Παγκόσμια Ημέρα Νερού σήμερα και οι αριθμοί κάθε άλλο παρά αισιοδοξία προκαλούν σε σχέση με όσα έχει να αντιμετωπίσει ο πλανήτης τα επόμενα χρόνια.
Αρκεί να αναλογιστούμε ότι σήμερα, περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από την έλλειψη βασικών προϋποθέσεων υγιεινής που βασίζονται στο νερό, με αποτέλεσμα 5 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως παιδιά, να πεθαίνουν από επιδημίες, που όμως μπορούν να προληφθούν. Αν σε αυτά τα δεδομένα σκεφτούμε ότι οι αριθμοί αυτοί προφανώς θα βαίνουν στο άμεσο μέλλον αυξανόμενοι και εάν επαληθευθούν οι προβλέψεις των ειδικών που σχετίζονται με την αποσταθεροποίηση του κλίματος, εκτιμάται ότι το έτος 2050, το 70% του πληθυσμού της Γης θα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υδατικής επάρκειας.
Παγκόσμια Ημέρα Νερού και το μήνυμα φέτος είναι σαφές: “Νερό και Απασχόληση”. Μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με μια αισιόδοξη ματιά; Μπορούμε να αρχίσουμε να καταναλώνουμε, το εξαιρετικής ποιότητας νερό που έχουμε, με σύνεση ώστε να μην αντιμετωπίσουμε ξανά φαινόμενα λειψυδρίας;
Σε αυτά τα ερωτήματα απαντά στο NEWS 247 o Γεώργιος Σταμάτης, Καθηγητής Υδρογεωλογίας Γ.Π.Α., Δ/ντής Εργαστηρίου Ορυκτολογίας και Γεωλογίας στο Τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής και Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Υδρογεωλογίας.
-Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού στις 22 Μαρτίου, ο ΟΗΕ επιδιώκει να επικεντρώσει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας στο θέμα του νερού. Πόσο ευαισθητοποιημένος είναι ο παγκόσμιος πληθυσμός σχετικά με τα θέματα που άπτονται στο νερό.
Ο ΟΗΕ, όπως κάθε χρόνο, έτσι και αυτή τη χρονιά, με το μήνυμα «Νερό και Απασχόληση», αποσκοπεί να επικεντρώσει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας στο θέμα του σοβαρού προβλήματος της κρίσης του νερού. Ευελπιστώντας, στην ευαισθητοποίηση των κυβερνήσεων, των φορέων που σχετίζονται με υπηρεσίες νερού και των πολιτών, εστιάζει το ενδιαφέρον στο ρόλο του νερού, όπου μέσα από την αξία του φυσικού αυτού αγαθού μπορούν να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας που θα συμβάλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
Οι καθιερωμένες εκδηλώσεις που ξεκίνησαν το 1993 και πραγματοποιούνται την ημέρα αυτή, αναδεικνύουν την σοβαρότητα του προβλήματος. Παρά την προσπάθεια αυτή του ΟΗΕ, τα στατιστικά αποτελέσματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν προσφέρουν στοιχεία αισιοδοξίας.
Σήμερα, περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από την έλλειψη βασικών προϋποθέσεων υγιεινής που βασίζονται στο νερό, με αποτέλεσμα 5 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως παιδιά, να πεθαίνουν από επιδημίες, που όμως μπορούν να προληφθούν. Οι προαναφερόμενοι αριθμοί προφανώς θα βαίνουν αυξανόμενοι στο άμεσο μέλλον, εάν επαληθευθούν οι προβλέψεις των ειδικών που σχετίζονται με την αποσταθεροποίηση του κλίματος. Εκτιμάται ότι το έτος 2050, το 60-70% του πληθυσμού της Γης θα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υδατικής επάρκειας.
Το νερό ναι μεν είναι ένα φυσικό αγαθό, αλλά δεν αυξάνεται ανάλογα με τη ζήτηση, όπως άλλα αγαθά που παράγονται από τον άνθρωπο. Η αύξηση του πληθυσμού, η αποσταθεροποίηση του κλίματος, η εντατικοποίηση της γεωργίας και της βιομηχανίας είναι οι βασικότεροι παράγοντες που οδηγούν σταδιακά στην ποσοτική και ποιοτική υποβάθμιση των επιφανειακών και υπόγειων αποθεμάτων γλυκού νερού. Η ποιοτική υποβάθμιση του περιορίζει την χρήση του. Όλα αυτά αποτελούν σημάδια της κρίσης του νερού.
Ο ΟΗΕ μέσω των οργάνων του επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα ξεκινώντας ιεραρχικά από τις κυβερνήσεις και τους φορείς που παρέχουν υπηρεσίες νερού με σκοπό την μεθόδευση και την διάχυση της πληροφόρησης των πολιτών για το υψίστης σημασίας πρόβλημα του νερού. Μπορεί αυτό να φαίνεται να είναι δύσκολο να επιτευχθεί σε παγκόσμια κλίμακα, όμως τα στοιχεία που παρουσιάζονται δείχνουν σημάδια αισιοδοξίας, καθώς 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι απέκτησαν πρόσβαση σε βελτιωμένες πηγές πόσιμου νερού από το 1990, αφότου ξεκίνησε η κινητοποίηση αυτή, μέχρι σήμερα. Παραμένουν ορισμένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας όπου τα προβλήματα αυτά δεν έχουν επιλυθεί.
Το ερώτημα βέβαια δεν αφορά τις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και την ίδια την χώρα μας. Διερωτάται κανείς πόσο οι Έλληνες πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει το πρόβλημα αυτό. Για να καταλήξει κανείς σε κάποιο συμπέρασμα αρκεί να συγκρίνει τα στοιχεία της ΕΥΔΑΠ σχετικά με την κατανάλωση του πόσιμου νερού του δικτύου, από την περίοδο της λειψυδρίας 1990-1992 έως και την πρόσφατη περίοδο. Έχουμε φθάσει σήμερα να καταναλώνουμε διπλάσιο όγκο νερού, από την τότε ετήσια κατανάλωση των 600 εκ. m3. Ξεχάσαμε πολύ γρήγορα τα προβλήματα της εποχής αυτής. Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο πράγμα να αποκτήσουμε γενική περιβαλλοντική συνείδηση και ειδικότερα να συνειδητοποιήσουμε την προστασία και όχι την ανεξέλεγκτη σπατάλη αυτού του αγαθού της φύσης που αφειδώς μας το προσφέρει. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία του, γιατί απλώς το έχουμε και τρέχει από τις βρύσες μας όποια στιγμή το χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε λοιπόν περισσότερη παιδεία!!
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο news247.gr
