Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Εικόνα
18:14 | 22/08/2019

Γράφει ο Λάμπρος Δημητρέλος

Είναι γνωστό το motto που αναφέρει πως "η ταχύτερη θεραπεία εμπλοκής είναι η μετάβαση σε άλλο όπλο".

Στην περίπτωση της χρήσης επωμιζόμενου όπλου (τυφεκίου, αραβίδας ή υποπολυβόλου) σε μικρές αποστάσεις, το motto αυτό επέχει θέση δόγματος.

[custom:google-ads]

Όταν λοιπόν ο operator αστυνομικός αντιμετωπίσει μια εμπλοκή στο επωμιζόμενο όπλο του και η μάχη συνεχίζεται σε απόσταση εντός της οποίας το πιστόλι/περίστροφο είναι εξίσου αποτελεσματικό, τότε ο operator δεν πρέπει να χάσει πολύτιμο χρόνο προσπαθώντας να αναγνωρίσει και να θεραπεύσει την εμπλοκή, αλλά να κάνει έκτακτη εναλλαγή (transition) στο πιστόλι του.



Πολλοί έχουν επεκτείνει αυτήν την εναλλαγή όπλων πέρα από την αντιμετώπιση εμπλοκής, ακόμη και στην περίπτωση της έκτακτης επαναγέμισης. Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η απόσταση παίζει πρωταρχικό ρόλο ως κριτήριο επιλογής μεταξύ πραγματοποίησης ή μη του transition, διότι αν λ.χ. ο operator αστυνομικός πάθει εμπλοκή στο υποπολυβόλο του στα 30 μέτρα, είναι αδύνατον να στραφεί στο πιστόλι του, καθώς αυτό θα βρίσκεται εκτός δραστικού βεληνεκούς. Οπότε σε μια τέτοια περίπτωση η μοναδική του επιλογή θα είναι η θεραπεία της εμπλοκής του επωμιζόμενου όπλου του.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως δεν είναι απαραίτητο η εναλλαγή να υπαγορευθεί από μια έκτακτη κατάσταση (όπως μια εμπλοκή ή μια έκτακτη επαναγέμιση), αλλά να αποτελεί στρατηγική επιλογή του operator αστυνομικού (όπως λ.χ. αν εισερχόμενος σε στενό χώρο, διαπιστώσει πως το μακρύκαννο όπλο δε χωρά να αναπτυχθεί πλήρως).

Σε αυτήν την περίπτωση η εναλλαγή δε χαρακτηρίζεται ως "έκτακτη", αλλά ως "τακτική". Είτε πρόκειται για έκτακτη, είτε για τακτική, το αμιγώς τεχνικό κομμάτι της εναλλαγής όπλων παραμένει ίδιο. Ένα σύνηθες λάθος των operator αστυνομικών, το οποίο παρατηρώ διαχρονικά στις εκπαιδευτικές βολές, είναι το οτι αφήνουν το επωμιζόμενο όπλο να πέσει ελεύθερο, με αποτέλεσμα αυτό να χτυπά άτσαλα στο εμπρόσθιο τμήμα του σώματός τους και ιδιαίτερα επάνω στα γεννητικά τους όργανα.

Την κατάσταση αυτή επιδεινώνουν δραματικά οι λάθος τύπου αορτήρες και η μη σωστή καθ' ύψος ρύθμιση αυτών.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία λοιπόν η επιλογή του σωστού εξοπλισμού, καθώς ως γνωστόν "ο εξοπλισμός μας οριοθετεί και τις δυνατότητές μας", ενώ όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, όταν ο operator εκτελέσει για τους "x" λόγους την εναλλαγή, θα πρέπει αφού ασφαλίσει το μακρύκαννο όπλο, το αδύνατο χέρι να "οδηγήσει" και να "ακουμπήσει" αυτό επάνω στο σώμα, ή στο πλάι αυτού (η θέση που θα καταλήξει το επωμιζόμενο όπλο εξαρτάται από το είδος αορτήρα - λ.χ. ενός, δύο, ή τριών σημείων, τύπου bungee κλπ).

Ταυτόχρονα το δυνατό χέρι θα πρέπει να έχει ήδη σχηματίσει καλή μονή λαβή στο όπλο χειρός, καθώς η "καλή μονή λαβή" είναι ο μόνος τρόπος για να πραγματοποιηθεί επιτυχώς η πολυπόθητη "καλή διπλή λαβή", ώστε οι βολές του πιστολιού/περιστρόφου να "είναι μέσα", αναχαιτίζοντας αποτελεσματικά την ένοπλη απειλή.

 

Βιβλιογραφία - Πηγές:

- Green eyes & Black rifles, του Kyle E. Lamb

- Wikipedia, the free encyclopedia

Policenet.gr © | 2024 Όροι Χρήσης.
developed by Pixelthis