Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Εικόνα
21:47 | 24/08/2016

Αυτό το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στoVICE US.

Το να πιάσεις δουλειά όταν πρωτοβγείς από τη φυλακή μπορεί να είναι εφιάλτης. Οι περισσότεροι εργοδότες αρνούνται να προσλάβουν κάποιον που μόλις βγήκε από τις ομοσπονδιακές φυλακές ή κατάδικους που είναι ακόμα φυλακισμένοι αλλά επιτρέπεται να βρουν δουλειά μέσω του προγράμματος αποφυλάκισης μέσω εργασίας. Άλλοι κρατούμενοι είναι τόσο σοκαρισμένοι από την επιστροφή τους σε μια κοινωνία που άλλαξε δραματικά ενώ ήταν κλεισμένοι στη φυλακή, που ψάχνονται για το πώς να κάνουν βασικά πράγματα όπως η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς ή ενός κινητού, τα οποία στα μάτια τους φαντάζουν τιτάνια έργα. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης, πάνω από το 60% των πρώην κατάδικων είναι άνεργο για περισσότερο από ένα χρόνο μετά την αποφυλάκισή του.

Όμως, το να βρουν δουλειά είναι απαραίτητο βήμα για τους κρατούμενους ώστε να ενσωματωθούν ξανά στην κοινωνία. Συχνά αποτελεί προϋπόθεση από το σωφρονιστικό σύστημα δικαιοσύνης˙ σε διαφορετική περίπτωση οι νεοαποφυλακισθέντες κρατούμενοι κινδυνεύουν να σταλούν πίσω στις ομοσπονδιακές φυλακές. Αλλά και όταν οι πρώην κατάδικοι καταφέρνουν να προσληφθούν, η δουλειά κακοπληρώνεται, είναι αποθαρρυντική και οι εργοδότες δεν κάνουν πολλά για να ενθαρρύνουν τη διαδικασία της επανένταξης. Υπάρχουν λειτουργοί που βοηθούν τους πρώην κρατούμενους να ενσωματωθούν στο εργατικό δυναμικό, αλλά γενικά η στήριξη είναι δυσεύρετη.

Έχοντας εκτίσει 23 χρόνια στις ομοσπονδιακές φυλακές, η πρώτη δουλειά που βρήκα βγαίνοντας ήταν ως σεφ υπεύθυνος για σοτάρισμα σε ένα ιταλικό εστιατόριο, παρότι είχα πάρει δύο πανεπιστημιακά πτυχία ενώ ήμουν στη φυλακή. Η δουλειά ήταν χάλια και ήμουν αναγκασμένος να κάνω τη δουλειά του ανειδίκευτου την οποία κανένας άλλος δεν έκανε, όπως το να καθαρίζω τις φριτέζες κάθε βράδυ. Δεν ήμουν σε θέση να διαφωνήσω και να ρισκάρω να πάρω πόδι, και οι εργοδότες μου το εκμεταλλεύονταν. Σιχαινόμουν αυτήν τη δουλειά, αλλά με το πέρασμα του χρόνου και μιλώντας με άλλους πρώην κρατουμένους για τις πρώτες δουλειές που έπιασαν βγαίνοντας έξω, σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Το γεγονός ότι περισσότερο από το 75% των πρώην κρατουμένωνσυλλαμβάνεται ξανά εντός πενταετίας από την αποφυλάκισή του δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη, όταν οι μόνες δουλειές που προσφέρονται στα άτομα με ποινικό φάκελο είναι αυτές για τις οποίες κανένας δεν δείχνει ενδιαφέρον. Το VICE μίλησε με τρεις πρώην κρατούμενους για να πάρει περισσότερα στοιχεία για το πώς ήταν η επανένταξη στο εργατικό δυναμικό από τότε που βγήκαν από τη φυλακή.

 

 

 

 

  •  

 

 

 


Φωτογραφία κτηνοτρόφων βοοειδών από Wikimedia Creative Commons

 

Mendoor Smith, 43 χρονών, από την Iowa 

Εξέτισε 12 Χρόνια για Κατοχή Μαριχουάνας 

Αποφυλακίστηκε υπό Επιτήρηση το 2013

Η χειρότερη δουλειά που είχα ήταν όταν δούλευα σε ένα ράντσο με αγελάδες ως φροντιστής των ζώων και κέρδιζα 8,25 δολάρια την ώρα. Έπρεπε να είμαι εκεί από τις 6 π.μ. έως τις 5 μ.μ. κάθε μέρα και η μετακίνηση έπαιρνε περίπου 45 λεπτά από την ενδιάμεση στεγαστική δομή επανένταξης όπου με είχαν τοποθετήσει. Δεν ήταν πραγματικά σκληρή δουλειά, αλλά η διαχείριση της κοπριάς και των ζώων ήταν δύσκολη, καθώς φρόντιζα τις αγελάδες και τα μοσχάρια. Το να ασχολείσαι με τις αγελάδες όλη μέρα ήταν βρόμικη δουλειά και έπρεπε να καθαρίζω και τους χώρους διαβίωσής τους.

