Η Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, είναι η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να κατακτήσει το βαθμό της Αντιστράτηγου στην Ελληνική Αστυνομία. Είναι η γυναίκα που το 2015 κλήθηκε να ασχοληθεί με το δύσκολο ζήτημα του προσφυγικού-μεταναστευτικού. Εκτελούσε χρέη Γενικού Επιθεωρητή Αστυνομίας, Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων. Σε μια περίοδο έντονης κρίσης για τη χώρα αντιμετώπιζε για χρόνια ροές των 10.000 ανθρώπων ανά ημέρα. Η κυρία Τσιριγώτη έδωσε συνέντευξη στη Δημοσιογράφο Κέλλυ Σαουάχ-Μαραγκουδάκη μιλώντας της για το δύσκολο δρόμο της επιτυχίας όταν είσαι γένους θηλυκού, την προστασία των αστυνομικών αλλά και το εθνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, το μεταναστευτικό.
κ. Τσιριγώτη τόσα χρόνια στην Ελληνική Αστυνομία σίγουρα θα έχετε κάνει πολλές θυσίες για να κατακτήσετε το βαθμό της πρώτης γυναίκας Αντιστράτηγου. Πόσο δύσκολος ήταν ο δρόμος της επιτυχίας;
O δρόμος ήταν πάρα πολύ δύσκολος. Μια γυναίκα για να μπορέσει να αναδειχθεί και να δείξει τις γνώσεις της πρέπει να δουλέψει πολύ περισσότερο από έναν άνδρα καθώς ο χώρος είναι ανδροκρατούμενος. Στην πορεία μου στο σώμα της Αστυνομίας χρειάστηκαν θυσίες. Μου έλειψαν πολλές στιγμές από την οικογένειά μου, δεν είχα τις κοινωνικές συναναστροφές που επιθυμούσα καθώς δεν μπορούσα να προγραμματίσω ή να οργανώσω το οτιδήποτε. Πολλές φορές χτυπούσε την πόρτα το καθήκον. Οπότε οι θυσίες ήταν αρκετές!
Αν είχατε την ευκαιρία να γυρίζατε το χρόνο πίσω, θα αλλάζατε κάτι;
Απολύτως τίποτα!
Κρίσεις 2020. Θεωρείτε ότι το ποσοστό των γυναικών που προάγονται σε θέσεις ισχύος είναι ίση ή έστω πλησιάζει εκείνη των ανδρών;
Σε καμία των περιπτώσεων! Το ποσοστό των γυναικών είναι πολύ μικρό και δυστυχώς θα κάνουμε πάρα πολλά χρόνια για να ξαναδούμε μία γυναίκα στην ανώτατη βαθμίδα της ιεραρχίας.
Με ποιον τρόπο θα μπορούσε η Ελληνική Αστυνομία να θωρακίσει ακόμη περισσότερο τα στελέχη της σε ζητήματα νομικής φύσεως;
Καταρχάς, η αστυνομία θα πρέπει να αλλάξει θεσμικά κάποια πράγματα όπως είναι οι κρίσεις και οι προαγωγές. Δεν μπορεί κάθε χρόνο να κρατάει σε «ομηρία» ή κάτω από το «καθεστώς του φόβου» όλους τους αξιωματικούς που κρίνονται. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για εμένα. Όσο αφορά τη θωράκιση τη νομική θα πρέπει οπωσδήποτε το ίδιο το σώμα να έχει νομικούς και ένα αρμόδιο τμήμα έστω στη διεύθυνση οργάνωσης νομοθεσίας της ελληνικής αστυνομίας που να έχει νομικούς οι οποίοι θα υπερασπίζονται και θα προστατεύουν τους ένστολους όταν υπάρχουν εγκλίσεις/μηνύσεις ή οτιδήποτε άλλο συμβαίνει κατά τη διάρκεια της υπηρεσιακής τους δραστηριότητας. Ο αστυνομικός δεν λαμβάνει τα χρήματα εκείνα που θα μπορούσαν να του προσφέρουν μια νομική κάλυψη. Άρα μην αφεθούμε στα συνδικαλιστικά όργανα. Πρόκειται για κάτι που θα πρέπει να το θεσμοθετήσει η ίδια η Αστυνομία. Διότι η Αστυνομία είναι ένας θεσμός που ανεξαρτήτως κυβερνήσεως πάντα θα αντιμετωπίζει προβλήματα.
