Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Εικόνα
11:51 | 09/02/2015

των Brian Haynes - Lawrence Mower
Las Vegas Review-Journal, Νοέμβριος 2009
 

Επιμέλεια - απόδοση στα Ελληνικά: Γιώργος Ανεστόπουλος
 

 Κατά καιρούς το αντιμετώπισαν ως πρόβλημα διάφορες αστυνομικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ.

Το 2009 ήταν η σειρά της αστυνομίας του Las Vegas. Στις 3 Νοεμβρίου, περίπολό της χρησιμοποίησε μια τέτοια τεχνική πιέσεων λαιμού προκειμένου να ακινητοποιήσει έναν  ιδιαιτέρως ταραγμένο και ανήσυχο 29άχρονο και ο οποίος κατόπιν πέθανε στο κρατητήριο.

Η εν λόγω κι εν "αμφιβόλω" κίνηση ουσιαστικά είναι η παρεμπόδιση της λειτουργίας του κυκλοφορικού συστήματος του λαιμού, το οποίο αναφέρεται στον κόσμο των πολεμικών τεχνών, ως η "αναισθητική λαβή" (ή "λαβή της λιποθυμίας") (σημ.μτφρ:μοιάζει ίδια, χωρίς να είναι, με μια άλλη γνωστή ως η "ασφυκτική λαβή θανάτου" - η "τεχνική διαφορά" θα φανεί πιο κάτω).

 


Συμπιέζει τις καρωτίδες αρτηρίες στις πλευρές του λαιμού, περιορίζοντας τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο και προκαλεί την λιποθυμία του θύματος.

 


Η αστυνομία του Λος Άντζελες αναγκάστηκε να σταματήσει τη χρήση αυτής της μεθόδου αρχές του 1980 από την στιγμή που η τεχνική, επίσης γνωστή και ως το "κλείσιμο της καρωτίδας", είχε κατηγορηθεί για τους θανάτους πολλών ανθρώπων.

Αλλά ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων δείχνουν ότι, όταν εκτελείται σωστά, ο "τεχνικός αυτός περιορισμός του λαιμού" δεν είναι θανατηφόρος. Και σύμφωνα με μια μελέτη, ο περιορισμός του λαιμού έχει λανθασμένα κατηγορηθεί για την πρόκληση ενός αριθμού θανάτων.

Το 1990, μετά τον πιο αμφιλεγόμενο θάνατο που συνδέονταν με την αστυνομία στο Λας Βέγκας, ο ειδικός σε τακτικές αυτοάμυνας John Peters δήλωσε στο Las Vegas Review-Journal ότι "...ο περιορισμός της καρωτίδας θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε καταστάσεις ζωής ή θανάτου."

Η συγκεκριμένη "Λαβή Λαιμού", στην οποία η αστυνομία του Λας Βέγκας τότε δεν είχε επισήμως εκπαιδευτεί στη χρήση της, είχε κατηγορηθεί για το θάνατο ενός 39άχρονου. Ο Peters ήταν τότε σύμβουλος στη Μυστική Υπηρεσία.

Ο Peters σήμερα λειτουργεί το Ινστιτούτο για την πρόληψη των θανάτων σε συνθήκες κράτησης, μια δεξαμενή σκέψης και ταυτόχρονα εκπαιδευτικό κέντρο στο Henderson.

Η γνώμη του για την "παρεμπόδιση του κυκλοφορικού συστήματος του λαιμού" σήμερα έχει αλλάξει.

  «Δεν είναι και τόσο αμφιλεγόμενη πλέον", δηλώνει πια ο Peters. "Σε γενικές γραμμές, οι "Τεχνικές Λαιμού" σήμερα θεωρούνται αρκετά ασφαλείς".

  Η πανάρχαια αυτή τεχνική έχει τις ρίζες της στην ασιατική κοινότητα των πολεμικών τεχνών. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές των "Τεχνικών Λαιμού".

 Όλα βασίζονται στην άσκηση πίεσης στις καρωτιδικές αρτηρίες, οι οποίες μεταφέρουν το αίμα από την καρδιά στον εγκέφαλο, και στη μείωση της ροής του αίματος.

 


Παρόλο που το αίμα εξακολουθεί να φθάνει στον εγκέφαλο, η ποσότητα δεν είναι επαρκής για να διατηρήσει αυτός τις αισθήσεις του.

