Ένας ζαχαροπλάστης που τον λένε Ρένο Ζαχαρένιο και αγαπάει τους ανθρώπους και αποφασίζει αυτή την Πρωτοχρονιά να φτιάξει γλυκό με υλικά από το... ντουλάπι της καρδιάς μας θέλοντας να στείλει παντού το μήνυμα της αγάπης. Αυτή είναι η υπόθεση του βιβλίου «Μία Ζαχαρένια συνταγή» που έγραψε μία αστυνομικός.
Γράφει η Ελένη Λαζάρου
Η Φωτεινή Κωνσταντοπούλου υπηρετεί στο υπουργείο προστασίας του Πολίτη. Η τριανταπεντάχρονη συγγραφέας ξεκίνησε να εργάζεται ως αστυνομικός από τα 18 της και όπως λέει αγαπά αυτό το επάγγελμα. Έχει καταφέρει να συνδυάζει δύο τόσο διαφορετικές ιδιότητες, αρμονικά βάζοντας λίγη πραγματικότητα στα παραμύθια και λίγο παραμύθι στην πραγματική ζωή.
Η «Ζαχαρένια Συνταγή», είναι αφιερωμένη στα παιδιά των προσφύγων. Τα έσοδα, διατίθενται για τη στήριξη της παγκόσμιας εκστρατείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με τίτλο «Back to school», που στηρίζει την επιμόρφωση των παιδιών προσφύγων σε όλο τον κόσμο. Η ίδια, παρακολουθώντας το δράμα αυτών των ανθρώπων, θέλησε με αυτό τον τρόπο να προσφέρει ελάχιστη στήριξη.
Ο Ρένος ο Ζαχαρένιος γεννήθηκε στο ipod της αστυνομικού που το τελευταίο διάστημα έχει αντικαταστήσει το σημειωματάριό της. Εκεί καταγράφει όσα της κάνουν από τους ανθρώπους που αποτελούν πηγή της έμπνευσής της και της αρέσει να τους παρατηρεί συχνά πίνοντας μόνη της έναν καφέ. Της αρέσει να χάνεται στις σελίδες των βιβλίων. Πάντα υπάρχουν 3 – 4 ανοιχτά στο κομοδίνο της. Με κάποιο από αυτά κλείνει το βράδυ τα μάτια της πριν ταξιδέψει στον κόσμο των ονείρων για να συναντήσει και άλλα παραμύθια.
Η Φωτεινή Κωνσταντοπούλου μιλά στο koolnews.gr
Πότε και πως ξεκινήσατε να γράφετε βιβλία;
Εκείνη η έμπνευση που έγινε ιστορία με αρχή, μέση, τέλος και πλοκή συνέβη πριν κάποια χρόνια, οπότε και έγραψα το πρώτο μου βιβλίο. Ήταν όταν υπηρετούσα στην περιοχή των Πρεσπών. Μαγικές οι λίμνες. Μάλλον παραμυθένιες. Έλεγαν πολλές ιστορίες και θέλησα να γράψω μία από αυτές. Με θυμάμαι όμως πάντα να γράφω. Είχα πάντα ένα σημειωματάριο στην τσάντα μου. Τα τετράδια στο σπίτι είναι κι αυτά γραμμένα με σκέψεις διάφορες, ανάμεσα στις σημειώσεις και τους υπολογισμούς της καθημερινότητας.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα της «Ζαχαρένιας Συνταγής»;
Η μεγάλη μου επιθυμία που τη βίωνα κάποιες φορές, ίσως τις περισσότερες, ως εσωτερική ανάγκη για να προσφέρω κάτι παραμυθένιο σε έναν κόσμο που γέμιζε και γεμίζει την καθημερινότητα όλων με εικόνες που προκαλούν λύπη γέννησαν αυτή τη Ζαχαρένια Συνταγή. Μια Συνταγή που κάνει θαύματα αγάπης, στα οποία δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω.
Ποιος είναι ο χαρακτήρας του Ζαχαρένιου και ποια η υπόθεση του βιβλίου;
Ο Ρένος ο Ζαχαρένιος είναι ο αγαπημένος ζαχαροπλάστης πολλών από εκείνους τους διάσημους ήρωες που συναντάμε στα παραμύθια. Ο ίδιος αγαπάει πολύ και τους ανθρώπους. Έτσι αποφασίζει να φτιάξει μια ζαχαρένια συνταγή μόνο για εκείνους και αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας, χωρίς να σκεφτεί πολλά – πολλά, τη ζαχαρένια αυτή αποστολή. Ο χρόνος του είναι λίγος και από τη συνταγή πρέπει να δοκιμάσουν όλοι. Όλοι οι δισεκατομμύρια άνθρωποι της γης. Είναι ο αγγελιοφόρος θετικών μηνυμάτων και συναισθημάτων. Και τελικά αποδεικνύει πως ναι όλα μπορούν να συμβούν όταν η αγάπη και η αλληλεγγύη συναντήσουν την πίστη στον σκοπό.
