Το άρθρο είναι στο πλαίσιο του «Safe Sesh», μια καμπάνια του VICE UK για τονπεριορισμού των συνεπειών της χρήσης ναρκωτικών . Διαβάστε περισσότερα από τησειρά εδώ .
Έχω πάει μια φορά στα Επείγοντα. Ήμουν 17 και είχα πηδήξει μέσα έναν θάμνο μετά από ένα βράδυ αχαλίνωτου clubbing. Έσπασε ο ώμος μου και παρά τις διαμαρτυρίες μου, με πήγαν στο νοσοκομείο μερικοί φίλοι που νόμιζαν ότι η όλη φάση ήταν ξεκαρδιστική. Ακόμη έχω μια ουλή σαν γυμνοσάλιαγκα στον δεξί μου ώμο και όσο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο μ’ αρέσει να αφηγούμαι πώς προέκυψε.
Σε σχέση με άλλα περιστατικά που καταλήγουν στα Επείγοντα, ήταν σχετικά ακίνδυνο και δεν ανησυχούσα πώς θα με βλέπουν μετά. Αλλά τι γίνεται με εκείνους που καταλήγουν στα Επείγοντα, επειδή πήραν ναρκωτικά, με πιο σοβαρά προβλήματα από ένα ματωμένο χέρι; Με 57% αύξησημστις εισαγωγές σε νοσοκομεία λόγω χρήσης ναρκωτικών την τελευταία δεκαετία, είναι μια ερώτηση που αξίζει να κάνουμε. Πώς είναι αυτή η εμπειρία γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Πώς έφτασαν εκεί; Αλλά και πώς τους αντιμετωπίζει το προσωπικό;
Clive, 26 ετών, Μπέρμιγχαμ
Είχα παραγγείλει λίγο 2C-B από το dark web και πήγα να το πάρω από το σπίτι ενός φίλου. Καθώς πήγαινα, αγόρασα λίγη κεταμίνη και αμέσως αφού έφτασα, κάποιος μου πρόσφερε φλουραζεπάμη. Είναι μια βενζοδιαζεπίνη και οι βενζοδιαζεπίνες πάντα με κάνουν να παίρνω ηλίθιες αποφάσεις. Την πήρα, πάντως. Άνοιξα το πακέτο και βρήκα ένα δείγμα 4-FA (ένα συνθετικό υποκατάστατο αμφεταμίνης). Ξεκίνησα να βάζω 2C-B σε γραμμές κεταμίνης και να τις μοιράζω στους άλλους, ενώ έπαιρνα 4-FA.
Απογοητεύτηκα που δεν τρίπαρα αμέσως και δεν την είχα ακούσει πολύ, έτσι έφτιαξα μια τεράστια γραμμή 2C-B. Τώρα που το σκέφτομαι, πρέπει να ήταν μια γραμμή 0,3-0,4 γραμμαρίων. Η συνηθισμένη δόση είναι 0,025 γραμμάρια. Αυτή ήταν η χειρότερη απόφαση της ζωής μου. Το τελευταίο που θυμάμαι είναι να κοιτάζομαι στον καθρέφτη του μπάνιου και να συνειδητοποιώ πόσο την είχα ακούσει. Μετά, έπαθα μπλακ άουτ. Μου είπαν ότι ξεκίνησα να φέρομαι βίαια, διέλυα το σπίτι, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, μιλούσα ακατανόητα.
Συνήλθα σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου. Ήμουν σε κόμμα για δέκα μέρες και το συκώτι και τα νεφρά μου είχαν σταματήσει να δουλεύουν. Παραληρούσα. Όταν συνήλθα κάπως, δεν αναγνώρισα την ίδια μου τη μάνα. Μετά από μερικές μέρες, με μετέφεραν σε άλλο νοσοκομείο, όπου έμεινα για μερικές ακόμη βδομάδες. Ευτυχώς, το συκώτι μου επανήλθε και μου δώσανε εξιτήριο. Έπρεπε να πηγαίνω στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση. Ως εκ θαύματος, τα νεφρά μου επίσης θεραπεύτηκαν.
Ένα μήνα αφού πήρα εξιτήριο, επέστρεψα στην παλιά μου δουλειά ως σεφ. Όμως λόγω ελαφριάς εγκεφαλικής βλάβης που υπέστην, δυσκολευόμουν να θυμάμαι εντολές, συνταγές και να αντιμετωπίζω το στρες. Όμως έκανα κάποια νευρολογικά τεστ τελευταία και η κατάσταση βελτιώνεται. Όλη η οικογένειά μου και εγώ εντυπωσιαστήκαμε από τη δουλειά που έριχναν οι νοσοκόμες. Ήταν υπέροχες. Όταν πήγα μερικούς μήνες αργότερα για έναν έλεγχο, ήταν σαν να έβλεπα ξανά την οικογένειά μου.
Phoebe, 22 ετών, Κάντερμπερι
Ήταν 2010, ήμουν 14 και η ζωή μου στο σπίτι ήταν χάλια. Οι γονείς μου χώριζαν και είχα γνωρίσει κάτι emo τύπους και κάτι απροσάρμοστα παιδιά που άραζαν και έκαναν MCAT μετά το σχολείο. Αγόρασα λίγο NRG1 (ένα πρώην νόμιμο ναρκωτικό) από έναν τύπο που λεγόταν Emo Rob, ο οποίος ντίλαρε στο παρκάκι της περιοχής. Η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπάει ανεξέλεγκτα, έτσι τηλεφώνησα στη μαμά μου, η οποία με πήγε στα Επείγοντα, μαζί με τον θείο μου. Έπαθα κρίση και ξύπνησα στο νοσοκομείο με αυτοκόλλητα επιθέματα πάνω μου, με τη μαμά μου και έναν ψυχίατρο στα πόδια του κρεβατιού. Μου είπε ότι είχα κατάθλιψη και έπρεπε να παίρνω φλουοξετίνη δυο φορές τη μέρα.