Θυμάμαι τον τοκετό μια φορά που είχα βάρδια στη διάρκεια του χειμώνα. Όταν έκανα την ωριαία επιθεώρησή μου στο κοπάδι παρατήρησα μια αγελάδα με εξαιρετικά κακή κολπική πρόπτωση. Τηλεφώνησα στο αφεντικό μου και εκείνος τηλεφώνησε στον κτηνίατρο που ήρθε στις 4 το πρωί. Έπρεπε να σηκώνω τα εσωτερικά κολπικά όργανα της αγελάδας ενώ ο κτηνίατρος προσπαθούσε να τα βάλει πάλι μέσα. Έπειτα από περίπου μία ώρα ο κτηνίατρος τα κατάφερε. Όταν έκανα την τελευταία επιθεώρησή μου, το πρωί στις 10, η αγελάδα είχε πεθάνει. Όλη εκείνη η δουλειά πήγε στράφι. Ούτε ήταν διασκεδαστικό να πρέπει να βάλω το χέρι μου μέσα σε μια αγελάδα για να βγάλω το μοσχαράκι. Προσπαθείς πολύ σκληρά για να τραβήξεις έξω τα γλιστερά πράγματα και έπειτα πρέπει να σηκώσεις το μικρό ζώο ψηλά και να φύγεις προτού σου επιτεθεί η αγελάδα επειδή κρατάς το μοσχαράκι της. Το να σε κυνηγάει ένα ζώο βάρους πάνω από μισό τόνο είναι λίγο εκφοβιστικό.

Είχα δύο συνεργάτες που γνώριζαν την ποινική κατάστασή μου. Ρωτούσαν πολλά πράγματα, όπως πώς ήταν η φυλακή και τι έκανα για να τιμωρηθώ με τόση φυλάκιση. Το αφεντικό μου ήταν καλό αφεντικό. Με βοήθησε να πάρω την άδεια οδήγησης φορτηγών, έτσι ώστε να οδηγώ τα φορτηγά του. Με βοήθησε πολύ και συνέβαλε στο να βρω τη δουλειά που έχω σήμερα. Η φάρμα ήταν μια δεμένη οικογένεια οπότε μου φέρονταν καλά, αλλά η δουλειά ήταν εντελώς απαίσια. Με προετοίμασε για τον αγώνα που είχα να κάνω για να ξαναχτίσω τη ζωή μου μετά τη φυλακή. Δεν με σκότωσε και με έκανε πιο δυνατό. Αυτή η δουλειά ήταν χάλια, αλλά εξακολουθούσα να χαίρομαι που την είχα γιατί διαφορετικά δεν θα ήμουν στη θέση που είμαι σήμερα.

 

 

 

  •  

 

 


Φωτογραφία μέσω Wikimedia Commons

 

David Hibdon, 55 χρονών, από το Missouri
Εξέτισε 10 χρόνια για Ναρκωτικά
Αποφυλακίστηκε το 2014

Η πρώτη μου δουλειά έξω από τη φυλακή ήταν η χειρότερη δουλειά που υπήρχε στηνColombia του Missouri. Μάζευα σκουπίδια στη χωματερή της πόλης με 38+ βαθμούς Κελσίου για 8 δολάρια την ώρα. Έπρεπε να περπατάω γύρω-γύρω σε έκταση 110 στρεμμάτων και να μαζεύω τα σκουπίδια που έπεφταν από φορτηγά, βρέξει- χιονίσει. Μερικές μέρες περπατούσα μέσα στα λύματα ή έμπαινα στις λάσπες μέχρι τον αστράγαλο. Η ενδιάμεση στεγαστική δομή επανένταξης δεν παρείχε μεταφορά στη δουλειά και κάθε πρωί έπρεπε να πηγαίνω περπατώντας. Ήταν απόσταση 7 μιλίων και μου έπαιρνε πάνω από δύο ώρες. Έπρεπε να είμαι εκεί στις 7 το πρωί και σχόλαγα στις 4 το απόγευμα, ενώ είχα μόνο ένα μικρό διάλειμμα για μεσημεριανό. Με τον πρώτο μισθό μου αγόρασα ένα ποδήλατο και τότε μου έπαιρνε μόνο 40 λεπτά για να φτάσω στη δουλειά. Έβγαζα περίπου 50 δολάρια την ημέρα, αλλά ήμουν υποχρεωμένος να δίνω το 25% στην ενδιάμεση στεγαστική δομή επανένταξης. Εάν αγόραζα ένα αναψυκτικό ή τσιγάρα, έμενα σχεδόν απένταρος. Μου πήρε δύο μήνες σε αυτή την ενδιάμεση στεγαστική δομή για να αποταμιεύσω και να αγοράσω ένα αυτοκίνητο 500 δολαρίων.

