Ο Διοικητής της Πυροσβεστικής κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την έλλειψη πυρασφάλειας.
Μετά την τραγωδία στο πολυώροφο κτίριο του Λονδίνου σε όλες τις Υπηρεσίες της Πυροσβεστικής ανά την Ελλάδα έχει δοθεί εντολή να ελέγξουν τα κτίρια άνω των 28 μέτρων. Στο Αγρίνιο κτίριο τέτοιου ύψους δεν υπάρχει, ενώ τα υφιστάμενα δεν υπερβαίνουν τα 25 μέτρα, αν και ζητήθηκε έγγραφη επιβεβαίωση από την Πολεοδομία, για κάθε ενδεχόμενο. Βέβαια, η τραγωδία του Λονδίνου φέρνει στην επιφάνεια μια δύσκολη και πιθανώς επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί σε όλη τη χώρα και σχετίζεται με τα παλιά κτίρια τα οποία δεν φέρουν απολύτως καμία δικλίδα ασφαλείας σε ενδεχόμενο πυρκαγιάς.
Ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αγρινίου Στράτος Πετράκης
«Η υπηρεσία μας δεν ελέγχει αν κάποιος διαθέτει πυρασφάλεια ή όχι. Είναι στην διακριτική ευχέρεια κάθε πολυκατοικίας να έχει ή όχι. Στα καινούρια κτίρια, μετά το 1988 στα σχέδια φαίνονται κάποια μέτρα πυρασφάλειας, τόσο στους ορόφους, όσο και στα υπόγεια γκαράζ. Ουσιαστικά όμως επίκειται στην ευχέρεια του διαχειριστή και των ιδιοκτητών για να πάρουν τα μέτρα. Σαν Πυροσβεστική Υπηρεσία προτείνουμε σε κάθε διαμέρισμα να υπάρχει τουλάχιστον ένας πυροσβεστήρας κατάλληλος για να σβήσει φωτιά σε ένα πίνακα ή μια κουζίνα. Είναι πολύ βασικό, αρκεί να αναφέρω πως σαν υπηρεσία έχουμε σβήσει πυρκαγιά σε κουζίνα μόνο με ένα πυροσβεστήρα. Δεν προβλέπεται από το νόμο να ελέγξουμε κανένα κτίριο με κατοικίες για την πυρασφάλειά του, συνεπώς ως προς το θέμα αυτό όλα είναι ρευστά. Αν κάποιος ενδιαφερόμενος θέλει να ενημερωθεί τι πρέπει να τοποθετήσει για την πυρασφάλεια του ακινήτου του, ευχαρίστως μπορούμε να συντάξουμε έκθεση που να τον καλύπτει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως που υπάρχει είναι ότι δεν γίνεται αναγόμωση στους πυροσβεστήρες, όπου αυτοί υπάρχουν, κάτι που πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Άρα είναι πιθανό ακόμη και να έχει λήξει η διάρκεια ζωής του πυροσβεστήρα και να συνεχίσουμε να τον διατηρούμε ακόμη» τόνισε στη «Σ» ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αγρινίου Στράτος Πετράκης, ο οποίος συμπλήρωσε πως: «θετικό είναι πως σε πολλά παλιά κτίρια του κέντρου στεγάζονται διαφόρων ειδών επιχειρήσεις που χρειάζονται μελέτη πυρασφάλειας. Κάθε επιχείρηση διαθέτει μέτρα πυρασφάλειας ανάλογα με το είδος της. Αποτέλεσμα αυτού είναι εκτός από το να θωρακίζεται ο χώρος, να θωρακίζεται κατά κάποιο τρόπο και το κτίριο. Οι επιχειρήσεις αυτές δεν είναι απαραίτητο να στεγάζονται μόνο στο ισόγειο, αλλά και σε όροφο όπως για παράδειγμα ένα φροντιστήριο. Οι κανονισμοί που υπάρχουν είναι πολύ συγκεκριμένοι και διαφορετικοί σε κάθε χρήση».
Σε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι μέχρι το 1984 και σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και το 1989 για κτίρια τα οποία δεν ξεπερνούσαν τους 3 ορόφους, ο ιδιοκτήτης και ο μελετητής δεν ήταν υποχρεωμένοι να καταθέσουν καν μελέτη ηλεκτρολογικής και μηχανολογικής εγκατάστασης με αποτέλεσμα όλα αυτά να αποτελούν «βραδυφλεγείς βόμβες». Θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο για «αχαρτογράφητα ύδατα», καθώς κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει με βεβαιότητα ή να δηλώσει γνώστης του συνόλου των κινδύνων που υπάρχουν, ως προς το ενδεχόμενο να μετατραπούν τα σπίτια αυτά σε σύγχρονο «Κούγκι».
Δεν είναι τυχαίο πως το πρώτο προεδρικό διάταγμα το οποίο επιχειρούσε να βάλει «τάξη» σε ότι αφορά την ύπαρξη χιλιάδων «πυριτιδαποθηκών» στον πολεοδομικό ιστό της χώρας, εκδόθηκε το 1988 αλλά και αυτό διαχώριζε τα κτίρια «ποντικοπαγίδες» στα κατασκευασμένα πριν το 1988 και σε αυτά που θα κατασκευάζονταν από το 1988 και μετά.
Κων/νος Χονδρός για την εφημερίδα «Συνείδηση»