Έμεινα στο νοσοκομείο δύο εβδομάδες. Δεν μου έδιναν εξιτήριο, μέχρι να επανέλθει ο οργανισμός μου. Μερικές φορές, αναρωτιέμαι αν με κρατούσαν, για να κάνω ένα διάλειμμα από το σπίτι. Οι νοσοκόμες ήταν πολύ φιλικές και με άφησαν να καπνίζω στριφτά στο πίσω μέρος του νοσοκομείου, όταν ένιωσα λίγο καλύτερα. Βασικά, μου άρεσε που έμεινα εκεί, επειδή δεν ήμουν σπίτι. Νομίζω πως τότε ήθελα να μείνω για πάντα στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
Ben, 27 ετών, Ράμσγκεϊτ
Την είχα πέσει σε ένα εγκαταλελειμμένο βαγόνι τρένου κοντά στη Χάι Στριτ του Ντέτφορντ. Είχα τρία σακουλάκια ηρωίνη που κανονικά θα μου κρατούσαν μια μέρα. Αποφάσισα να τα κάνω όλα και τα κάπνισα μέσα σε δέκα λεπτά. Κανονικά, τα καπνίζεις και μαστουρώνεις πολύ, νιώθεις ευφορία και λίγο αργότερα υπνηλία. Εγώ ένιωσα υπνηλία αμέσως. Δεν ήταν δυσάρεστο, αλλά ξεκίνησα να σκέφτομαι, «Μάλιστα, πρέπει να συνέλθω».
Το επόμενο που θυμάμαι ήταν να ξυπνάω για λίγο και να με μεταφέρουν τραυματιοφορείς. Με βάλανε στο Ψυχιατρικό Τμήμα. Ήταν αργά το βράδυ μιας Παρασκευής και δεν υπήρχαν γιατροί. Όταν ξύπνησα στο νοσοκομείο, σκέφτηκα «να πα’ να γαμηθούν» και προσπάθησα να φύγω. Έφτασα στο τέρμα του διαδρόμου και εκεί υπήρχαν σεκιουριτάδες. Με έβαλαν ξανά στο κρεβάτι μου. Ούρλιαζα και φερόμουν τελείως μαλακισμένα. Το μόνο που ήθελα ήταν να γυρίσω στο βαγόνι μου.
Τότε είχα κατάθλιψη και εν μέρει ήθελα να πεθάνω. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 13, την παραμονή των Χριστουγέννων. Ο μπαμπάς μου ανακάλυψε ότι η μαμά μου είχε παράνομο δεσμό με έναν φίλο του και δεν μίλησαν ξανά έκτοτε. Στο νοσοκομείο με νάρκωσαν βαριά με μεθαδόνη, αλλά θυμάμαι ότι ξύπνησα και είδα και τους δυο τους να αγκαλιάζονται στα πόδια του κρεβατιού. Νομίζω ότι έτσι οι γονείς μου κατάλαβαν ότι ήμουν σε κακή φάση. Τώρα είμαι καθαρός και παρόλο που ήταν φρικτή εμπειρία, τη σκέφτομαι ως ένα σημείο καμπής στη ζωή μου. Είπα σε διάφορους τότε ότι πήρα εσκεμμένα υπερβολική δόση, αλλά το σκέφτηκα και δεν είμαι σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Emma, 28 ετών, Μπράιτον
Έπαιρνα τέσσερα ή πέντε γραμμάρια κεταμίνης τη μέρα επί τρία χρόνια και κατέληξα στο νοσοκομείο με κράμπες. Ήταν διαπεραστικοί πόνοι ψηλά στην κοιλιά, που συμβαίνουν όταν οι χοληδόχοι πόροι στην ουροδόχο κύστη σου κρυσταλλώνουν και τραυματίζονται τόσο από την κεταμίνη, που παθαίνεις φρικτές κράμπες.
Όταν πήγα, το προσωπικό δεν έδειξε καθόλου κατανόηση, αλλά και εγώ δεν βοηθούσα, επειδή δεν τους είπα ότι έπαιρνα κεταμίνη. Ξέρω ότι έπρεπε, αλλά φοβόμουν. Με διέγνωσαν με ουρολοίμωξη και μου έδωσαν αντιβιοτικά. Τώρα είμαι καθαρή, αλλά είχα χειρότερες κράμπες μετά και ποτέ δεν έκανα τον κόπο να πάω στα Επείγοντα. Το μόνο πράγμα που βοηθάει είναι ένα ζεστό μπάνιο. Φίλοι μου έχουν περάσει μια βδομάδα στο νοσοκομείο, επειδή είχαν κράμπες και μπορεί να σου κάνουν ζημιά στην κύστη σου. Οι κρύσταλλοι της κεταμίνης κάνουν την κύστη σου να χάσει την ελαστικότητά της και στο τέλος κατουράς πηχτό αίμα. Ξέρω μια 16άχρονη που έκανε εγχείριση – εγώ φτηνά τη γλίτωσα.
Για να συμμετέχετε στη φετινή Global Drug Survey, μια ανώνυμη μελέτη για το πώς παίρνει ναρκωτικά ο κόσμος, κλικ εδώ.