Ο Τζορτζ Πέροτ έχει περάσει 30 χρόνια στη φυλακή, εξαιτίας μιας... τρίχας. Την εντόπισε πράκτορας του FBI στα σεντόνια 78χρονης η οποία έπεσε θύμα βιασμού από διαρρήκτη, στο σπίτι της στο Σπρίνγκφιλντ στη Μασαχουσέτη το 1985.
Ο Πέροτ ήταν τότε 17 ετών και παρά την απουσία οποιουδήποτε στοιχείου που να τον συνδέει με τον τόπο του εγκλήματος, κάθισε στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Ακόμη και το θύμα κατέθεσε πως δεν της θυμίζει καθόλου τον άνθρωπο που της επιτέθηκε: ήταν κοντοκουρεμένος και φρεσκοξυρισμένος, ενώ ο Πέροτ είχε μουστάκι, μούσι και χαίτη. Ομως, υπήρχε μια τρίχα, πάνω στην οποία βασίστηκε όλη η δίκη του 1992 με τις κατηγορίες για βιασμό και διάρρηξη.
O Τζορτζ Πέροτ στα εφηβικά του χρόνια
Ο πράκτορας του FBI, Γουένι Οακς, εξήγησε πως είναι ειδικός στην ανάλυση μαλλιών και στις ίνες και ήταν σε θέση να καταλάβει σε ποιον ανήκει μια τρίχα, εξηγώντας τα χαρακτηριστικά και τις συγκριτικές φόρμουλες, καταλήγοντας πως το «αποδεικτικό στοιχείο» που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος ανήκε στον κατηγορούμενο.
Η ένορκη κατάθεση του Οακς ήταν αρκετή ώστε να καταδικαστεί πέρα από κάθε λογική αμφιβολία. Η τρίχα, τελικώς, ανήκε σε σκύλο...
Λάθος χειρισμοί
Πρόκειται για μια εξωφρενική ιστορία που αποκαλύπτει τους λανθασμένους χειρισμούς του FBI για περισσότερες από τρεις δεκαετίες.
Τη Δευτέρα, το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών των ΗΠΑ παραδέχτηκε ότι σε εκατοντάδες υποθέσεις που κατέληξαν σε εγκληματολογικά εργαστήρια, τα τελευταία 30 χρόνια, ενδέχεται να έχουν γίνει σοβαρά λάθη και παραλείψεις ως προς την ανάλυση των αξιολογήσεων των ιατροδικαστικών αναλύσεων.
Σύμφωνα με τις αμερικανικές αρχές, περισσότερες από 2.500 υποθέσεις, οι οποίες χρονολογούνται πριν από το 2000 και οδήγησαν σε καταδίκη των κατηγορουμένων βάσει αναλύσεων μαλλιών, αναμένεται να εξεταστούν εκ νέου. Οι Αρχές κάνουν λόγο για άκυρες, μη επιστημονικές εργαστηριακές έρευνες που οδήγησαν στη διεξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις οι κατηγορίες στοιχειοθετήθηκαν εξ ολοκλήρου με βάση τα εργαστηριακά πορίσματα.
Τον περασμένο μήνα ξεκίνησε η επανεξέταση των φακέλων και σε σύνολο 258 υποθέσεων περίπου το 95% περιλάμβανε λανθασμένα αποτελέσματα ειδικών. Μάλιστα, κάποιες περιπτώσεις αφορούν υποθέσεις ανθρωποκτονιών που οι καταδικασθέντες οδηγήθηκαν σε θανατικές ποινές! Η Γενική Εισαγγελία των ΗΠΑ αναφέρει πως υπήρξαν ελλιπή ή λανθασμένα ιατροδικαστικά πορίσματα σε τουλάχιστον 60 περιπτώσεις θανατικής ποινής, εκ των οποίων οι τρεις έχουν εκτελεστεί!
Επιβεβαιώνοντας δημοσίευμα της «Washington Post», οι αμερικανικές αρχές επιβεβαίωσαν πως στην υπόθεση εμπλέκονται τα 26 από τα συνολικά 28 μέλη του συγκεκριμένου τμήματος ανάλυσης.
Η γνώμη των ειδικών
Παρά το σοκ που έχουν προκαλέσει τα λάθη και οι παραλείψεις του FBI, ο Ιτθιελ Νρορ, νευρολόγος στο University College του Λονδίνου και ειδικός σε θέματα δικαστικής ψυχολογίας, σε δηλώσεις στην «Deutsche Welle» υποστηρίζει ότι είναι λάθος να θεωρείται η μικροσκοπική ανάλυση των μαλλιών ως μη έγκυρη μέθοδος, μιας και όλοι οι τρόποι ανάλυσης γενετικού υλικού ενέχουν αντίστοιχους κινδύνους. Οπως επισημαίνει ο ίδιος, περιθώρια λάθους υπάρχουν αντιστοίχως και στην εξέταση του DNA, των δακτυλικών αποτυπωμάτων και του γραφικού χαρακτήρα, ξεκαθαρίζοντας πως το κατά πόσο μπορεί να στηριχτεί κανείς στα ευρήματα εξαρτάται από την πολυπλοκότητα της κάθε περίπτωσης.
Η δρ Κλερ Φέργκιουσον του Πανεπιστήμιο της Τεχνολογίας στην Κουινσλάνδη στο Τμήμα Εγκληματολογίας υποστηρίζει πως τα στοιχεία του DNA χρησιμοποιούνται σήμερα κατά κόρον στις εγκληματολογικές υποθέσεις, επισημαίνοντας πως υπήρχαν πάντα ανησυχίες αναφορικά με τις αναλύσεις μαλλιών.
Την επανεξέταση των υποθέσεων πυροδότησε ένα παλαιότερο δημοσίευμα της «Washington Post», το 2012, το οποίο έκανε λόγο για άδικη καταδίκη τριών ανδρών και λανθασμένη σύνδεσή τους με τον τόπο του εγκλήματος από το συγκεκριμένο τμήμα του FBI. Ετσι, η Υπηρεσία Ερευνών παραδέχτηκε τον Ιούλιο του 2013 πως η τεχνική σύγκρισης τριχών που αποτελούσαν αποδεικτικά στοιχεία, η οποία χρησιμοποιήθηκε από πράκτορες σε εκατοντάδες υποθέσεις, ήταν επιστημονικά άκυρη.
Ερευνα για τα λάθη
* Η ανάλυση της τρίχας με μικροσκόπιο δεν μπορεί να επιστημονικά να στοχοποιήσει ένα άτομο, απορρίπτοντας άλλα.
* Στατιστικά δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις που θα υποδηλώνουν ότι μια τρίχα προέρχεται από συγκεκριμένη πηγή.
* Οι ειδικοί δεν θα έπρεπε να αναφέρουν τον αριθμό των αναλύσεων μαλλιών που πραγματοποιούσαν στο εργαστήριο, με στόχο να ενισχύσουν τον ισχυρισμό τους ότι τα μαλλιά που εξέτασαν ανήκουν σε συγκεκριμένο άνθρωπο.
ΑΘΗΝΑ ΣΟΥΤΖΟΥ
http://www.e-typos.com