Ο Πυροσβέστης από την πρώτη μέρα που αναλαμβάνει υπηρεσία στο Πυροσβεστικό Σώμα, προσφέρει τις υπηρεσίες του στο κοινωνικό σύνολο παλεύοντας με τη φωτιά, την καταστροφή και τον κίνδυνο.
Ο Πυροσβέστης υπερβαίνει τις περισσότερες φορές το υπερβάλλει εαυτώ για το κοινό καλό. Και δυστυχώς μερικές φορές μετά την εκτέλεση του καθήκοντος θυσιάζεται.
Ειδικά στις δύσκολες και κρίσιμες εποχές τις οποίες διανύουμε, προσφέρει τις υπηρεσίες του υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες, εγκαταλελειμμένος από την πολιτεία, με πενιχρά μέσα και εφόδια, με υπερεργασία και αλτρουισμό για να εξυπηρετήσει τον Έλληνα πολίτη. Για αυτό το λόγο οι Πυροσβέστες χαίρουν της αγάπης και της αποδοχής του λαού μας.
Σε ότι η Πολιτεία αποφασίζει οι Πυροσβέστες απλά το εκτελούν.
Αποφάσισε η Πολιτεία να τους αναθέσει τους απεγκλωβισμούς από τους ανελκυστήρες, αποφάσισε η Πολιτεία να τους αναθέσει την δασοπυρόσβεση, αποφάσισε η Πολιτεία να τους αναθέσει εκχιονισμούς, αποφάσισε η Πολιτεία να τους αναθέσει την αντιμετώπιση Χ.Ρ.Β.Π. απειλών, αποφάσισε η Πολιτεία να τους αναθέσει αεροδιακομιδές ασθενών, αποφάσισε η Πολιτεία να στήνουν οικίσκους για τους πρόσφυγες ή να τους παρέχουν συγκοινωνιακό έργο, οι Πυροσβέστες το εκτελούν με τον ίδιο επαγγελματισμό παράλληλα με τη καθ’ αυτή δουλειά τους.
Χρόνια τώρα το Πυροσβεστικό Σώμα, βρίσκεται ουσιαστικά στην αιχμή του δόρατος της πολιτικής προστασίας, πολλές φορές μόνο του, βγάζοντας ασπροπρόσωπο τον κρατικό μηχανισμό στις μεγάλες καταστροφές, ζητώντας στη συνέχεια συνέργεια και καλύτερο συντονισμό με την υπόλοιπη κρατική μηχανή ώστε την επόμενη φορά, να εξυπηρετηθεί καλύτερα το κοινωνικό σύνολο.
Οι Πυροσβέστες ως επαγγελματίες, γνωρίζουν ότι τα μέσα και τα εφόδια που έχουν στη διάθεσή τους είναι του ελληνικού δημοσίου, και επίσης η όποια μέριμνα και ενδιαφέρον δείχνουν γι αυτά, δεν γίνεται λόγω ιδιοκτησιακής ή συντεχνιακής λογικής, αλλά λόγω της υποχρέωσης ως δημόσιας περιουσίας.
Άλλωστε οι Πυροσβέστες δεν διαθέτουν και δεν διέθεταν ποτέ, μέσα και εγκαταστάσεις που να χρησιμοποιούν εκτός εργασίας (οικίες, λέσχες, πρατήρια, θερινά θέρετρα, κατασκηνώσεις κ.λ.π.)
Οι Πυροσβέστες από την πρώτη μέρα στην υπηρεσία τους, μαθαίνουν να ζουν εκτός «στεγανών στρατοπέδων» μέσα στην κοινωνία, δίπλα στον πολίτη, τον οποίο και υπηρετούν στις πιο δύσκολες στιγμές του, ειδικά όταν κινδυνεύει η ζωή και η περιουσία του.
Οι Πυροσβέστες έχουν μάθει να βλέπουν και να προσέχουν και το μικρότερο δέντρο, όταν κινδυνεύει το δάσος.
Γιατί για τους Πυροσβέστες δεν υπάρχουν δικαιολογημένες απώλειες.
Γιατί για τους Πυροσβέστες και η πιο μικρή ψυχούλα, ζωντανού πλάσματος που κινδυνεύει έχει αξία και δίνεται αγώνας για να σωθεί.
Βέβαια και οι Πυροσβέστες έχουν ψυχή και φωνή για να διεκδικούν το δίκιο τους.
Μπορεί να είναι ίσως μικρόψυχες οι φωνές τους όταν τολμούν να σχολιάζουν και να κατακρίνουν «μεγαλόψυχους τεχνοκράτες και αλάνθαστες αυθεντίες» για την εγκατάλειψη του επαγγελματικού τους περιβάλλοντος και την αδιαφορία για την υγεία και την ασφάλειά τους.
Μπορεί να είναι άκομψες οι διαμαρτυρίες τους, ειδικά όταν χαλούν τελετές του πνεύματος «Δωρεάν Λάβατε, Δωρεάν Δώστε».
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι προχωρούν πάντα στην ίδια κατεύθυνση, κάνουν καλά τη δουλειά τους εκτελώντας το καθήκον τους, ζητώντας από την πολιτική ηγεσία τους, να κάνει το δικό της καθήκον απέναντί τους:
Να τους κρατά ασφαλείς για να παρέχουν ασφάλεια στους πολίτες της πατρίδας μας.
Για την Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ Για την Ε.Α.Π.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος
Δημήτριος Σταθόπουλος Ιωάννης Σταμούλης
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την κατηγορία ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