Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Εικόνα
18:44 | 01/11/2020

Η επιστολή που ακολουθεί εστάλη στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Policenet,gr:

Ο νόμος 3938/2011 με τον οποίο δημιουργήθηκε η κατηγορία των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης στο ΠΣ ρητά προέβλεπε (στην αιτιολογική του έκθεση) πως η κατηγορία αυτή του προσωπικού συστήνεται για να απορροφηθούν σταδιακά οι υφιστάμενοι συμβασιούχοι πυροσβέστες με απώτερο στόχο να εξαλειφθεί αυτή η κατηγορία προσωπικού από το Πυροσβεστικό Σώμα. Ο ίδιος ο νομοθέτης λοιπόν αναγνώριζε την προβληματική φύση του θεσμού των συμβασιούχων πυροσβεστών και, έστω με το ημίμετρο του θεσμού των ΠΠΥ, αποσκοπούσε στην εξάλειψη της εποχικής απασχόλησης, εννιά χρόνια μετά, κι ενώ το συντριπτικό ποσοστό των τότε συμβασιούχων πυροσβεστών έχει απορροφηθεί ως ΠΠΥ, σήμερα λήγει η σύμβαση εργασίας περίπου 2.500 νέων (στην πλειοψηφία τους) συμβασιούχων πυροσβεστών! Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα λοιπόν ο εν λόγω θεσμός όχι μόνο δεν εξαλείφθηκε αλλά με προσλήψεις των κυβερνήσεων τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ, ο θεσμός ανανεώθηκε και επανισχυροποιήθηκε.

Τι είναι αυτό όμως που ωθεί τις κυβερνήσεις στην πρόσληψη εποχικού προσωπικού και όχι μόνιμων πυροσβεστών; Υπάρχει κάποια αδήριτη αναγκαιότητα; Για παράδειγμα, μήπως είναι οι ανάγκες του ΠΣ σε έμψυχο δυναμικό περιορισμένες; Αν ίσχυε αυτό τότε δεν θα είχαν κηρυχθεί τόσες μερικές και γενικές επιφυλακές την φετινή αντιπυρική περίοδο - οι επιφυλακές κηρύσσονται για να καλύψουν ακριβώς ελλείψεις σε προσωπικό λόγω αυξημένων αναγκών!

Μήπως το πυροσβεστικό επάγγελμα δεν απαιτεί εργαζομένους αυξημένης ειδίκευσης και εμπειρίας; Αν ίσχυε αυτό, ο χρόνος φοίτησης στις πυροσβεστικές ακαδημίες δεν θα αυξανόταν τόσο πολύ σε διάρκεια, φθάνοντας πλέον τα 4 έτη.

Μήπως το ΠΣ, μετά από τις αλλεπάλληλες "αναδιοργανώσεις" της τελευταίας δεκαετίας, έχει συρρικνωθεί και έχει πλεονάζον προσωπικό; Ούτε αυτό φαίνεται να ισχύει, αφού ο ν 4662/2020 δημιούργησε αναρίθμητες δομές της ΓΓΠΠ, τις οποίες καλύπτει με αλλεπάλληλες μετακινήσεις προσωπικού το ΠΣ, ενώ ταυτόχρονα οι υποχρεώσεις του Σώματος προς ιδιώτες (αεροδρόμια, ιδιωτικοποιημένοι αυτοκινητόδρομοι κλπ) διαρκώς αυξάνονται.

Ποιά είναι λοιπόν αυτή η "αναγκαιότητα", τι είναι αυτό που ωθεί τις κυβερνήσεις να προσλαμβάνουν εποχικούς αντί για μόνιμους πυροσβέστες;

Καμία αντικειμενική αναγκαιότητα δεν είναι που ωθεί τους κυβερνώντες σε αυτή τη λύση, παρά μόνο η πάγια πολιτική συρρίκνωσης των δαπανών σε υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα, η οποία αποβαίνει τελικά εις βάρος των εργαζομένων, των απλών ανθρώπων. Ο συμβασιούχος πυροσβέστης αποτελεί ένα ημίμετρο στο πρόβλημα της πολιτικής προστασίας της χώρας μας, μια λύση που ούτε αποδοτική είναι ούτε και ευνοεί τους εργαζομένους, απλώς επιλέγεται γιατί κοστίζει λιγότερο. Ταυτόχρονα -και αυτό είναι το σημαντικότερο- η ύπαρξη συμβασιούχων δίνει στους κυβερνώντες την αβάντα της "εξοικονόμησης" προσωπικού αν αυτό απαιτηθεί για λόγους μνημονιακούς ή όποιους άλλους (αφού οι συμβάσεις μπορούν να μην ανανεωθούν κάποια χρονιά, κατάσταση η οποία παρολίγον να υλοποιηθεί με την περιβόητη "κινητικότητα" επί υπουργίας Διοικητικής Μεταρρύθμισης του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2014). Γεγονός όμως που είναι πολύ πιθανό να υλοποιηθεί στο μέλλον στα πλαίσια της στρατηγικής που διαπνέει τον νόμο 4662/2020 για την μεταφορά αρμοδιοτήτων πυροπροστασίας στους δήμους, στις περιφέρειες, σε ιδιώτες, σε Μ.Κ.Ο. και εθελοντικές οργανώσεις.

Και πώς το διαχειρίζονται όλο αυτό οι κυβερνήσεις που επιλέγουν αυτή την "λύση"; Πουλώντας ελπίδα: με διαθέσιμη την πιθανότητα ενός διαγωνισμού πρόσληψης ΠΠΥ, οι κυβερνώντες πλειοδοτούν σε δηλώσεις "κατανόησης των προβλημάτων των συμβασιούχων πυροσβεστών", αφήνοντας μικρότερα ή μεγαλύτερα υπονοούμενα ως προς την απορρόφησή τους σε θέσεις ΠΠΥ...

