Ο Νίκος Μαζιώτης θέλησε να σχολιάσει την κατάθεση του αστυνομικού που τραυματίστηκε στο Μοναστηράκι, στη δίκη για τον Επαναστατικό Αγώνα στις 12 Ιουλίου, σε γνωστή σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου:
"Θέλω να κάνω ένα σχολιασμό μετά την αποχώρηση του μάρτυρα. Ξεκινώντας απ’ αυτό που είπε ο κ. εισαγγελέας γενικά ότι δεν έχει μεγάλη σημασία αυτό το πράγμα, αν είχα βγάλει το όπλο από το τσαντάκι ή όχι. Αυτό είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Άμα ένας εισαγγελέας λέει τέτοια πράγματα δεν θα έπρεπε να κάνει αυτή τη δουλειά ούτε θα έπρεπε να είναι στην έδρα. Το κατηγορητήριο για τις 5 απόπειρες ανθρωποκτονίας που κατηγορούμαι, μιλάει για στόχευση και ότι δεν κατάφερα λέει παρά το σκοπό που είχα να τραυματίσω τους αστυνομικούς. Πώς γίνεται λοιπόν όταν και ο ίδιος ο μάρτυρας λέει ότι δεν έχω βγάλει ή δεν ήταν σίγουρος ότι έχω βγάλει το όπλο από το τσαντάκι και δεν είχα στοχεύσει, πώς είναι δυνατόν λοιπόν να υπάρχει απόπειρα ανθρωποκτονίας, ακόμα και με πυροβολισμό στο πόδι ή πάνω στο αλεξίσφαιρο;
Επίσης από την προσπάθεια αναπαράστασης που προσπαθώ να κάνω εδώ, λέει ο μάρτυρας ότι ο Δ. ήταν ελαφρά πίσω από εμένα επί της Μητροπόλεως στο απέναντι πεζοδρόμιο. Άρα εγώ τη στιγμή που δέχομαι αμέσως τον πυροβολισμό του Δημητρόπουλου αφού πρώτος εγώ πυροβόλησα τον Π. πώς έχω το χρόνο, όπως λέει ο Δ., να γυρίσω και να στοχεύσω αυτόν που είναι πίσω μου; Γιατί γι’ αυτόν που σκότωσε τον ταξιτζή στην Καστοριά, τον ψυχάκια, γιατί ψυχάκιας είναι με τα όπλα γιατί είχε 45άρι και η γυναίκα του το έχει καταθέσει στο δικαστήριο, έχω φάει απόπειρα ανθρωποκτονίας μόνο και μόνο γιατί είπε ότι είχα τον χρόνο να γυρίσω το σώμα μου και να τον στοχεύσω, και το δικαστήριο αυτά τα αποδέχεται όλα. Ό, τι πούνε οι αστυνομικοί τα αποδέχεται όλα και στο 100%.
[custom:google-ads]
Είναι ο λόγος των παράνομων ενάντια στο λόγο των αστυνομικών αλλά σε πόσες περιπτώσεις έχουν κάνει ανθρωποκτονία οι αστυνομικοί, φόνους πολιτών άοπλων και δεν έχουν καταδικαστεί; Γιατί εγώ είμαι παράνομος, μπορούν να με πυροβολήσουν και να με σκοτώσουν. Πόσες φορές έχει γίνει αυτό όμως σε δικαστήρια, να λένε ψέματα, ότι τάχα εξοστρακίστηκε η σφαίρα, ότι τάχα έπαθε εμπλοκή το όπλο τους και τα δικαστήρια να δέχονται αυτές τις αρλούμπες και τα ψέματα; Αυτά που λέει ο εισαγγελέας είναι επικίνδυνα, δεν θα’ πρεπε να κάνει αυτό το επάγγελμα στην πραγματικότητα. Να λέει δεν έχει μεγάλη σημασία, όταν αποδεικνύεται από τον ίδιο τον αστυνομικό ότι δεν τον στοχεύω, δεν είχα χρόνο να τον στοχεύσω. Στο τέλος-τέλος, δηλαδή τι θα κάνουμε, δίκη προθέσεων; Αν θα έβγαζα το όπλο και αν θα μπορούσα να τον στοχεύσω; Με βάση αυτό θα καταδικαστώ για απόπειρα ανθρωποκτονίας;