 


Οι περισσότερες υπηρεσίες επιβολής του νόμου που επιτρέπουν τη χρήση "Τακτικών Πιέσεων/λαβών Λαιμού"  συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας του Λας Βέγκας, χρησιμοποιούν την "Τεχνική Πλευρικών Πιέσεων Κυκλοφορικού Λαιμού" (Lateral Vascular Neck Restraint - σημ.Μτφρ: LVNR για συντομία), μια λαβή "πατενταρισμένη" από το Εθνικό Κέντρο εκπαίδευσης Δυνάμεων επιβολής Νόμου που εδρεύει στην πόλη του Κάνσας.

 Η μέθοδος διδάσκει τους αστυνομικούς να τοποθετούν το ένα τους χέρι γύρω από το λαιμό του υποκειμένου, σχηματίζοντας ένα "V" μπροστά από το πηγούνι του.

 


Ο αστυνομικός τότε σφίγγει (σημ.μτφρ:χρησιμοποιώντας το άλλο του χέρι - "κλείνει την λαβή"), ασκώντας πίεση στις καρωτίδες αρτηρίες του ατόμου.

 


Όταν γίνεται σωστά η τεχνική, η τραχεία του "πιεζόμενου" δεν επηρεάζεται και η αναπνοή του είναι αδιάκοπη.

 


Η τεχνική αυτή συχνά ονομάζεται "chokehold» ("Θηλιά/λαβή πνιγμού"), αλλά αυτός ο όρος δεν είναι σωστός.

 


Μια "Τεχνική/Λαβή Πνιγμού" ασκεί πίεση ακριβώς ΜΠΡΟΣΤΑ στο λαιμό του ατόμου μπλοκάροντας ή προκαλώντας βλάβη στην τραχεία, κάτι που βεβαίως μπορεί να αποβεί θανατηφόρο.

 


Το άτομο δεν πρέπει να νοιώθει πνιγμό όταν εφαρμόζεται πάνω του μια "Τεχνική Πιέσεων Λαιμού".

 


Η εφαρμογή της "Πίεσης του λαιμού" για επτά έως 15 δευτερόλεπτα, θα οδηγήσει στην λιποθυμία του ατόμου.

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι ανακτούν τις αισθήσεις τους μέσα σε 30 δευτερόλεπτα.

 


"Η μέθοδος είναι ανώδυνη", δηλώνει ο Brian Kinnaird, ένας πρώην αστυνομικός και νυν καθηγητής Ποινικής Δικαιοσύνης που λειτουργεί την  Forceology, μια εταιρεία συμβούλων με έδρα στο Κάνσας.

Ο Kinnaird έχει εφαρμόσει την "Τεχνική" τόσο σε ελεγχόμενες όσο και σε μη ελεγχόμενες συνθήκες.

Το έχει δε βιώσει ο ίδιος έξι φορές σε ελεγχόμενες συνθήκες.
"Δεν υπάρχει καμία βλάβη ή ζημία (οργανική) που να συνδέεται με αυτό", δήλωσε ο Kinnaird. «Κανένας πόνος, κανένα σημάδι. Αυτό που σαφώς δεν είναι ευχάριστο είναι η αίσθηση της απώλειας του ελέγχου."

 Η εμπειρία είναι παρόμοια με το να τίθεσαι υπό αναισθησία. Όταν το άτομο ξυπνά, «είναι σαν να έχει περάσει το μισό απόγευμα», είπε ο Kinnaird.

 Στην 40χρονη ιστορία της "Τεχνικής Λαιμού LVNR", ποτέ δεν υπήρξε ένας σοβαρός τραυματισμό ή θάνατος που να προκλήθηκε από την τεχνική, δήλωσε ο Charles "Chip" Huth, ένας Αρχιφύλακας της αστυνομίας του Kansas City και ταυτόχρονα αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Εκπαίδευσης Δυνάμεων Επιβολής του Νόμου, όπου αναπτύχθηκε η τεχνική.

Περισσότερα από 500 αστυνομικά τμήματα στη Βόρεια Αμερική έχουν πιστοποιημένους εκπαιδευτές που διδάσκουν την "Τεχνική LVNR".

Η τεχνική δεν χρησιμοποιείται μόνο για να καταστήσει ένα άτομο αναίσθητο.

Η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων παραδίνονται πριν αυτό συμβεί, είπε ο Huth, προσθέτοντας ότι μόνο ένα 3 τοις εκατό των περιστατικών καταλήγει σε "φάση αναισθησίας".

(σημ.μτφρ: εννοεί πως ο "ενεργών" ξεκινάει να εφαρμόσει την τεχνική πάνω στον συλλαμβανόμενο και πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος των 7 - 15΄΄ πιέσεων στις αρτηρίες που απαιτούνται για να χάσει τις αισθήσεις του, αυτός παύει να αντιδρά και παραδίνεται, οπότε δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί η λαβή μέχρι την αναισθησία).