Μέσα σε αυτή την κατάσταση, χαμένοι παραμένουν τόσο οι συμβασιούχοι πυροσβέστες όσο και η πυροπροστασία της χώρας μας. Οι συμβασιούχοι συνάδελφοι θα πρέπει να κατανοήσουν ότι πάνω στην ελπίδα τους για την κατάκτηση μιας σταθερής σχέσης εργασίας στο μέλλον, οι κυβερνήσεις καλύπτουν στο παρόν τις ανάγκες για πολιτική προστασία. Ακόμη κι αν η υπόσχεση για απορρόφηση δεν υλοποιηθεί, οι εργατοώρες των συμβασιούχων πυροσβεστών θα έχουν παρασχεθεί. Προηγούμενες γενιές εποχικών εγκλωβίστηκαν σε αυτήν την κατάσταση για 10 και 20 χρόνια - ενώ μερικοί, πεσόντες στο καθήκον ή θανόντες από άλλα αίτια (που εν μέρει συνδέονται με την φύση της εργασίας, αφού οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι του πυροσβεστικού επαγγέλματος δεν κάνουν διάκριση ανάλογα με τις εργασιακές σχέσεις) δεν έζησαν για να δουν την πολυπόθητη σταθερή σχέση εργασίας να υλοποιείται.

Οι συνάδελφοι συμβασιούχοι πυροσβέστες θα πρέπει να καταλάβουν πως στις πλάτες τους γίνεται ένα κανονικό παζάρι, μια πλειοδοσία ελπίδας για να κάνει εύκολα και οικονομικά την δουλειά της η εκάστοτε κυβέρνηση. Θα πρέπει να προσπεράσουν τα πλαστά διλήμματα των βολεμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών και να συνειδητοποιήσουν ότι το ΠΣ έχει σημαντικές ανάγκες σε έμψυχο δυναμικό, οι οποίες μπορούν να καλυφθούν μόνο με την ύπαρξη μόνιμων, επαγγελματιών πυροσβεστών, δηλαδή μόνο με την πλήρη απορρόφηση και ενσωμάτωση με πλήρη εργασιακά δικαιώματα όλου του προσωπικού του ΠΣ, εποχικού και ΠΠΥ. Οι ίδιοι θα μπορούσαν να είχαν εξαρχής προσληφθεί ως μόνιμοι πυροσβέστες, αλλά οι κυβερνώντες επέλεξαν να τους προσλάβουν ως συμβασιούχους.

Καμία αντικειμενική δυσκολία δεν υπάρχει ως προς αυτό, παρά τις δικαιολογίες που διαχρονικά προβάλλουν όλες οι κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ). Παρόλο που όλες οι κυβερνήσεις διαμορφώνουν έτσι το νομικό πλαίσιο ώστε να αποτρέπουν τη δυνατότητα μονιμοποίησης συμβασιούχων (είναι χαρακτηριστική η απάντηση της κυβέρνησης σε σχετική πρόσφατη ερώτηση του ΚΚΕ), οι νόμοι αλλάζουν και διαμορφώνονται ανάλογα με το πόσο αποφασισμένοι είναι οι εργαζόμενοι να αγωνιστούν για αυτό. Ακόμη και η "λειψή" λύση της απορρόφησης των παλαιότερων εποχικών ως ΠΠΥ, προκλήθηκε έπειτα από χρόνια αγώνων.

Είναι το λιγότερο ανόητο να προσπαθούν να πείσουν ότι στον 21ο αιώνα είναι φυσιολογικό για ανθρώπους 25 - 30 - 35 χρονών να εργάζονται έξι μήνες το χρόνο κι ότι αυτή είναι η πιο αποδοτική λύση για την πυροπροστασία της χώρας μας. Αυτοί που χτυπάνε φιλικά στην πλάτη τους συμβασιούχους πυροσβέστες "κατανοώντας" τα προβλήματά τους, είναι οι ίδιοι που τα δημιουργήσανε και που προσπαθούν να τους πείσουν ότι μοναδική λύση σε αυτά είναι να κάνουν υπομονή μέχρι "να έρθει η σειρά τους".

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα αυτή η μεγάλη δύναμη των 2.500 νέων ανθρώπων που είναι γεμάτοι με όνειρα και ελπίδες, να βάλει στην άκρη τις συνδικαλιστικές μαριονέτες που εξαντλούν την υποτιθέμενη συνδικαλιστική τους δράση στις φωτογραφήσεις και τις φιλοφρονήσεις, με όλους αυτούς που ενώ τους υπόσχονται λαγούς και πετραχήλια, σταθερά εδώ και χρόνια στις 31 Οκτωβρίου υπογράφουν με συνέπεια την απόλυση τους ! Μήπως ήρθε η ώρα αντί να μπούνε στην βολική αγρανάπαυση για τους κυβερνόντες της εξάμηνης ανεργίας, να πάρουν την πρωτοβουλία να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους πενταετούς θητείας συναδέλφους για να οργανώσουν τον αγώνα τους με ένα και μοναδικό αίτημα !

« Εδώ και τώρα άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και των πενταετών πυροσβεστών για την κάλυψη των τεραστίων αναγκών της πολιτικής προστασίας »

Ένας πυροσβέστης

Policenet.gr © | 2024 Όροι Χρήσης.
developed by Pixelthis