Ένας αστυνομικός είναι σε περιπολία, όταν λαμβάνει κλήση για ενδοοικογενειακή βία. Όταν φτάνει στη σκηνή, ανακαλύπτει ότι ένας οπλισμένος άντρας έχει πάρει την κοπέλα του ως όμηρο και έχει οχυρωθεί μέσα στο διαμέρισμά του.
Ο αστυνομικός καλεί ενισχύσεις, αλλά όταν αυτές έρχονται γίνεται κατανοητό ότι ο οπλισμός τους δεν επαρκεί για να διαπεράσει τις οχυρώσεις.
Δεν διαθέτουν εξοπλισμό παρακολούθησης (για να δουν μέσα στο διαμέρισμα) ο οποίος θα τους έδινε πληροφορίες ζωτικής σημασίας για τον επιτιθέμενο και την όμηρο.
Εάν ο επιτιθέμενος αρχίσει να πυροβολεί προς αυτούς, δεν διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό θωράκισης με αλεξίσφαιρα γιλέκα, για να προστατευτούν από τις σφαίρες του.
Θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν καπνογόνα για να τον εξουδετερώσουν, αλλά δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοιο εξοπλισμό.
Τέλος, δεν διαθέτουν την απαραίτητη εκπαίδευση, ώστε να εισβάλουν στο διαμέρισμα και να εξουδετερώσουν τον δράστη με τον ελάχιστο δυνατό κίνδυνο τραυματισμού του ομήρου, των αστυνομικών και του ίδιου του δράστη.
Ευτυχώς, οι περισσότερες κατά τόπους αστυνομικές υπηρεσίες (στην Αμερική) διαθέτουν μία ειδική μονάδα με τον απαραίτητο εξοπλισμό, αλλά και την εκπαίδευση που χρειάζεται για να επιλύσουν ακριβώς τέτοιου είδους καταστάσεις: την ομάδα SWAT.
Η ομάδα SWAT (Special Weapons and Tactics, δηλαδή Ειδικά Όπλα και Τακτικές) είναι μία ελίτ μονάδα μέσα σε μια αστυνομική δύναμη, η οποία χρησιμοποιείται σε εξαιρετικές καταστάσεις που απαιτούν αυξημένη δύναμη πυρός ή εξειδικευμένες τακτικές.
Οι αστυνομικοί μίας ομάδας SWAT έχουν υποστεί ειδική εκπαίδευση και έχουν πρόσβαση σε ένα οπλοστάσιο με όπλα, συσκευές παρακολούθησης και εξαρτήσεις, πέρα από τον συνηθισμένο εξοπλισμό ενός αστυνομικού.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του εξοπλισμού αποτελεί πλεόνασμα του στρατού.
Σας παρουσιάζουμε παραδείγματα περιπτώσεων που απαιτούν την ανάμιξη της ομάδας SWAT:
1. Ένα ένταλμα υψηλού κινδύνου: Αν η αστυνομία πρόκειται να διεξάγει μια σύλληψη σε ένα σπίτι και ξέρουν το πρόσωπο αυτό είναι πιθανό να είναι οπλισμένο, θα καλέσει στην ομάδα SWAT για να εκτελέσει τη σύλληψη.
2. Μία κατάσταση ομηρίας: Οι ελεύθεροι σκοπευτές της ομάδας SWAT εκπαιδεύονται για να εξουδετερώσουν έναν επιτιθέμενο που κρατά έναν όμηρο, σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων.
3. Χρήση πυροβόλου όπλου από οχυρωμένη θέση: Όταν εγκληματίες οχυρωθούν μέσα σε ένα κτίριο και πυροβολήσουν κατά αστυνομικών και πολιτών, η ομάδα SWAT μπορεί να ξεκινήσει μια ισχυρή επίθεση για να λήξει την κατάσταση οχύρωσης.
4. Ένα άτομο υψηλού κινδύνου - Αν κάποιος χρειάζεται να μεταφερθεί, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα απόπειρας δολοφονίας εναντίον του, η ομάδα SWAT με θωρακισμένα οχήματα μπορεί να χρησιμεύσει ως προστασία.
5. Μια ένοπλη τρομοκρατική επίθεση.
6. Μια εξέγερση.
Η ανάπτυξη της ιδέας της ομάδας SWAT οφείλεται στο Αστυνομικό Τμήμα του Λος Άντζελες και πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1960.
Πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας οδήγησαν την αστυνομία να αποφασίσει ότι δεν διέθεταν τον κατάλληλο εξοπλισμό για να αντιμετωπίσουν ορισμένες βίαιες καταστάσεις.
Οι ταραχές του 1965 στην περιοχή Watts του Λος Άντζελες και η επίθεση ελεύθερου σκοπευτή στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Austin, ενίσχυσαν την πεποίθηση ότι η αστυνομία χρειαζόταν ειδικό εξοπλισμό και διαδικασίες.
Ο Daryl Gates, ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός του Αστυνομικού Τμήματος του Λος Άντζελες, που τελικά έγινε αρχηγός της αστυνομίας, συχνά συγχέεται λανθασμένα με την ιδέα της υιοθέτησης στρατιωτικών όπλων και τακτικών στις αστυνομικές μονάδες.
Ωστόσο, ο Gates χρησιμοποίησε τη θέση του εντός του σώματος για να προωθήσει την ιδέα της ομάδας SWAT.
Αρχικά, η ιδέα της ομάδας SWAT αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από τους αξιωματικούς της αστυνομίας, τους πολιτικούς, ακόμα και από τους χαμηλόβαθμους αστυνομικούς.
Το αρχικό όνομα «Ομάδα Ειδικών Όπλων και Επίθεσης (Special Weapons Attack Team)» θεωρήθηκε πολύ ανταγωνιστικό και έτσι ο Gates το άλλαξε σε «Ειδικά Όπλα και Τακτικές (Special Weapons and Tactics)».
Δύο περιστατικά εδραίωσαν τη θέση της ομάδας SWAT στο αστυνομικό σώμα: μία κατάσταση οχύρωσης της φυλετικής, επαναστατικής οργάνωσης με το όνομα Black Panther Party το 1969 και μια παρόμοια κατάσταση με την οργάνωση Symbionese Liberation Army το 1974.
Την επόμενη χρονιά, μια τηλεοπτική σειρά που ονομαζόταν «SWAT», εδραίωσε περαιτέρω την ιδέα της ομάδας SWAT στην αμερικανική συνείδηση.
Μονάδες της Αστυνομίας που χρησιμοποιούσαν στρατιωτικές τακτικές συγκροτήθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, πρώτα στις μεγάλες πόλεις με βίαιες συμμορίες και αργότερα στις μικρότερες.
Σήμερα, περίπου το 90% των αστυνομικών δυνάμεων στις αμερικάνικες πόλεις με πληθυσμό 50.000 ή και περισσότερων κατοίκων και το 70% των μικρότερων, διαθέτουν ένα είδος ομάδας SWAT.
Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 1.200 ομάδες SWAT σε όλη την Αμερική.
Στο επόμενο μέρος το Policenet θα σας παρουσιάσει πως το αστυνομικό σώμα επιλέγει και εκπαιδεύει τα μέλη των ομάδων SWAT.
Πηγή ξενόγλωσσου κειμένου: howstuffworks.com
Επιμέλεια/Μετάφρασης Policenet