Παρακολουθώντας δηλώσεις ή άλλες συνεντεύξεις σας, πάντοτε τονίζατε τη φράση «Η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών είναι πολύ δύσκολη». Έχοντας εργαστεί ακούραστα πολλές ώρες στα νησιά με τις μεταναστευτικές ροές στο ζενίθ θέλω να μου πείτε πως διαχειριστήκατε από πλευράς σας το ζήτημα και ποια είναι τα κομβικά σημεία επί των οποίων που θα πρέπει να δοθεί σήμερα προσοχή;
Το 2015 που ήταν μια χρονιά καθοριστική στην αντιμετώπιση των προσφυγικών/μεταναστευτικών ροών που ήταν της τάξης των 10.000 ημερησίως εν αντιθέσει με σήμερα που καταφθάνουν 200-300 άνθρωποι ανά ημέρα και προαπαιτούσε μια πολύ καλή οργάνωση, συντονισμό και συνεργασία των τοπικών παραγόντων με την Αστυνομία καθώς δεν υπήρχε μηχανισμός καταγραφής και ταυτοποίησης. Υπήρχαν μόνο σχεδιασμοί σε νομικά κείμενα όμως δεν υπήρχε κάτι χειροπιαστό και ξεκινήσαμε από το μηδέν.
H διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος στο εσωτερικό της χώρας είναι ένα καθαρά εθνικό θέμα. Δεν έχει να κάνει με την Ευρώπη. Μπορεί οι μεταναστευτικές/προσφυγικές ροές που δεχόμαστε να είναι ένα ζήτημα ευρωπαϊκό όμως το πώς θα το διαχειριστούμε εσωτερικά στη χώρα μας είναι δικό μας θέμα. Πρόκειται λοιπόν για ένα εθνικό θέμα που χρήζει εθνικής ομοψυχίας. Τι σημαίνει αυτό για εμένα; Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να υπάρχει πολιτική απόφαση με συναίνεση των λοιπών κομμάτων. Θα πρέπει επιτέλους να μπουν κόκκινες γραμμές στο μεταναστευτικό. Θα πρέπει να υπάρχουν πολιτικές αποφάσεις για το πόσους πρόσφυγες και μετανάστες μπορεί να αντέξει ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός. Ξεκινώντας λοιπόν από τις πολιτικές αποφάσεις, από εκεί και ύστερα θα πρέπει να καταρτιστούν στρατηγικά και επιχειρησιακά σχέδια με υποθετικά σενάρια για να μπορεί να υπάρχει κάλυψη στο οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη δύσκολη, τραγική κατάσταση που συμβαίνει με μία τάξη αριθμού 42.500-43.000 χιλιάδες στα πέντε νησιά που έχουν κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης θα πρέπει άμεσα να γίνει και αποσυμφόρηση αλλά κυρίως επιχειρησιακός σχεδιασμός. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ολιστική προσέγγιση του θέματος. Θα πρέπει να καθίσουν όλοι σε ένα τραπέζι και να βγει μια εθνική πολιτική απόφαση. Οι μικροκομματικές αντιδράσεις και οι μικροπολιτικές δεν πρέπει να ακουμπάνε αυτό το ζήτημα διότι είναι εθνικό και διαδραματίζεται το μέλλον της χώρας. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο!
Πιστεύετε πως η μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας πρέπει να εφαρμοστεί σε ένα νέο πλαίσιο δίχως να περιλαμβάνει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, δεδομένου το φόρτο εργασίας των ένστολων και των πόσων άλλων ζητημάτων επωμίζονται οι αστυνομικοί;
Εκτιμώ πως το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν έπρεπε να καταργηθεί και να ενσωματωθεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής έπρεπε να παραμείνει καθώς πρόκειται για ένα θέμα που αφορά τη χώρα και κάποιος πρέπει να έχει το συντονισμό. Είδαμε ότι μέχρι σήμερα ενώ ο συντονισμός ξεκίνησε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, πέρασε από το υπουργείο Εσωτερικών, από το υπουργείο Εσωτερικών πέρασε στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης και ούτε καθεξής. Είναι ένα θέμα δύσκολο που έχει πολλούς τομείς, δεν είναι λοιπόν αρμοδιότητα ενός μονάχα υπουργείου. Δηλαδή στη διαχείριση του μεταναστευτικού εμπλέκεται η αστυνομία, το λιμενικό, το υπουργείο υγείας, το υπουργείο εκπαίδευσης, το υπουργείο εσωτερικών, πολλοί φορείς και υπουργεία, άρα λοιπόν κάποιος θα πρέπει να έχει το γενικό συντονισμό και αυτός ο κάποιος δεν πρέπει να είναι η Αστυνομία. Οι αρμοδιότητες της Αστυνομίας είναι εντελώς ξεχωριστές. Eίναι για την τήρηση της τάξης και της ασφάλειας. Δεν γίνεται να φορτώνεται στην πλάτη της και το μεταναστευτικό. Οπότε ναι, θα έπρεπε να υπάρχει ένα υπουργείο το οποίο θα συντονίζει και όλους τους φορείς και τις υπηρεσίες.
Πηγή: securitynews.gr