Ήταν 2013, όταν ο Ταραντίνο επάνεφερε το είδος του σπαγγέτι γουέστερν στο σινεμά και έπεισε την Αμερικανική Ακαδημία κινηματογράφου να υποκλιθεί στην συγγραφική του πένα και να του δώσει απλόχερα το (δεύτερό του) Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου.
Στο «Django Unchained», ο Ταραντίνο πατώντας πάνω στους βασικούς κανόνες του γουέστερν, έπλασε μια ιστορία εκδίκησης ενός μαύρου σκλάβου (Τζέιμι Φοξ) που προσπαθεί να ελευθερώσει την αγαπημένη του και να μείνει για πάντα ελεύθερος.
Το τρέιλερ του «Django Unchained» του Κουέντιν Ταραντίνο
Ιστορικά, η πρώτη φορά που σαν ήρωας εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη ο Τζάνγκο ήταν το 1966, δίνοντας στον Φράνκο Νέρο τον πρώτο θρυλικό ρόλο της καριέρας του, που επανέλαβε (με μικρότερη επιτυχία) ξανά το 1987 στο «Django Strikes Again».
Οι προθέσεις ωστόσο του Ταραντίνο για την αναβίωση του ήρωα δεν ήθελαν τον Νέρο ως μέρος ενός ριμέικ, αλλά ως πηγή έμπνευσης ενός νέου έργου, που χτίστηκε από την αρχή, πατώντας ελαφρά (κι άλλοτε εμφανώς) πάνω στον Τζάνγκο.
Και τώρα, δυο χρόνια μετά, ο Τζον Σέιλς, ένας ιδιαίτερος δημιουργός που το 1996 είχε παραδώσει το "άγριο" «Lone Star» φαντάζει η πιο ιδανική επιλογή για να επαφέρει αυτόν τον μύθο σε ένα ριμέικ, που έχει συναινέσει να πάρει μέρος και ο Φράνκο Νέρο ως Τζάνγκο.
Το τρέιλερ του γουέστερν «Lone Star» του Τζον Σέιλς
Χαρακτηρίζοντάς ως «μαέστρο της αφήγησης, και το "Lone Star" ως ένα μοντέρνο αριστούργημα στο είδος του γουέστερν», και εξισώνοντας την δουλειά του με εκείνη του Όρσον Γουέλς, ο Νέρο δεν αφήνει περιθώρια πως αναμένει την κάμερα να πάρει μπροστά για να ντυθεί ξανά ως Τζάνγκο.
http://www.cinemag.gr