Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Εικόνα
22:44 | 19/03/2018

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση για την επόμενη ημέρα μετά την επανεκλογή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην ηγεσία της Ρωσίας, φιλοξενεί το γνωστό think tank Statfor. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η δεξαμενή σκέψης, με την έναρξη της νέας του θητείας, ο Πούτιν αναμένεται να γίνει ο μακροβιότερος ηγέτης της Ρωσίας μετά τον Ιωσήφ Στάλιν, καθώς θα έχει παραμείνει στην εξουσία 18 χρόνια, ενώ θα υπάρχει μια γενιά Ρώσων που δεν θα έχουν γνωρίσει άλλο αρχηγό πλην αυτού. 

Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση του Stratfor, ο Πούτιν βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σειρά νέα προκλήσεων που σχετίζονται με την οικονομία, το δημογραφικό πρόβλημα αλλά και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας. Η μεγαλύτερη, ωστόσο, πρόκληση για τον «τσάρο» είναι η μορφή που θα λάβει η χώρα μετά το τέλος της τελευταίας του θητείας. Με λίγα λόγια, η διαδοχή του. «Η προσπάθεια να δημιουργεί ένα σύστημα που θα αντικαταστήσει αυτό του Πούτιν σε μια Ρωσία που αντιμετωπίζει τόσες πολλές εγχώριες και διεθνείς προκλήσεις φαίνεται να μετατρέπεται στο μεγαλύτερο τεστ του Πούτιν» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανάλυση του Stratfοr. 

Η ανάλυση του Stratfor

Η επανεκλογή του Βλάντιμιρ Πούτιν θα οδηγήσει στην έναρξη μιας απρόβλεπτης τέταρτης θητείας για τον Ρώσο πρόεδρο. Με τη νίκη θα μπορεί να παραμείνει στη θέση ως το 2024, γεγονός που θα τον μετατρέψει στον μακροβιότερο ηγέτη της χώρας μετά τον Ιωσήφ Στάλιν.

Στη Δύση, ο Πούτιν χαρακτηρίζεται ως «νάρκισσος», «δεσπότης», «επίδοξος Βασιλιάς» επειδή έχει παραμείνει στην εξουσία επί 18 χρόνια. Αλλά η ανοικοδόμηση μιας αυτοκρατορίας από τα συντρίμμια της Σοβιετικής Ένωσης πήρε χρόνια και τώρα είναι αντιμέτωπος με μια σειρά πιεστικών προκλήσεων που απειλούν την κληρονομιά του και τη μελλοντική σταθερότητα στη Ρωσία. Η επόμενη θητεία του θα δείχνει ποιοτικά διαφορετική από τις προηγούμενες, καθώς θα επιχειρήσει να κάνει κινήσεις στη σκακιέρα που σχετίζονται με το μακροπρόθεσμο παιχνίδι της Ρωσίας.

Στην καρδιά του ο Πούτιν είναι πατριώτης. Καταλαβαίνει τις δυνάμεις της Ρωσίας και τις παγίδες, τον ιστορικό κύκλο και το πιθανό μέλλον. Ένας πρώην πράκτορας της KGB, ανέβηκε στην εξουσία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τη χαοτική δεκαετία του 1990 υπό τον πρώην πρόεδρο Μπόρις Γιέλτσιν.

