαμαί.»

 

Στις 8 Νοεμβρίου. 1988, ο Χριστοδούλου κατηγορήθηκε για το φόνο εκ προμελέτης του θύματος και απάντησε «Δεν παραδέχομαι φόνο εκ προμελέτης, είχα δεχθεί σοβαρή πρόκληση από όλους δηλαδή τον Ευαγόρου, τον Δημοσθένους και το Δημητρίου για αρκετό καιρό. Έκαμα ό,τι μπορούσα. Ήτο ανθρωπίνως αδύνατο να σταματήσω τις προκλήσεις. Για ό,τι έγινε λυπούμαι πραγματικά. Ζητώ συγνώμη από όλους. Δεν είχα καμιά πρόθεση να βλάψω κανένα. Σε καμιά περίπτωση διέπραξα φόνο εκ προμελέτης ».

Το πρωτόδικο δικαστήριο καταδίκασε τον Χριστοδούλου σε ποινή φυλάκισης 12 ετών. Ωστόσο στη συνέχεια εφεσίβαλε την απόφαση και το Ανώτατο δικαστήριο μείωσε την ποινή του, επιβάλλοντας ποινή 8 ετών καθώς  λήφθηκε υπόψη «η σοβαρή πρόκληση του θύματος κατά τον ουσιώδη χρόνο και ήταν το αποκορύφωμα προκλήσεων που κράτησαν πάνω από 1 1/2 χρόνο καθώς και της συναισθηματικής και ψυχικής αναστάτωσης από την οποία διακατεχόταν ο εφεσείων συνέπεια των προκλήσεων αυτών».
 
*Τα άρθρα που αφορούν υποθέσεις από το παρελθόν είναι βασισμένα στις αποφάσεις των δικαστηρίων και στα όσα μετέδιδαν τότε οι εφημερίδες