Τον ρωτάω τον ‘‘μάρτυρα’’, είναι ο πυροβολισμός μέσα από το τσαντάκι στο πόδι απόπειρα ανθρωποκτονίας; Και λέει όχι, και μετά λέει, εντάξει, θα μπορούσε να ξεφύγει με οποιοδήποτε κόστος, δηλαδή και να μας σκοτώσει ας πούμε. Τέτοια πράγματα λέγονται εδώ πέρα, αλλά για τον Δ. αυτό ισχύει, λέει ψέματα. Γι’ αυτό ήθελα εγώ να έρθει ο Δ. να είναι στην ίδια συνεδρίαση, να’ ναι και οι 2 μαζί εδώ για να ερωτηθούν και να εξεταστούν. Εγώ αμφιβάλλω αν θα έρθει αυτός. Για το πόσο είναι αξιόπιστοι οι αστυνομικοί σε αυτά που καταθέτουν προσέξτε να δείτε τι ισχύει για τον Δ., για τη δικιά του δίκη, γιατί είναι θράσος αυτά που είπε στην δίκη του για την δολοφονία του ταξιτζή.
Δεν έχω να πω μόνο για αυτόν, θέλω να αποδείξω γενικά το τι έχει γίνει ιστορικά, το τι λένε οι αστυνομικοί όχι σε περιπτώσεις απόπειρας ανθρωποκτονίας, όπως εγώ έχω καταδικαστεί, σε περιπτώσεις που έχουν κάνει φόνους! Τι έχουν πει στα δικαστήρια, και τι μεταχείριση έχουν από τα δικαστήρια στις περιπτώσεις αυτές.
Ο ‘‘κύριος’’ αυτός ο Δ. είχε χρησιμοποιήσει ως υπερασπιστική γραμμή στο φόνο του ταξιτζή, ότι εγώ έχω πάρει εύσημα επειδή πυροβόλησα το Μαζιώτη, μιλάμε για ‘‘προστάτη του πολίτη’’, αλλά τέτοια μαργαριτάρια φυσικά έχει η αστυνομία, δεν είναι ο μοναδικός. Η γυναίκα του λέει, ‘‘έπαιζε 5 ώρες την μέρα παιχνίδια με όπλα’’, η πρώην γυναίκα του αστυνομικού. Ο τύπος γιουχαΐστηκε στο δικαστήριο από τον κόσμο που ήταν εκεί, χειροκροτούσε το κοινό στην απόφαση. Θυμάστε τι μου’ χατε πει όταν έκανα την ένσταση για το πολιτικό αδίκημα; Εσείς κυρία πρόεδρε, ‘‘πώς είστε σίγουρος ότι αν δικαστείτε από πολίτες δεν θα έχουν πιο αυστηρή κρίση;’’ Και σας είπα και εγώ και η συνήγορός μου ότι άλλα είναι τα εγκλήματα τα αντικοινωνικά που οι πολίτες θα έχουν αν όχι την ίδια ίσως και πιο αυστηρή κρίση από τους δικαστές.
Αυτή ήταν η περίπτωση του μπάτσου της Καστοριάς, του μπάτσου που δολοφόνησε τον ταξιτζή και τον καταδίκασαν σε δις ισόβια, μία για το φόνο και μία για τη ληστεία, γιατί το κίνητρο είπε ότι ήταν η ληστεία. Το άρθρο 380 λέει αν διαπραχτεί η ληστεία με αγριότητα γενικά αποφέρει μέχρι και ποινή ισόβιας κάθειρξης. Αυτά είναι τα μαργαριτάρια της αστυνομίας, αυτός είναι ο αστυνομικός ‘‘αξιόπιστος’’ ‘‘προστάτης του πολίτη’’ που λέει ότι εγώ όταν πυροβόλησα τον Π. γύρισα για να τον στοχεύσω, και με βάση αυτό, το πρωτοβάθμιο μου έριξε 10 χρόνια αν θυμάμαι καλά. Η ίδια η πρώην γυναίκα του τον περιέγραψε ως ένα άνθρωπο ‘‘που δεν είχε φίλους, που δεν τα πήγαινε πολύ καλά με την οικογένειά του, ήταν πολλές ώρες στο σπίτι, και μπροστά στον Η/Υ πολλές φορές έπαιζε 5 ώρες την ημέρα παιχνίδια με όπλα’’. Ο άνθρωπος μάλλον είναι ψυχάκιας, και γι’ αυτό είχε και το όπλο το 45άρι. Γιατί αν θεωρείτε ότι εγώ έκανα απόπειρα ανθρωποκτονίας πυροβολώντας τον Π. στο πόδι, αυτός τι έκανε με το 45άρι, που θεωρείται πιο επικίνδυνο όπλο; Απλά εγώ ήμουν τυχερός.