Στηριζόμενος από ένα σκληρό δίκτυο στην Αγία Πετρούπολη και την FSS (διάδοχο της KGB) ο Πούτιν ανέβηκε στην εξουσία το 2000, κληρονομώντας μια πολιτικά διχασμένη χώρα που μαστίζονταν από μια διαλυμένη οικονομία αλλά και ένα βαμμένο στο αίμα πόλεμο στον Καύκασο. Στην πρώτη και τη δεύτερη θητεία του εστίασε στον περιορισμό και την καταπολέμηση της αναρχίας. Διέλυσε τις περιφερειακές διαφωνίες, κατέστρεψε ολιγάρχες, εθνικοποίησε στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία και ξερίζωσε πολιτικές προκλήσεις και τον συσπειρωμένο εθνικισμό. Εγκαθιστώντας ένα απολυταρχικό σύστημα επιδόθηκε στην μικροδιαχείριση και εδραίωσε την κυριαρχία του στη χώρα. Ως το τέλος της δεύτερης θητείας του, το 2008, η Ρωσία ήταν σχετικά σταθερή οικονομικά και ενωμένη κοινωνικά και πολιτικά και επέστρεφε στην παγκόσμια σκηνή. Ο Πούτιν επωφελήθηκε από τις υψηλές τιμές στην ενέργεια που του επέτρεψαν να γεμίσει τα κρατικά ταμεία και να χρηματοδοτήσει την σταθεροποίηση της χώρας.

Το σύστημα του Πούτιν, όμως, οφείλει την επιτυχία του σε κάτι περισσότερο από τα μετρητά. Πέτυχε επειδή επέδειξε πανούργα πολιτική που προέκυψε από τη βαθιά γνώση των περιορισμών της ρωσικής συνοχής και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν όλοι οι ισχυροί Ρώσοι ηγέτες. Παρά την επανεκλογή του, όμως, σκέφτεται πως θα είναι ο κόσμος και η Ρωσία μετά τον ίδιο.

[custom:google-ads]

Οι προκλήσεις

Ακόμα και στις πιο επιθετικές στιγμές της η Ρωσία είναι μια εγγενώς αδύναμη χώρα. Γεωγραφικά είναι το μεγαλύτερο κράτος του πλανήτη και μεταφέρει ενέργεια, τρόφιμα και πόρους σε όλη την αχανή επικράτεια της. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της έχει διατηρήσει την εξάρτησή της από τις εξαγωγές βασικών προϊόντων.

Είναι χώρα που απαρτίζεται από 160 εθνικές ομάδες και αυτόχθονες πληθυσμούς. Ισχυρές αντίπαλες δυνάμεις βρίσκονται στα μακρά της σύνορα. Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι Ρώσοι ηγέτες, όπως ο Πούτιν, είναι αναγκασμένοι να κυβερνούν με σιδερένια γροθιά. Προχωρώντας προς την τέταρτη θητεία του, δυο μεγάλες μετατοπίσεις -μια οικονομική και μια δημογραφική- απειλούν την ικανότητά του να διατηρήσει τη σταθερότητα αλλά και την εξουσία του.

Το κοινωνικό συμβόλαιο του Πούτιν

Όταν ήρθε στην εξουσία ο Πούτιν διαπραγματεύτηκε ένα άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο με το ρωσικό λαό για να διατηρήσει την χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Το συμβόλαιο περιλαμβάνει φερέγγυες πληρωμές, ασφάλεια συντάξεων, ένα αξιόπιστο τραπεζικό σύστημα, κρατική στήριξη σε στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία και ευκαιρίες για τη νέα γενιά. Η οικονομική θέση της Ρωσίας διαμορφώνει την πίστη (ή τουλάχιστον τη συμμόρφωση) των ελίτ, του γενικού πληθυσμού, των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας.

Υπό τον Πούτιν, η Ρωσία ανέκαμψε σχετικά καλά από τα οικονομικά προβλήματα. Ωστόσο η χώρα αυτή τη στιγμή εισέρχεται σε μια παρατεταμένη περίοδο στασιμότητας μετά την ύφεση η οποία αντηχεί σε όλη τη χώρα.

Το επίπεδο φτώχειας αυξάνεται με τον ταχύτερο ρυθμό εδώ και δυο δεκαετίες ενώ ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα επιβίωσης. Ο μέσος Ρώσος ξοδεύει το 50% του μισθού του σε φαγητό και πάνω από το 25% αναφέρει συχνές διακοπές ή μειώσεις στην αμοιβή του.

Διαβάστε περισσότερα στο thetoc.gr

Policenet.gr © | 2024 Όροι Χρήσης.
developed by Pixelthis