Η διαφημιστική πλατφόρμα του Facebook, απ’ την οποία η εταιρεία βγάζει σχεδόν το σύνολο των ύψους 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετήσιων εσόδων της, καθορίζεται από ένα σύνθετο σύστημα δημοπρασιών. Όμως, η λογική του συστήματος είναι απλή: όσο πιο επιθυμητή είναι μια δημογραφική ομάδα για τους διαφημιστές, τόσο περισσότερο κοστίζει η στόχευση διαφημίσεων στην ομάδα αυτή.
Και δεν μιλάμε για μικρές διακυμάνσεις. Αν π.χ. βρίσκεστε στις ΗΠΑ και αν είστε και γυναίκα, τότε το πιθανότερο είναι ότι οι διαφημιστές ξοδεύουν πολύ περισσότερα χρήματα για να βρεθείτε στο στόχαστρό τους, σε σχέση με άλλες δημογραφικές ομάδες σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Η εταιρεία διαφημιστικού λογισμικού Nanigans, με έδρα στη Βοστώνη, έχει πελάτες ηλεκτρονικού εμπορίου που ξοδεύουν ως και 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως στο Facebook. Στα πλαίσια των εργασιών της, καταγράφει το κόστος διαφήμισης σε διάφορες αγορές για τους πελάτες της. «Υπάρχουν τεράστιες διαφορές στα κόστη» λέει ο CEO Ρικ Καλβίγιο. «Μπορείς να αγοράσεις είτε ένα εκατομμύριο μαλαισιανούς χρήστες, είτε μερικές χιλιάδες χρηστών στις ΗΠΑ».
Ο Καλβίγιο λέει ότι η διαφημιστική αγορά του Facebook δουλεύει μια χαρά. Οι διαφημίσεις στη Μαλαισία είναι φτηνές εν μέρει επειδή το ηλεκτρονικό εμπόριο και η χρήση πιστωτικής κάρτας στη χώρα είναι λιγότερο διαδεδομένα σε σχέση με άλλα μέρη του κόσμου. Και το ποσό των χρημάτων που οι διαφημιστές πληρώνουν για να κερδίσουν μια ομάδα νέων χρηστών με τις γνωστές Facebook ads είναι περίπου ανάλογο με το ποσό των χρημάτων που αυτοί οι νέοι πελάτες θα ξοδέψουν.
Για παράδειγμα, οι διαφημίσεις που στοχεύουν σε Νορβηγίδες κοστίζουν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη δημογραφική ομάδα, λέει ο Καλβίγιο. Όμως, οι γυναίκες στη Νορβηγία τείνουν να ξοδεύουν τα διπλάσια απ’ όσο κοστίζει η στόχευση των διαφημίσεων σ’ αυτές. «Η Νορβηγίδα είναι το μεγάλο σουξέ του ηλεκτρονικού εμπορίου», λέει. «Πρέπει να την αγοράσεις όσο κι αν κοστίζει».
Απ’ την άλλη μεριά, οι διαφημίσεις σε κάποιες χώρες δεν κοστίζουν σχεδόν τίποτα – οπουδήποτε οι χρήστες του Facebook δεν είναι σε θέση ή δεν έχουν τη βούληση να ξοδέψουν μπόλικα λεφτά σε αμερικανικές ιστοσελίδες ηλεκτρονικού εμπορίου. Για παράδειγμα, η Ταϋλάνδη, όπου 68% των ανθρώπων προτιμούν συναλλαγές σε ρευστό αντί για πιστωτικές κάρτες, και το Πακιστάν, όπου η πληθυσμιακή διείσδυση του διαδικτύου είναι μόλις 15%, είναι σχετικά φτηνές αγορές.
Όμως, οι εταιρείες στοχεύουν και αυτές τις αγορές. Μάλιστα, ο Καλβίγιο επισημαίνει ότι η τιμή δημοπρασίας για κάποιες απ’ αυτές τις χώρες φαντάζει υπερβολικά υψηλή, αν κρίνουμε από τους χαμηλότατους δείκτες καταναλωτικής δαπάνης σε αμερικανικές ιστοσελίδες. Γιατί επιμένουν οι εταιρείες σε αγορές που τους αποφέρουν μηδαμινά έσοδα; Επειδή αυτός είναι ένας φτηνός τρόπος να αγοράσουν ‘like’. Και αν ο μοναδικός στόχος μιας εταιρείας είναι να βελτιώσει την απόδοση και τα στατιστικά της ιστοσελίδας της – ίσως για να εντυπωσιάσει εν δυνάμει επενδυτές ή άλλους καταναλωτές – τότε αυτή η στρατηγική μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη. Για κάποιες εταιρείες, με άλλα λόγια, είναι καλύτερο να έχουν χιλιάδες fans στο Facebook από το Εκουαδόρ – κι ας μην πρόκειται να αγοράσουν ποτέ τίποτα – παρά να μην έχουν καθόλου fans.
Γι’ αυτό την επόμενη φορά που κρίνετε μια ιστοσελίδα από τον αριθμό των fans που έχει στο Facebook, ελέγξτε τον τόπο προέλευσής τους – π.χ., κάποιες αμερικανικές εταιρείες έχουν γίνει ξαφνικά πολύ δημοφιλείς στο Ελ Σαλβαδόρ. Τα λεφτά δεν αγοράζουν αγάπη ή ευτυχία, αλλά μπορούν άνετα να σου φέρουν ένα παραπάνω like.
Επιμέλεια: Αν Βαντερμέι
Πηγή: fortunegreece.com, http://news247.gr