Ο χειρούργος ο οποίος με χειρούργησε 2 φορές μου είπε είσαι τυχερός που έχεις χέρι. Το τραύμα ήταν διαμπερές που δέχθηκα, ήμουν σε πάλη με τον Π., ήμασταν κινητοί στόχοι και οι δύο, δεν μπορούσε να έχει καθαρή στόχευση. Προσέξτε όμως γιατί εδώ η απόπειρα ανθρωποκτονίας είναι πράξη η οποία βασίζεται στην πρόθεση, εγώ βέβαια δεν έχω απόδειξη, ήρθε ιατροδικαστής στα Διαβατά που ήμουν για να εξετάσει το τραύμα, επί ένα μήνα είχα μια μπλαβιά στην πλάτη, το χέρι μου ήταν εδώ πέρα, εγώ βλήθηκα σ’ αυτό το σημείο, προσέξτε ήταν εδώ πέρα, εγώ βλήθηκα σ’ αυτό το σημείο, προσέξτε το χέρι μου είναι λίγο πίσω, ο Π. με έχει πιάσει στον καρπό να μην τραβήξω το όπλο από το τσαντάκι, με πυροβολεί ο Δ. από πίσω, η σφαίρα σπάει οστό, βγαίνει διαμπερές και μου γδέρνει λίγο την πλάτη επιδερμικά. Έπρεπε ίσως να τραβήξει ο ιατροδικαστής την φωτογραφία. Για ένα μήνα στα Διαβατά το είχα αυτό, - αυτό βέβαια είναι ο δικός μου λόγος, δεν έχω απόδειξη, ο λόγος του παράνομου δεν έχει ποτέ καμία αξία, ακόμα και όταν λέει την αλήθεια, αλλά ο λόγος του μπάτσου όταν λέει ψέματα έχει αξία, - αυτό αποδεικνύει ότι δεν στόχευε κανένα χέρι ο Δ. αλλά στο σώμα. Εντάξει κατανοητό είναι αυτό, εφόσον πυροβόλησα τον συνάδελφό του, θα με πυροβολούσε στο ψαχνό όχι σε χέρι όμως, και τις μαλακίες που λένε εδώ στα δικαστήρια περί ‘‘εξουδετέρωσης’’. Δεν υπήρχε εξουδετέρωση απλώς για να με τραυματίσει, ο άνθρωπος ήθελε να με σκοτώσει, και εγώ το αποδέχομαι αυτό, εχθροί είμαστε, το έχω πει επανειλημμένα. Εγώ πυροβολώ τον αστυνομικό και ο αστυνομικός εμένα, είμαστε αντίπαλοι στρατιώτες, αλλά τουλάχιστον εγώ τις ευθύνες μου τις παίρνω, όχι να πω ψέματα εδώ πέρα, τάχα ότι ο άλλος με 45άρι ήθελε απλά να με τραυματίσει, γιατί είναι ψέματα αυτά. Σε άλλες περιπτώσεις, τι έχουν πει οι αστυνομικοί όταν έχουν έρθει στο εδώλιο κατηγορούμενοι για φόνους, όχι για απόπειρες ανθρωποκτονίας;
- Π.χ. όταν ο Μελίστας το ’85 είχε σκοτώσει τον Καλτεζά, τον πυροβόλησε από πίσω, ξέρετε τι έφαγε από το δικαστήριο; Το 1985 την ίδια μέρα που σκοτώθηκε ο Καλτεζάς να σας πω την αλήθεια, ήταν η πρώτη μου διαδήλωση που συμμετείχα. Είχα την ίδια ηλικία με τον Καλτεζά. Καταδικάστηκε ο Μελίστας σε 2,5 χρόνια φυλάκιση με ανασταλτικό χαρακτήρα, και αθωώθηκε το 1990 τελεσίδικα! Αυτά είναι αποφάσεις των δικών σας δικαστηρίων που εσείς κόπτεστε για την ανθρώπινη ζωή ας πούμε!
