Με αφορμή το επεισόδιο στο Ίλιον την 1/12
Την ώρα που η κανονικότητα στα Εξάρχεια -ως η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη- έχει αρχίσει να βαίνει καλώς, η υπόλοιπη Αττική – και δη η ΠΟΛΥΠΑΘΗ Δυτική Αττική– ψυχορραγεί. Στα ύψιστα ποσοστά εγκληματικότητας που επικρατούν στην Αττική, ήτοι το 70% της συνολικής εγκληματικότητας στη Χώρα όπως ανέφερε ο ίδιος ο Υπουργός στο περασμένο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΑΣΥ το Νοέμβρη, έρχεται να προστεθεί και το επεισόδιο που έλαβε χώρα τα ξημερώματα της 1/12 στο Ίλιον.
Συγκεκριμένα, μετά από σήμα για επεισόδιο στην περιοχή, οι συνάδελφοι προέβησαν σε αναζητήσεις και κατάφεραν να εντοπίσουν ένα ύποπτο όχημα στο οποίο επέβαιναν τρία άτομα Ρομά. Οι δύο ακινητοποιήθηκαν ως δράστες εγκληματικής ενέργειας, αλλά ο τρίτος κατάφερε να διαφύγει. Κατά τη διάρκεια της σύλληψης, ένας περίοικος άνδρας Ρομά απελευθέρωσε το σκύλο του -ράτσας πίτμπουλ-, με σκοπό να επιτεθεί στους συναδέλφους, ώστε καταφέρουν να αποδράσουν οι δράστες. Απολογισμός του επεισοδίου ήταν να διακομιστούν στο «401» Στρατιωτικό Νοσοκομείο ένας συνάδελφος της ΟΠΚΕ κι ένας της ΔΙΑΣ, οι οποίοι εκτός από την επίθεση του σκύλου, είχαν δεχτεί κι επίθεση με πέτρες και καδρόνια από διπλανό σπίτι.
Το τραγικό της υπόθεσης κλιμακώνεται μετά την καταγγελία ότι οι συνάδελφοι δεν μπορούσαν να διαβιβάσουν στον ασύρματο για να καλέσουν ενισχύσεις εξαιτίας του προβληματικού δικτύου. Να είσαι περικυκλωμένος, να κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα και να μην μπορείς να διαβιβάσεις για ενίσχυση, πάει πολύ! Οι περιπτώσεις που συνάδελφοι, εκτεθειμένοι σε άμεσο κίνδυνο, προσπάθησαν να διαβιβάσουν κι απέτυχαν εξαιτίας του δικτύου πληθαίνουν δραματικά. Οι περιπτώσεις αυτές θα συνεχίσουν να πληθαίνουν φυσικά, όσο δεν υπάρχει καν βούληση γι’ αποκατάσταση του προβληματικού ασυρματικού δικτύου. Παρά το σωρό των καταγγελιών από τους εκπροσώπους του προσωπικού, φως στον ορίζοντα δεν φαίνεται ούτε κι απ’ αυτή την κυβέρνηση. Εξακολουθούν να μας θεωρούν αναλώσιμους και να νομίζουν ότι δεν «συμφέρουμε», αφού η αποκατάσταση του δικτύου φαίνεται είναι ακριβή. Οι ανάγκες μας, ακόμα κι όταν αυτές είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, έχουν συγκεκριμένη τιμή. Αν η τιμή είναι μεγάλη, οι ανάγκες μας θα παραμείνουν ανεκπλήρωτες.
Η εγκληματικότητα της Δυτικής Αττικής και πάλι «δείχνει τα δόντια της». Είναι πια γνωστό ότι σε πολλές περιπτώσεις, δράστες εγκληματικών ενεργειών ξεκινούν από τη Δυτική Αττική, όπου διαμένουν, προβαίνουν στο έγκλημα σε κάποια άλλη περιοχή της Αττικής, κι επιστρέφουν πίσω. Οι ιδιαιτερότητες του τομέα μας (καταυλισμοί Ρομά, αχαρτογράφητες περιοχές κ.α.) θα έπρεπε να αποτελούν αφορμή, ώστε να μας παρέχονται τα αυτονόητα για να εκτελούμε το έργο μας. Παρά ταύτα εξακολουθούμε να κινούμαστε με οχήματα νεκροφόρες, να μην έχουμε λειτουργικό ασυρματικό δίκτυο, να μην παίρνουμε στην ώρα μας το ρεπό μας και πολλά άλλα. Αντί λοιπόν τα φώτα των Ηγεσιών να στραφούν στην περιοχή μας, που αποτελεί τη μήτρα του εγκλήματος στην Αττική, με σκοπό την τόνωση της αστυνόμευσης, όχι μόνο δεν βλέπουμε φως, αλλά μάλιστα πρόσφατα τα Α.Τ. αποδυναμώθηκαν περαιτέρω, με διαταγή για μεταφορά συναδέλφων στις διμοιρίες. Γι’ άλλη μια φορά οι ανάγκες μας ως αστυνομικών που υπηρετούν στην περιοχή, αλλά και ως κατοίκων, νιώθουμε να μην ενδιαφέρουν κανέναν.
Κάπου εδώ διερωτόμαστε:
Περιμένουν να δουν κι άλλο νεκρό ή τραυματία αστυνομικό για να μας εφοδιάσουν με τα απαραίτητα;
Θα συνεχίσουν να μην υπολογίζουν τις πραγματικές μας ανάγκες;
Θα συνεχίσουν να μην παίρνουν υπ’ όψιν τις καταγγελίες μας;
Θα συνεχίσουν να μας αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα με συγκεκριμένη τιμή;
Ούτε ένας επιπλέον αστυνομικός να χύσει ρανίδα αίματος στο δρόμο από παραλείψεις των Ηγεσιών. Απαιτούμε να λογιζόμαστε ως αξιοπρεπείς εργαζόμενοι με δικαιώματα. Οι αυτονόητες υπηρεσιακές μας ανάγκες να γίνουν πράξη τώρα.
ΖΕΪΝΟΣ Σόλων
Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ
Μέλος της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