Μία από τις πιο ολοκληρωμένες μελέτες σχετικά με τις "Τεχνικές Λαιμού" έγινε από το Κέντρο Ερευνών της Καναδικής Αστυνομίας.

Το κέντρο κάλεσε σε συνέντευξη τόσο γιατρούς όσο και εμπειρογνώμονες της αστυνομίας.

Εξέτασε case studies, διεξάγοντας τις ανάλογες περιπτωσιολογικές μελέτες.

Συνέστησε η τεχνική να μην χρησιμοποιείται σε παιδιά, ηλικιωμένους, φανερά εγκύους, καθώς και σε άτομα με σύνδρομο Down.

Η έκθεση του κέντρου διαπίστωσε ότι ενώ καμία μέθοδος "Πιέσεων Λαιμού" δεν είναι εντελώς ακίνδυνη, «δεν υπάρχει ιατρικός λόγος να αναμένουμε κάποια συνήθη βαριά σωματική βλάβη ή θάνατο μετά από τη σωστή εφαρμογή της "Τεχνικής LVNR" .

Το αστυνομικό τμήμα του Λας Βέγκας άρχισε να εκπαιδεύει τους αστυνομικούς του στη χρήση της LVNR  το 1991, ένα χρόνο μετά που ένας δόκιμος αστυνομικός του τμήματος σκότωσε τον 39άχρονο Τσάρλς Μπους ενώ χρησιμοποιούσε μια Τεχνική Λαιμού "μη αποδεκτή" από το Τμήμα.

 Η υπηρεσία απαιτεί τώρα από τους αστυνομικούς να υποβληθούν σε 16 ώρες εκπαίδευσης πάνω στην τεχνική προτού την χρησιμοποιήσουν και τέσσερις ώρες κατάρτισης επαναπιστοποίησης κάθε χρόνο.

Οι αστυνομικοί επιτρέπεται να την χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια συλλήψεων και όταν πρέπει να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Μια αναφορά "χρήσης Βίας" πρέπει να συμπληρώνεται κάθε φορά που αυτή η Τεχνική χρησιμοποιείται.

Η καναδική μελέτη σχετικά με ορισμένους θανάτους που σχετίζονται με "εμπλοκές τεχνικών λαιμού" τους απέδωσε σε μια ψυχωτική κατάσταση που φέρει το όνομα «excited delirium» 
(σημ.μτφρ: θα το αποδώσουμε ως «εκστατικό παραλήρημα»), μια αμφιλεγόμενη θεωρία για το πώς μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν κατά τη διάρκεια σύγκρουσης σώμα με σώμα με την αστυνομία.

 Η θεωρία αυτή δεν έχει αναγνωριστεί από την Αμερικανική Ιατρική Ένωση, αλλά το 2009  αναγνωρίστηκε από τα  National Association of Medical Examiners και American College of Emergency Physicians.

Οι άνθρωποι αυτοί σε μια κατάσταση "εκστατικού παραληρήματος"  αρχικά φαίνονται "να ταράσσονται ξεκάθαρα ψυχωτικά και να επιδεικνύουν μια υπεράνθρωπη δύναμη, ειδικά κατά τη διάρκεια προσπαθειών να τους συγκρατήσει ή να τους καταβάλλει, να τους ελέγξει κάποιος," σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο American College of Emergency Physicians.

Σύντομα, μετά την πίεση του λαιμού τους, εκείνοι που βρίσκονται σε μια κατάσταση εκστατικού παραληρήματος φαίνεται να παύουν ν' αγωνίζονται και αρχίζει η αναπνοή τους να γίνεται δύσκολη και αδύναμη, σύμφωνα με το άρθρο. Το άτομο είναι συνήθως νεκρό λίγες στιγμές αργότερα.

Ο Alan Lichtenstein, γενικός σύμβουλος για την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών της Νεβάδα, είναι δύσπιστος ως προς αυτό το θέμα.  Η ιδέα ότι η επέμβαση της αστυνομίας δεν συμβάλλει στο θάνατο κάποιου με "εκστατικό παραλήρημα" είναι «παράλογη», είπε.

 "Ναι, οι άνθρωποι σε κατάσταση ταραχής μπορεί να είναι πολύ πιο ευάλωτοι σε θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό αν χτυπηθούν από ένα Taser ή οποιαδήποτε άλλη αστυνομική ενέργεια», είπε.