Θα πω και άλλες περιπτώσεις:
- Το 1998 ο αστυνομικός Κυριάκος Βεντούλης σκότωσε τον 17χρόνο Σέρβο μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς ο οποίος θεωρήθηκε ύποπτος για κλοπή πορτοφολιού! Μιλάμε για περιπτώσεις άοπλων ανθρώπων, δεν είναι παράνομοι όπως εγώ. Αρχικά λοιπόν σε αυτόν του είχε ασκηθεί η δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση όμως μετατράπηκε με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα το υπηρεσιακό όπλο του αστυνομικού υπέστη εμπλοκή και εκπυρσοκρότησε κατά λάθος, ό, τι είπε και ο ίδιος. Ό, τι ψέματα λένε οι αστυνομικοί αυτό θα το αποδεχθεί το δικαστήριο. Δεν μπήκε φυλακή παρ’ ότι οι συμμαθητές του Σέρβου είπαν το σκηνικό.
- Σε άλλη περίπτωση ένας άλλος αστυνομικός στη Θεσσαλονίκη ο Ατματζίδης, έχει δεσμεύσει με χειροπέδες τον Νίκο Λεωνίδη, του έχει ακουμπήσει το όπλο στην πλάτη και καλά ότι ο κατηγορούμενος κάνει μια κίνηση με τον αγκώνα του βρίσκει το όπλο και εκπυρσοκροτεί, αυτό λέει και αυτά τα έχει δεχθεί όλα το δικαστήριο.Να το βρω το δημοσίευμα για να δούμε τελικά ποιος είναι αξιόπιστος και ποιος λέει την αλήθεια σε αυτό το δικαστήριο. «Νίκος Λεωνίδης 18χρονος Ρωσοπόντιος από τη Θεσσαλονίκη, το Συμβούλιο Εφετών επέρριπτε λέει το 2001 ολόκληρη την ευθύνη για το θάνατο του Νίκου Λεωνίδη στο ίδιο το θύμα! Το χτύπημα με τον αγκώνα – δεσμευμένος ο άνθρωπος – αιφνιδίασε τον κατηγορούμενο αστυνομικό – το σώμα του λύγισε αρχικά μπροστά και μετά προς τα πίσω λόγω του πόνου και λόγω του αιφνιδιασμού που αισθάνθηκε, το όπλο του που ήταν περίστροφο 357 Magnum εκπυρσοκρότησε». Φυσικά δεν μπήκε φυλακή. Σε άλλη περίπτωση έχουμε περιπτώσεις αστυνομικών που πυροβολούν τα θύματά τους και όταν είναι πεσμένα κάτω!
- Υπόθεση τσιγγάνου Τάσου Μουράτη στη Λειβαδιά το 1996. Τον έχει σκοτώσει ο αστυνομικός Δημήτρης Τρίμης, τον πυροβολεί με αυτόματο ΜP5 τον οποίο τον έχει ακινητοποιημένο μπροστά του στο έδαφος, τον πυροβολεί μπροστά στα μάτια ενός από τα 3 παιδιά του. Παρ’ όλο που αρχικά του αποδόθηκε κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση αφέθηκε ελεύθερος.
