Καλή χρόνια, χρόνια πολλά σε όλους με υγεία πάνω απ’ όλα .
Το 2017 δεν ξεκίνησε καλά δυστυχώς.
Όπως καλά δεν τελείωσε και το 2016.
Για ακόμα μια φορά η υπηρεσία έγινε στόχος τρομοκρατών.
Των γνωστών φανατικών επικίνδυνων που αλωνίζουν 40 χρόνια τώρα.
Έχουμε χάσει το μέτρημα ποια γενιά τρομοκρατών είναι αυτή.
Ιδιαίτερη ανάλυση δεν πρόκειται να κάνουμε για το θέμα.
Θα εκφράσουμε απλά την συμπαράστασή μας στους συναδέλφους και να είναι το τελευταίο αυτό που συνέβη.
Μια απορία μόνο, σε τέτοια περιστατικά συνήθως δεν γίνεται επιτόπου ευρείας κλίμακας επιχείρηση;
Για τη σύλληψη και τον εντοπισμό των δραστών λέμε!
Μια άλλη απορία που υπήρχε ελπίζουμε να λύθηκε, για το τι κάνουμε όταν καθόμαστε μέσα στις κλούβες.
Και επειδή η πλάκα έχει και όρια, απλά ελπίζουμε να ίδρωσε το αυτί ορισμένων.
Σαν ένωση Αθηνών έχουμε με όλους τους τρόπους ενοχλήσει εδώ και χρόνια όλες τις Ηγεσίες για το θέμα των σταθερών σημείων των διμοιριών.
Κανείς δεν έδωσε λύση. Το αντίθετο μάλιστα.
Αν στραφούμε και εδώ στη δικαιοσύνη, όμως θα μας βρίσκουν στους διαδρόμους και θα λένε πάλι ότι είναι απαράδεκτο να στρέφονται Αστυνομικοί εναντίον αστυνομικών.
Απαράδεκτο είναι να μας έχουν καρφωμένους να φυλάμε κτίρια με αλεξίσφαιρες πόρτες και εμείς να έχουμε αλεξίσφαιρα ληγμένα.
Απαράδεκτο είναι να γίνεται στην Αθήνα ένας πανικός από υπηρεσιακές ανάγκες και εμείς να έχουμε 7 διμοιρίες στα νησιά και στην Κόρινθο και 40% κάτω τη δύναμη.
Και όλοι σφυρίζουν αδιάφορα.
Είναι ευκαιρία να αλλάξουν κάποια πράγματα, στο πως εκτελούμε υπηρεσία και που και στον εξοπλισμό (αλεξίσφαιρα, κλούβες με άλλες προδιαγραφές).
Δεν μας αφορά που θα βρουν τα χρήματα, αν δεν έχουν μην ζητάνε λαγούς με πετραχήλια.
Οι άλλοι παίζουν με πυρηνικά και εμείς με σφεντόνες.
Αν δεν πάρουμε τώρα μέτρα κάποια στιγμή η τύχη θα τελειώσει.
Αυτό αφορά και τα απλά επεισόδια με τις πέτρες και τις μολότοφ, γιατί και εκεί συνεχώς ανεβαίνει η ένταση και από καθαρή τύχη δεν έχουμε σοβαρό τραυματισμό.
Για το τέλος αφήσαμε κάτι ακόμα πιο δυσάρεστο. Γράψαμε στην αρχή ότι και το 2016 δεν έφυγε καλά.
Λίγες μέρες πριν το τέλος του χρόνου έφυγε από κοντά μας ένας δικός μας άνθρωπος ο Αλέξης.
Εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στην διμοιρία του.
Το μόνο που μας έμεινε σ αυτήν την υπηρεσία είναι να είμαστε οικογένεια και στη δουλειά και έξω από αυτή. Όσοι απομείναμε οφείλουμε από αυτά που συμβαίνουν να γινόμαστε μια γροθιά και πότε να μην λησμονούμε αυτούς που χάσαμε.
Επιμέλεια: ΠΑΚΟΣ Δημοσθένης, ΚΟΣΜΙΔΗΣ Θεμιστοκλής, ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Αναστάσιος, ΓΡΕΝΤΖΕΛΟΣ Γεώργιος, ΚΑΛΛΑΝΤΖΗΣ Γεώργιος, ΣΦΥΡΛΑΣ Απόστολος, ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΣ Γεώργιος, ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ηλίας, ΧΙΟΝΙΔΗΣ Χρήστος
** Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη στήλη Τα νέα της Υ.Α.Τ. της εφημερίδας ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