To κείμενο του Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α. Νικόλαου Αθ. Μπλάνη που ακολουθεί, είχε σταλει στο παρελθόν, στη σελίδα στο facebook του policenet.gr
Τι αστυνομία θέλουμε: Αρκεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα;
Σε όλες τις χώρες του κόσμου οι αστυνομικές δυνάμεις κάνουν λάθη, αλλά μόνο εδώ οι παραλείψεις της αστυνομίας, αποτελούν το έναυσμα για την απαξίωση των θεσμών αστυνόμευσης, αντί για τον παραδειγματισμό προς βελτίωση των μεθόδων και πρακτικών δράσης. Συχνά η αστυνομία στην Ελλάδα γίνεται ο βολικός σάκος του μποξ για να κάνει επίδειξη «αντιεξουσιαστικής» γυμναστικής ο κάθε πικραμένος και να ικανοποιήσει τις δήθεν «προοδευτικές» (αριστερές;) ιδεοληψίες του. Ότι και να κάνει η αστυνομία, λάθος είναι. Δεν κάνει συλλήψεις. Απαράδεκτο.
Κάνει συλλήψεις. Αίσχος. Απειλείται η ζωή ενός αστυνομικού και πυροβολεί στον αέρα. Απαράδεκτο. Πυροβολεί ο τοξικομανής τους αστυνομικούς και αυτοί απαντούν με πυροβολισμούς στον αέρα. Αίσχος. Αν οι αστυνομικοί σκότωναν τον τοξικομανή, θα μιλούσανε για ένα ακόμα «κρούσμα αυταρχισμού». Ο επαγγελματισμός του αστυνομικού απαιτεί να περιβάλλεται το έργο του και η δράση του με την υπόληψη και την αποδοχή της κοινωνίας.
Όπως σε κάθε οργανισμό έτσι και στην αστυνομία υπάρχουν οι κανόνες και οι διαδικασίες που πρέπει να τηρούνται. Στην πράξη όμως επικρατεί η ρουτίνα με αποτέλεσμα μερικές φορές να μην ακολουθούνται οι διαδικασίες. Δεν πρόκειται απαραίτητα για έλλειψη επαγγελματισμού.
Οι ρουτίνες συχνά τροποποιούνται στην πράξη, προκειμένου να συντομευτούν και να διευκολυνθούν οι διαδικασίες, αλλά και να αποφευχθούν οι κατηγορίες για απαράδεκτη γραφειοκρατία, τυπολατρία και έλλειψη κοινής λογικής. Οι κανονισμοί, τα συστήματα και οι διαδικασίες δεν μπορεί να υποκαταστήσουν πάντοτε την ανθρώπινη κρίση.
Η βιωματική εμπειρία του αστυνομικού δείχνει ότι, στην καθημερινή ρουτίνα πολλές φορές αναγκάζεται να προσαρμοστεί στις συγκεκριμένες περιστάσεις. Να προσαρμόσει σ΄αυτές την πρακτική και τακτική του. Το ζήτημα είναι τι κάνει η Διοίκηση της Ελληνικής Αστυνομίας, προκειμένου να βεβαιωθεί, ότι η κρίση των αστυνομικών ασκείται συνετά και «φρόνημα».
Δυστυχώς αυτό το γεγονός σπάνια μπαίνει στον προβληματισμό των υπευθύνων. Η πολιτική ηγεσία αναλίσκεται σε μια προσπάθεια επικοινωνιακής προπαγάνδας και η αστυνομική ηγεσία διατάζει απλώς μια ακόμη διοικητική έρευνα σε μια λογική αμυντική και τιμωρητική. Δεν ενδιαφέρεται για την εξάλειψη των γενεσιουργών, του προβλήματος, λόγων, αφού δεν έχει νοοτροπία προληπτική και δημιουργική.
΄Ετσι το πρόβλημα διαιωνίζεται, γιατί δεν μαθαίνει από τα λάθη της και δεν αξιοποιεί τις εμπειρίες.
Δεν ενθαρρύνει το προσωπικό να παίρνει πρωτοβουλίες, δεν γίνονται ασκήσεις και έλεγχοι επιχειρησιακής ετοιμότητας, δεν αξιοποιούνται οι περιοδικές αξιολογήσεις των Υπηρεσιών και των δράσεων, δεν τις συγκρίνει με τα διεθνή πρότυπα και δεν διαχέει τις άριστες στρατηγικές, τακτικές και πρακτικές. Τελικά το κύριο ζητούμενο είναι: Λειτουργεί η αστυνομία με αμιγώς επαγγελματικές αξίες και λογικές ή υπεισέρχονται στη λειτουργία της πολιτικά και κομματικά κριτήρια;
Η λύση στα ανωτέρω προβλήματα και ερωτήματα είναι αυτή, που θα δώσει την απάντηση και θα καθορίσει την ποιότητα και αποτελεσματικότητα του αστυνομικού έργου. Πλέον αυτών όμως, απαιτείται και το κατάλληλο περιβάλλον και ένα ευρύτερο πλαίσιο αρχών και αξιών. Απαιτείται να «αφεθεί» ελεύθερη η αστυνομία να «κάνει τη δουλειά της» και να απεγκλωβιστεί από τον κομματικό «εναγκαλισμό» και κάθε είδους παρεμβατισμό στο έργο και στην αποστολή της.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα πρέπει να ενθαρρύνει την άσκηση του αστυνομικού έργου, αφού δεν αρκεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Σε κάθε περίπτωση η απάντηση στο ερώτημα τι αστυνομία θέλουμε θα διευκολύνει τα πράγματα.
Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών