Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE Spain.
Στις 22 Μαρτίου, ένας Λιθουανός προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης και ανέβηκε στην γραμμή μετρό 9 με τις αποσκευές του, αλλά χωρίς εισιτήριο. Αυτόπτες μάρτυρες σχολίασαν πως άρχισε να συμπεριφέρεται περίεργα και πως όταν τον πλησίασαν υπάλληλοι της ασφάλειας του μετρό για να του ζητήσουν να επιδείξει το εισιτήριό του, εκείνος έπεσε στο έδαφος και άρχισε να τρέμει και να βγάζει αφρούς από το στόμα. Οι υπάλληλοι δεν ήξεραν πως αυτός ο άνθρωπος μετέφερε κοκαΐνη στο στομάχι του, την οποία και προσπαθούσε να παραδώσει σε Ισπανικό έδαφος.
Η μεταφορά παράνομων ουσιών από χώρα σε χώρα είναι μια δουλειά που μπορεί μεν να αποφέρει στον μεταφορέα πολλά χρήματα, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να αποβεί και μοιραία για τον ίδιο. Εντούτοις, έχει γίνει μια ιδιαίτερα δημοφιλής επιλογή στην Ισπανία από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση. Ο εν λόγω Λιθουανός κατέρρευσε επειδή ένα από τα σακουλάκια κοκαΐνης που κουβαλούσε στο στομάχι του σκίστηκε. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα και τα 15 γραμμάρια κοκαΐνης που ελευθερώθηκαν στον οργανισμό του έβαλαν τέλος στην ζωή του. Όταν οι ιατροδικαστές εξέτασαν το σώμα του, βρήκαν μέσα σε αυτό 34 κάψουλες κοκαΐνης.
Τέτοιες υποθέσεις είναι σπάνιες βέβαια, με τους γιατρούς που δουλεύουν στα επείγοντα στα Ισπανικά νοσοκομεία να δηλώνουν πως τους τυχαίνει μια περίπτωση τον χρόνο περίπου. Όταν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ο μεταφορέας αδειάζει τις ποσότητες ναρκωτικών μέσω των κοπράνων του. Έχουν το ιδανικό σχήμα για μια τέτοια διαδικασία, ενώ η συσκευασία αντέχει στα γαστρικά υγρά που διαλύουν τις τροφές που καταλήγουν στο στομάχι.
Όταν τα πράγματα βέβαια δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, είναι δύσκολο για τους γιατρούς να εντοπίσουν την ουσία που έχει κρύψει ο μεταφορέας στο σώμα του, μιας και συνήθως ο ίδιος θα είναι είτε αναίσθητος, είτε με μηδενική διάθεση να μιλήσει για αυτό. Όταν συμβαίνει το δεύτερο «είναι λες και δουλεύεις με κλειστά μάτια», μας είπε ένας γιατρός που επέλεξε να διατηρήσει την ανωνυμία του. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι μεταφορείς φοβούνται περισσότερο την σύλληψη από τον θάνατο.
Επικοινώνησα με τον Dr Fernando Caudevilla, έναν γιατρό που ειδικεύεται στο πως η κάνναβη, η κοκαΐνη καθώς και άλλα συνθετικά ναρκωτικά επηρεάζουν το σώμα. Πέρα από αυτό, λειτουργεί και ως ιατρικός σύμβουλος σε χρήστες ναρκωτικών στο deep web, ενώ έχει γίνει γνωστός και για την συνεργασία του με τον οργανισμό Energy Control, που προσπαθεί να μειώσει το ρίσκο της χρήσης ναρκωτικών για τους χρήστες. Μου εξήγησε πως «οι μεταφορείς ναρκωτικών μπορεί να μεταφέρουν μέχρι και 200 συσκευασίες ναρκωτικών μέσα στο σώμα τους ανά ταξίδι, με την κάθε συσκευασία να περιέχει από 2 εως 50 γραμμάρια ουσίας. Οι συσκευασίες είναι συνήθως τυλιγμένες με λάτεξ. Όταν κάποιος συλλαμβάνεται μέσω ακτινογραφίας από τους τελωνειακούς υπαλλήλους, συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα λήψης κάποιας ναρκωτικής ουσίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, του δίνεται κάποιο καθαρτικό ώστε να αφοδεύσουν τις κάψουλες. Μια συσκευασία ναρκωτικών πάντως σπανίως σπάει, μιλάμε δηλαδή για ένα ποσοστό της τάξης του 0.6 με 3%».
Ένας γιατρός που εργάζεται στα επείγοντα και επίσης ήθελα να διατηρήσει την ανωνυμία του, επειδή έχει δουλέψει με ασθενείς που ήταν μεταφορείς ναρκωτικών, προσέθεσε: «Αν σπάσει μια από αυτές τις συσκευασίες, ο μεταφορέας διατρέχει μεγάλο κίνδυνο. Μια υπερβολική δόση κοκαΐνης μπορεί να προκαλέσει ψυχωσικό επεισόδιο και μια νευρική κατάσταση, την οποία το προσωπικό ενός νοσοκομειακού θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει με ενέσιμο Diazepam. Αν τα ναρκωτικά έχουν κυκλοφορήσει μέσα στο σώμα, τότε συχνά δημιουργείται αγγειοσυστολή, οδηγώντας σε αυξημένη κυκλοφοριακή πίεση. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο θάνατος προκαλείται συνήθως από αγγειοσυστολή και καρδιακές προσβολές. Αν υποπτευόμαστε πως ο ασθενής έχει λάβει μια υπερβολική δόση, τότε εκτελούμε μια εξέταση με ακτίνες Χ με βάριο. Το βάριο μπορεί επίσης να προκαλέσει αφόδευση στον ασθενή. Αν ανακαλύψουμε πως έχουμε να κάνουμε με μια υπερβολική δόση, τότε αμέσως προχωρούμε στην αφαίρεση των ουσιών μέσω χειρουργικής επέμβασης».
Αν οι συσκευασίες εισάγονται πρωκτικά στο σώμα, τότε αφαιρούνται σχετικά εύκολα, κάτι που δεν ισχύει όταν εισάγονται κολπικά. Σε αυτήν την περίπτωση, οι συσκευασίες αφαιρούνται με το χέρι και χωρίς εργαλεία, έτσι ώστε να είναι βέβαιο πως δεν θα σκιστούν. Στην Αργεντινή, το πρόβλημα αυτό είναι τόσο συχνό, που υπάρχει ένα νοσοκομείο κοντά στο αεροδρόμιο Ezeiza, το οποίο έχει μια μονάδα που ειδικεύεται στους μεταφορείς ναρκωτικών αυτού του τύπου.
Οι μεταφορείς βέβαια, έχουν βρει τους δικούς τους τρόπους για να αποφεύγουν τον εντοπισμό τους στα αεροδρόμια. Ο Arnau εργάζεται στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης και παλαιότερα ήταν υπεύθυνος για την συνοδεία επιβατών με κινητικά προβλήματα. Κάθε φορά που ένας επιβάτης με αναπηρικό καροτσάκι έπρεπε να περάσει από τον ανιχνευτή σώματος, έπρεπε να τους μεταφέρει με ένα καροτσάκι του αεροδρομίου. Αν χτυπούσε ο συναγερμός, το καροτσάκι έπρεπε να αλλαχθεί και ο επιβάτης υποβαλλόταν σε σωματική έρευνα.
«Μια φορά, συνόδευα έναν άντρα περίπου 60 ετών», λέει ο Arnau. «Κουβαλούσε μόνο μια μικρή βαλίτσα και ένα τζάκετ. Είχε το δικό του καροτσάκι, οπότε τον μεταφέραμε σε ένα καροτσάκι του αεροδρομίου. Σε όλη την διάρκεια της μεταφοράς φώναζε δυνατά «ay ay ay ay»! Όταν πέρασε από τον ανιχνευτή, χτύπησε ο συναγερμός, οπότε τον οδηγήσαμε σε ένα μικρό δωμάτιο για την σωματική έρευνα. Και εδώ πάλι, κάθε φορά που τον αγγίζαμε, ούρλιαζε. Ο υπάλληλος ασφαλείας τον έψαξε ελαφρά, αλλά δεν τον έβαλε να βγάλει τα παπούτσια ή το τζάκετ του. Ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβεις αν πονούσε πραγματικά ή αν αντιδρούσε επειδή τον υποβάλαμε σε αυτήν την διαδικασία. Όταν τελειώσαμε και δεν βρήκαμε τίποτα, τον πήγα στην πύλη του. Εκεί, ο άντρας αυτός θεραπεύτηκε σαν από θαύμα, σηκώθηκε και έφυγε».
Άλλες φορές, τα σημάδια δεν ήταν τόσο έντονα: πολλές φορές ο Arnau έχει ερωτηθεί από άτομα που φαίνονται υγιέστατα, σχετικά με το που είναι τα καροτσάκια και λίγα λεπτά αργότερα τους αντίκριζε να κάθονται σε αυτά.
Όσο έχει να κάνει με την κοκαίνη, οι περισσότερες συλλήψεις στην Ισπανία γίνονται στα λιμάνια, όπου τα ναρκωτικά φτάνουν σε ποσότητες τόνων. Οι μεταφορείς λειτουργούν ατομικά και το φορτίο που κουβαλούν μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί αν τους συλλάβουν ή σπάσει μέσα τους. Υπάρχουν κάποια στοιχεία για τους μεταφορείς ουσιών στην Ισπανία, αλλά ενδέχεται να μην είναι αντιπροσωπευτικά, μιας και η αστυνομία και οι επιχειρήσεις της δίωξης εστιάζουν περισσότερο στα μεγάλα φορτία. Εκείνοι που προσπαθούν να περάσουν 15 συσκευασίες ναρκωτικών στα έντερά τους από χώρα σε χώρα, είναι ο πιο αδύναμος κρίκος μιας αλυσίδας που δύσκολα σπάει.
http://www.vice.com/