- Υπόθεση Λαγογιάννη, αρχιφύλακας ο οποίος έχει σκοτώσει με 4 σφαίρες τον Θοδωρή Γιάκα το 1994 στο Μοσχάτο ο οποίος αρνήθηκε εξακρίβωση στοιχείων. Αρνείσαι εξακρίβωση στοιχείων; Σε πυροβολούμε, είναι αυτά που λέει ο εισαγγελέας, είναι το αμερικάνικο σύστημα πρώτα πυροβολούμε και μετά κάνουμε εξακρίβωση στοιχείων. Λοιπόν αυτός αρχικά καταδικάστηκε σε ποινή 10 έτη και 5 μήνες μετά όμως οι δικαστές του μεικτού ορκωτού εφετείου της Αθήνας μετατρέπουν την κακουργηματική κατηγορία σε πλημμέλημα τιμωρώντας τον κατηγορούμενο αστυνομικό σε ποινή 4 ετών και 3 μηνών. Μετά ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση του κατηγορουμένου για αποφυλάκιση για λόγους υγείας, ελάχιστα δηλαδή κάθησε στη φυλακή.
Ξέρετε σε πόσες περιπτώσεις ουσιαστικά έχουν πάει φυλακή οι αστυνομικοί; Τουλάχιστον νομίζω σε 2, η μία είναι του Κορκονέα που πυροβόλησε τον Γρηγορόπουλο, και αυτός είπε ότι αισθάνθηκε απειλή, από τι; Από ένα πλαστικό μπουκάλι που του πέταξε ο Γρηγορόπουλος. Αν όμως δεν είχε γίνει εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008 δεν θα καταδικαζόταν σε ισόβια, γιατί όλος ο κόσμος ήταν αγανακτισμένος με αυτό το περιστατικό.
- Μια άλλη περίπτωση είναι του εξαίρετου ‘‘προστάτη του πολίτη’’ του ‘‘κυρίου’’ Δ. που δικάστηκε σε δις ισόβια. Και φονιάς και ληστής αν και η γυναίκα του λέει ότι δεν είχε οικονομικό πρόβλημα, αν και είχε κάποια προβλήματα με το τζόγο.
Aυτά τα φαινόμενα δεν είναι μεμονωμένα, γιατί η ηγεσία της αστυνομίας και οι εκάστοτε συνδικαλιστές της λένε ότι είναι μεμονωμένα. Αμ, δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, έχουν γίνει πάρα πολλά με Αλβανούς, μετανάστες, με νεολαίους.
- Μια άλλη περίπτωση πολίτη που δολοφονήθηκε από αστυνομικούς πιστολέρο είναι στην Κρήτη, του Ηρακλή Μαραγκάκη το 2003 του οποίου γάζωσαν το αμάξι με 10 σφαίρες. Στο Ηράκλειο κοντά στα Ανώγια, ο Μαραγκάκης και δύο συνομήλικοί του επέβαιναν σε αυτοκίνητο, σε σήμα αστυνομικών δεν σταμάτησαν για έλεγχο δεν υπάκουσαν και ανέπτυξαν ταχύτητα, οι αστυνομικοί τους καταδίωξαν πυροβολώντας αδιακρίτως το αυτοκίνητο του Μαραγκάκη. Μία απ’ τις σφαίρες (βρέθηκαν πάνω από 10) χτύπησαν τον Ηρακλή Μαραγκάκη προκαλώντας του διαμπερές τραύμα στο κεφάλι. Αρχικά ο ένας αστυνομικός νομίζω τρώει ισόβια κάθειρξη, ο Δημητρακάκης, και στο εφετείο μετατρέπεται η κατηγορία σε ανθρωποκτονία από αμέλεια και τον καταδικάζουν σε 5,5 χρόνια φυλακή!!! Και θα με καταδικάσετε εμένα για απόπειρες ανθρωποκτονίας που δεν υπάρχουν! Αυτά μας λέτε τώρα!