"Αλλά αυτό που αυτή η κατάσταση λέει σε μένα είναι πως οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ψυχική ταραχή μάλλον θα πρέπει να εξετάζονται με μεγαλύτερη προσοχή από την αστυνομία, και όχι με λιγότερη".

Είπε ότι η χρήση των "Τεχνικών Λαιμού" ή θα πρέπει να αναθεωρηθεί προσεκτικά ή να απαγορευθούν εντελώς.

 "Νομίζω ότι στο βαθμό που άλλα αστυνομικά τμήματα φαίνεται να είναι σε θέση να κάνουν την δουλειά τους μια χαρά και χωρίς αυτό, ίσως θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί», δήλωσε ο Lichtenstein.

Πολλά αστυνομικά τμήματα έχουν απαγορεύσει τη χρήση των "Τεχνικών Λαιμού", λόγω των ευθυνών που συνεπάγεται κάτι τέτοιο.

Οι διάφορες Αστυνομικές υπηρεσίες έχουν να διευθετήσουν πολλές μηνύσεις πολιτών για υποθέσεις όπου εμπλέκονται θάνατοι από "κακοποίηση λαιμού".

 "Δυστυχώς, βλέπουμε τις πολιτικές να καθοδηγούνται από το φόβο των μηνύσεων», είπε ο Huth από την άλλη πλευρά.

Οι "Εφαρμοσμένες Τεχνικές Λαιμού" αποδείχθηκαν πολύ δαπανηρές πάντως για την αστυνομία του Λας Βέγκας.

Η Οικογένεια Μπους κέρδισε 1,1 εκατομμύρια τουλάχιστον μετά τη μήνυση προς την  αστυνομία του Λας Βέγκας και Clark County για τον θάνατο του ανθρώπου τους.
Αντίστοιχα, η οικογένεια LeMenn κέρδισε $ 500.000 σε μια ανάλογη δίκη ενάντια στο ίδιο τμήμα.
 
(σημ.μτφρ: Από το 1980 – ως έναρξη της περιόδου της σχετικής έρευνας - έως το 2009 που γράφτηκε το άρθρο, δεκάδες άτομα είχαν χάσει τη ζωή τους ένεκα της χρήσης ή απόπειρας χρήσης από μέρους της Αστυνομίας των ΗΠΑ τέτοιων "λαβών λαιμού". Μερικά αριθμητικά στοιχεία αναφέρονται στην πηγή).
 
  
Επιλογή Video και Σχόλια: Γιώργος Ανεστόπουλος

Video1 : 17 Ιουλίου 2014, O Eric Garner πέθανε στο Staten Island της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια της σύλληψής του αφού εφαρμόστηκε πάνω του  chokehold ("Λαβή περίσφιγξης Λαιμού/τραχείας"). Κάτι που γίνεται εύκολα ορατό στο βίντεο είναι το ότι: όταν η "λαβή αναισθησίας" (LVNR - πίεση ΜΟΝΟ καρωτιδικών αρτηριών) εφαρμόζεται στην πραγματική ζωή - κατά τη σύλληψη - και υπάρχει "αντίσταση", τότε αυτή, πάνω στην πάλη, εύκολα - αν όχι αναπόφευκτα - μετατρέπεται σε "chokehold - ασφυκτική λαβή θανάτου" (περιορισμού τραχείας). Εάν μια τέτοια "τυχαιότητα" περάσει απαρατήρητη και ταυτόχρονα συνοδευτεί και από πίεση στην πλάτη/θώρακα/πνεύμονες (πχ με το γόνατο από έναν ή δύο βαρείς άνδρες), τότε μετατρέπεται σε positional asphyxia (εξηγείται στο αμέσως επόμενο βίντεο) και θάνατο...
 
 
 
 
 

 

 Video 2: Positional Asphyxia (Ασφυξία λόγω θέσης του θύματος κατά την σύλληψη - πίεση στο θώρακα ή στο λαιμό με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αναπνεύσει) - σύντομο απόσπασμα από σεμινάριο εκπαίδευσης - επί του θέματος - δυνάμεων ασφαλείας των ΗΠΑ)
 
 

 

 
 
  Video 3: Positional Asphyxia. Επεξήγηση με προσομοίωση του τι συμβαίνει στο θύμα και πως επέρχεται η ασφυξία.
 
 
 
 
 
 
 
 Video 4: Excited Delirium (μια περίπτωση "Εκστατικού Παραληρήματος")
 
 
Μοορείτε να παρακολουθήσετε τα βίντεο αναλυτικά στο aegeanhawk.blogspot.gr
Policenet.gr © | 2024 Όροι Χρήσης.
developed by Pixelthis