Γιατί αποφασίσατε να διαθέσετε τα έσοδα για τη στήριξη της παγκόσμιας εκστρατείας Back2School της Ύπατης Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες;
Πιστεύω στη δύναμη της γνώσης. Είναι το εφαλτήριο για ανθρώπους που κρίνουν, αμφισβητήσουν, αλλάζουν.
Και η παγκόσμια εκστρατεία Back2School τροφοδοτεί ένα μέρος αυτής της δύναμης, στηρίζοντας την πρόσβαση στην εκπαίδευση των παιδιών – προσφύγων σε όλον τον κόσμο.
Είναι τα παιδιά εκείνα που έμειναν χωρίς σχολεία, αλλά δεν έμειναν χωρίς όνειρα. Αυτά τα όνειρα θέλω να στηρίξω και τη δύναμη που προσφέρει η γνώση. Όνειρα που μεγαλώνουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς και χρωματίζονται από την αγάπη ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα σε αυτά τα παιδιά στήνοντας και στηρίζοντας σχολικές δομές. Γιατί η πρόσβαση στην εκπαίδευση δεν είναι προνόμιο, αλλά δικαίωμα
Τι νιώθετε για τα παιδιά των προσφύγων;
Βλέπω και νιώθω ό,τι βλέπω και νιώθω για όλα τα παιδιά. Μια ανυπολόγιστη δύναμη. Εκείνη που προκύπτει από την πρόσθεση της αγάπης και της ζωτικότητάς τους. Και ίσως και να υπερέχουν, γιατί ως μαχητές της ζωής από μικρή ηλικία μοιάζουν και ήρωες που αξίζουν έναν επιπλέον θαυμασμό.
Πως συνδυάζεται η ιδιότητα της αστυνομικού και της συγγραφέα παιδικών βιβλίων;
Βάζω λίγο παραμύθι στην καθημερινότητα μου και λίγη καθημερινότητα στο παραμύθι μου. Έτσι ισορροπούν και συμπορεύονται. Πραγματικότητα χωρίς φαντασία και φαντασία χωρίς πραγματικότητα δεν υπάρχει.
Αν πάλι απαντούσα πιο συγκεκριμένα θα σας έλεγα ότι και τα δύο έχουν την ίδια αφετηρία. Εμένα. Και οι δύο ιδιότητες δανείζονται από εμένα. Και οι δύο είναι κομμάτια του ίδιου ανθρώπου.
Τι ανταπόκριση βρήκε το παραμύθι σας στα παιδιά;
Πολλή μεγάλη θα τολμούσα να πω. Με εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι πολλά το «σύστησαν» στις δασκάλες και τους συμμαθητές τους, έκαναν εργασίες πάνω σε αυτό, το επέλεξαν να το αναδείξουν μέσα από κοινές δραστηριότητες στα σχολεία τους. Μου τα έλεγαν οι γονείς τους, φίλοι, αλλά και άγνωστοι σ’ εμένα, που με έβρισκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ήταν αστείο που μου έλεγαν και οι ίδιοι για τον Ρένο τον Ζαχαρένιο. Πώς τον βίωσαν. Πώς τους φάνηκε. Τελικά τα παραμύθια δεν έχουν ηλικία. Κι όπως έλεγε κι ένα σύνθημα «Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα».
Υπάρχει κάποια εκδήλωση που σας έκανε εντύπωση;
Όλες μου έδωσαν κάτι να θυμάμαι και να κρατήσω στο ημερολόγιο της καρδιάς μου. Εκείνη που δε θα ξεχάσω είναι της Θεσσαλονίκης που την παρακολούθησαν παιδιά από το «Χαμόγελο του Παιδιού» και εκείνος ο μικρός – μεγάλος ήρωας που διψούσε για παραμύθια και με προσκάλεσε να πάω στο σπίτι τους να τους διαβάσω κι άλλα. Κι εκείνη η αγκαλιά του. Ίσως πρέπει να σας πω ότι είναι η πιο συχνή σκέψη μου. Να πάω για να του διαβάσω ένα παραμύθι.
Θα γράψετε και άλλο; Υπάρχει κάτι ήδη στο μυαλό σας;
Ετοιμάζεται το επόμενο βιβλίο μου. Βρίσκεται στην εικονογράφηση. Είναι μια νόστιμη και αστεία περιπέτεια, ενώ αυτήν την περίοδο βρίσκεται στον υπολογιστή μου η επόμενη ιδέα μου την οποία σχεδιάζω με λέξεις, τελείες, κόμματα και θαυμαστικά.
Ποια τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Θα ήθελα ο Ρένος ο Ζαχαρένιος να ταξιδέψει και να μεταφέρει παντού το μήνυμα της αγάπης και της αλληλεγγύης. Υπάρχουν διάφορες προτάσεις για να γίνει θεατρικό και κουκλοθέατρο επίσης. Είναι όλα υπό σκέψη και συζήτηση. Θα ήθελα η ίδια να συνεχίσω αυτό το ταξίδι μου μέσα από τα παραμύθια και τα παιδιά.
www.koolnews.gr