Και στο α΄ δικαστήριο που η μία συνάδελφός σας ήταν παρούσα, όταν έκανα σχολιασμό μετά την κατάθεση του Ματζούνη του 20χρονου που έλεγε ο εισαγγελέας ο κ. Λίογας ότι πυροβόλησε η οργάνωση έναν 20χρονο ματατζή γενικά, αυτή ήταν όντως απόπειρα ανθρωποκτονίας. Εγώ ήμουν ο πρώτος που το είπα, βλήθηκε με 7,62 καλάσνικοφ, αλλά τουλάχιστον εγώ ως παράνομος τις ευθύνες μου τις αναλαμβάνω, αλλά μην μου καταλογίζετε πράγματα που δεν ισχύουν.Όταν είχα κάνει εκείνη την τοποθέτηση, είχα πει πόσες φορές από 1974 και μετά έχουν τύχει περιστατικά σε εξακριβώσεις στοιχείων, πυροβολισμούς σε διαδηλωτές, σε Αλβανούς, σε Ρομά, όπου έχουν γίνει φόνοι από αστυνομικούς και στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι αστυνομικοί έχουν πέσει στα μαλακά, 2-3 είναι οι περιπτώσεις, αυτή του Κορκονέα, του Δημητρόπουλου και ίσως και μια άλλη πρέπει να ήταν νομίζω που καταδικάστηκαν όντως και παρέμειναν φυλακή, πόσο θα μείνουν ακόμα δεν ξέρω.-
- Υπάρχει μια άλλη περίπτωση εδώ, του Τ., αστυνομικού στο Ζεφύρι, σκότωσε έναν Ρομά, τον Οκτώβριο του 2001. Έγινε μπλόκο στο Ζεφύρι, σήμα να σταματήσει το DATSUN, o τσιγγάνος δεν σταματάει, τι λέει η αστυνομία: αντί να σταματήσει για έλεγχο των αστυνομικών, ένας αστυνομικός αντιδρώντας ενστικτωδώς πυροβόλησε, προφανώς σε άμυνα αφού κινήθηκε κατά των αστυνομικών ισχυρίστηκε η αστυνομία, αλλά η ιατροδικαστική έκθεση τη διαψεύδει. Η φόρα της σφαίρας στο κεφάλι του θύματος ήταν πίσω και αριστερά, δηλαδή ο αστυνομικός πυροβόλησε από πίσω το θύμα, αυτό ήταν ‘‘άμυνα’’ δηλαδή! Αρχικά δεν προφυλακίστηκε αν και το 2006 μετά από 5 χρόνια στη δίκη όντως καταδικάστηκε σε 10ετή και 3 μήνες. Αυτές ήταν οι περιπτώσεις, 3 περιπτώσεις που έχουν καταδικαστεί από τις πολλές, στις οποίες ισόβια έχει φάει μόνο ο Κορκονέας και ο Δ. που με πυροβόλησε στο Μοναστηράκι. Θα δούμε βέβαια κιόλας τι θα γίνει στα εφετεία, γιατί ακόμα αυτά τα εφετεία δεν έχουν γίνει.
Στις πλείστες των περιπτώσεων έχει αποδειχθεί από τη διερεύνηση των γεγονότων το αναξιόπιστο της κατάθεσης των ίδιων των αστυνομικών. Φυσικά οι συνάδελφοί τους πάντα τους βγάζουν λάδι, δηλαδή διαστρεβλώνουν τα στοιχεία. Το θέμα όμως είναι ότι τα δικαστήρια τα δικά σας παίρνουν πάντα το μέρος της αστυνομίας, σε αντίθεση με την αλήθεια και τα πραγματικά περιστατικά. Δεν ξέρω τι θα κάνετε εσείς εδώ. Πάντως να πω και κάτι άλλο. Ότι ανεξάρτητα τι λέει ο ποινικός κώδικας, αυτό που έχει αποδειχθεί είναι ότι γενικά, καμία οργανωμένη κοινωνία δεν καταδιώκει το φόνο ως αυτό καθ’ αυτό στην πραγματικότητα. Εξαρτάται ποιος το κάνει, ποιος είναι ο δράστης και ποιος το θύμα. Στον πόλεμο ο στρατιώτης μπορεί να διαπράξει φόνο χωρίς να έχει ποινικές διώξεις ή συνέπειες. Ο αστυνομικός το ίδιο. Γιατί και οι δύο είναι μέλη του κρατικού μηχανισμού. Εάν όμως ένας πολίτης ή ένας παράνομος διαπράξουν φόνο τότε υπάρχουν ποινικές συνέπειες. Αυτό έχει αποδειχθεί. Υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά".
Πηγή: indymedia.org
- ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Κινηματογραφική καταδίωξη στην Αθήνα