Από το facebook του Φωτεινού Παγιαύλα:
Κοινοποιώ κείμενο συναδέλφου μου αστυνομικού της τροχαίας που ήταν από τα πρώτα θετικά κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα μας και ευτυχώς έχει αναρρώσει πλήρως τώρα. Με το κείμενό του απευθύνεται στους αστυνομικούς, αλλά αξίζει να διαβαστεί απ’ όλους.
«Πρώτη φορά πέρασε από το μυαλό η σκέψη για το εάν θα καταφέρω να επιβιώσω», αναφέρει χαρακτηριστικά, παρόλο που είναι γυμναστηριακός, κροσφιτάς και κάτω από 30 χρονών. Διαβάστε.
«Καλησπέρα σε όλους. Με αφορμή την ραγδαία αύξηση και τον χαμό που προκαλείται μεσα στο σώμα της αστυνομίας λόγω του κορονοϊού, αλλά και ειδικότερα στην τροχαία μας που "χτυπήθηκε" απο τον ιό, θέλω αν μου επιτρέπεται λόγω της εμπειρίας μου να πω 2 πράγματα με αγάπη προς όλους!
Ειλικρινά χωρίς να θέλω να σας τρομάξω ήταν από τα χειρότερα γεγονότα που εχω περάσει στην ζωη μου. Μπορεί οπως λένε να περάσει ο ιος και να μην σε αγγίξει, να μην καταλάβεις τίποτα. Όμως αν είσαι από τους άτυχους ή τους ευαίσθητους που θα σε επιβαρύνει τρομακτικά οπως εμένα τι γίνεται; Για να σας θυμίσω προσωπικά ο ιός εμένα με είχε ισοπεδώσει για αρκετές μέρες με όλη την σημασία της λέξεως.
Πρώτη φορά πέρασε από το μυαλό η σκέψη για το εάν θα καταφέρω να επιβιώσω. Ήταν μια περιπέτεια που με έκανε πιο δυνατό ψυχικα βέβαια αλλα σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να το ξαναπεράσω!
Και σε άλλο ένα σημείο που θέλω να δώσω έμφαση είναι ότι την περίοδο εκείνη πριν ακόμα παρουσιάσω συμπτώματα λαμβανα ολα τα προσωπικα μέτρα απέναντι σε όλους και κυρίως τους γονείς μου οι οποίοι είναι ευπαθής ομάδα λόγω σοβαρών νοσήματων που ηδη πάσχουν.
Δεν θέλω καν να σκέφτομαι το τι θα γινόταν εάν τους ειχα επισκεφθεί εκείνες τις μέρες πριν παρουσιάσω τα συμπτώματα.
Όλα αυτά τα γράφω διότι θέλω να στείλω ένα μήνυμα αφύπνισης σε εμάς ώστε να μην υποτιμάμε την κατάσταση και λαμβάνουμε την προσωπική μας ευθύνη στα μετρα απέναντι σε εμάς αλλα και τους γύρω μας!
Κανείς δεν είναι άτρωτος, κανείς να μην ρισκάρει!
Εύχομαι απο καρδιάς να βγούμε από αυτή την δυσκολία και να επανέλθουμε ξανά δυναμικά!
Και επίσης να ευχαριστήσω αλλη μια φορά δημόσια καθε έναν προσωπικά για την στήριξη του και την αγάπη του εκείνες τις μέρες και έτσι οφείλουμε να κάνουμε στον κάθε συνάδελφο-αδελφό!
Ο Θεός μαζι μας πάντοτε!»