Παναγιώτης Χαρέλας: Αυτούς τους συναδέλφους να αγαπάμε.

Ανάρτηση από τον Πρόεδρο της ΠΟΣΥΦΥ κ. Παναγιώτη Χαρέλα στη σελίδα του στο facebook:

Ο Κώστας Κούλης με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Σομπόνη, δυο νέοι συνοριοφύλακες στην Αττική στις 29/11/2005, με αυτοθυσία παρόλο που η βάρδια τους είχε λήξει, επέστρεψαν να συνδράμουν στην καταδίωξη αδίστακτου οπλισμένου ληστή, δραπέτη των φυλακών.

Η συγκρουση των οχημάτων με τον δραπέτη ήταν σφοδρή. Μαζί με τον δραπέτη, τη ζωή του έχασε και ο Κώνσταντίνος Σομπόνης.

Ο άλλος Κώστας σοβαρά τραυματισμένος τελικά τα κατάφερε.

Ο τότε Υπουργός αναφέρει χαρακτηριστικά μεταξυ άλλων την επόμενη ημέρα " ... ως μια έμπρακτη χειρονομία σεβασμού της μνήμης και οδύνης για τον άδικο χαμό του αλλα και αναγνώρισης της αυτοθυσίας που επέδειξαν οι δυο συνοριοφύλακες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, εδωσα εντολή για να τιμηθούν οι δυο συνοριοφύλακες από το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.. ".

Αντί αυτού, κατηγορήθηκαν. Την αλήθεια όμως την υπερασπίστηκε μόνος του ο Κώστας μέχρι τελικής δικαίωσης για τον Κωνσταντίνο που έφυγε.

Η επιμονή του και ο αγώνας του για δικαίωση όλα αυτά τα χρόνια, παντα με την φωτογραφία του συναδέλφου του μαζί, σήμερα μας κάνει περήφανους.

Ένας αγώνας απέναντι κυρίως σε αυτούς που επιπόλαια μιλάνε για ανεκπαίδευτους συνοριακούς φύλακες, για μη επαγγελματίες και ότι άλλο. Αυτά ακριβώς τα παιδιά, αψηφώντας τον κίνδυνο και αδιαφορώντας για το ωράριό τους που είχε λήξει, έτρεξαν να βοηθήσουν τον συνάδελφο τους.

Σήμερα Κωνσταντίνε μαζί με τον ήρωα μας που δεν είναι πια κοντά μας, δικαιώνεστε και μας διδάσκετε πως ο αστυνομικός δεν έχει ωράριο απέναντι στο έγκλημα.

Μας διδάσκετε για την συναδελφική αλληλεγγύη και υποστήριξη όταν ο κάθε αστυνομικός ζητά συνδρομή. Μας διδάσκετε πως η αλήθεια δεν κρύβεται και ο αγώνας κάποια στιγμή δικαιώνεται.

Φίλε Kostas Koulis, ξέρεις πόσο σε αγαπάμε και θα σε αγαπάμε όλοι εμείς που σε γνωρίζουμε, αναγνωρίζοντας τον αγώνα δικαίωσης που έκανες ( οχι για εσένα, αλλά για τον συνάδελφο ήρωα που είχες δίπλα σου στο περιστατικό και χάθηκε άδικα).

Ναι σαι σίγουρος, πως ξανά ο Κωνσταντίνος θα σου έλεγε " γύρνα Κώστα, πάμε να βοηθήσουμε".