Δούλευα εκεί γιατί ήταν η μόνη διαθέσιμη δουλειά. Κανένας δεν την ήθελε λόγω της δυσωδίας και της σκόνης που έπεφτε πάνω σου από τα σκουπιδιάρικα. Κανένας άλλος πλην των πρώην καταδίκων δεν έκανε αυτές τις δουλειές στη δομή επανένταξης. Και όλοι οι άλλοι πρώην κατάδικοι που εργάζονταν εκεί κοιμούνταν σε κάποιον κοντινό λόφο ή κάπνιζαν K2 όλη μέρα ενώ εγώ εργαζόμουν. Ήμουν αποξενωμένος εκεί πέρα. Ήταν μια από τις πιο ταπεινωτικές εμπειρίες που είχα ποτέ, αλλά την ξεπέρασα. Σίγουρα δεν με βοήθησε να γίνω καλύτερος άνθρωπος, γιατί μετά από αυτή παρέμενα ο ίδιος.

Από τότε που αποφυλακίστηκα έχω κάνει τέσσερις δουλειές και ποτέ δεν είπα σε κάποιον ότι ήμουν έξω με αναστολή παρά μόνο μετά την πρόσληψή μου, διαφορετικά δεν θα με προσλάμβαναν. Τελικά έφτιαξα τη δική μου επιχείρηση, παίρνοντας υπεργολαβίες συντήρησης σε ενοικιαζόμενα ακίνητα. Μπορούσα να επιστρέψω στη χωματερή εάν ήθελα, αλλά η δουλειά ήταν χάλια.

 

 

 

 

 

 

  •  

 

 

 

 

 

 


Φωτογραφία τηλεφωνικού κέντρου τηλεπωλήσεων via

 

Mike Vargas, 44 χρονών, από την Ουάσιγκτον
Εξέτισε 14 Χρόνια για Ναρκωτικά
Αποφυλακίστηκε το 2009

Δεν ήταν δύσκολο να βρω δουλειά όταν επέστρεψα στο σπίτι, απλώς δεν ήταν καλή δουλειά. Άρχισα να εργάζομαι την ίδια εβδομάδα που αποφυλακίστηκα σε αυτή την εταιρεία τηλεπωλήσεων που προσλάμβανε πρώην κατάδικους για 7,25 δολάρια την ώρα. Έπρεπε να είσαι εκεί, να μιλάς σε κόσμο μέσω τηλεφώνου όλη μέρα και να κάνεις απροειδοποίητα τηλέφωνα προσπαθώντας να συγκεντρώσεις δωρεές για διαφορετικές οργανώσεις σε όλη την πολιτεία και τη χώρα. Στην αρχή είχε φάση, αλλά ύστερα από λίγο άρχισα να νιώθω σαν ρομπότ.

Δούλευα κυρίως με νεαρά άτομα και υπήρχαν επίσης ένα σωρό πρώην κατάδικοι που εργάζονταν εκεί. Σε αυτό το μέρος μπορούσε να προσληφθεί ο οποιοσδήποτε, αλλά οι συνθήκες ήταν φρικτές. Είχες συνολικά 16 λεπτά διάλειμμα για οκτάωρη βάρδια. Εάν πήγαινες να πάρεις μια κόκα κόλα, έπρεπε να χτυπήσεις κάρτα εξόδου. Εάν πήγαινες στην τουαλέτα, έπρεπε να κάνεις το ίδιο. Εάν δεν έγλειφες, ήσουν ξένος. Υπήρχε πολλή ευνοιοκρατία και φυσικά το προσωπικό ανανεωνόταν συνεχώς.

Ο κόσμος έβριζε το αφεντικό. Ένας τύπος σηκώθηκε, πήρε έναν υπολογιστή και τον πέταξε στο πάτωμα γιατί δεν μπορούσε να πείσει κανέναν να κάνει δωρεά. Έφυγε αμέσως μετά. Αλλά οι περισσότεροι πρώην κατάδικοι χρειάζονταν τη δουλειά ώστε να φύγουν από την ενδιάμεση στεγαστική δομή, οπότε συνέχιζαν να εργάζονται εκεί μέχρι να βρουν κάτι καλύτερο. Παραιτήθηκα από αυτήν τη δουλειά όταν είχα κάτι καλύτερο στα χέρια μου. Εξυπηρέτησε τον σκοπό της, γιατί εάν δεν έχεις δουλειά πρέπει να μείνεις στη δομή. Από τότε έκανα επτά ή οκτώ δουλειές. Έχω κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα, αλλά αυτό ήταν το χειρότερο. Σήμερα είμαι μηχανικός και συναρμολογώ κομμάτια όλη μέρα σε ένα μηχάνημα. Είναι ευκολότερο και η αμοιβή είναι καλύτερη, αλλά πάντα ψάχνω για κάτι καλύτερο.

www.vice.com

Policenet.gr © | 2024 Όροι Χρήσης.
developed by Pixelthis