Του Αλχία (ΠΖ) Χρήστου Μαρινέλη
Προέδρου της Ε.Σ.ΠΕ.Ε. Καστοριάς.
Πολλά έχουν γραφτεί και περισσότερα έχουν ειπωθεί για την συλλογική έκφραση των Ελλήνων στρατιωτικών.
Η θεσμοθέτηση της συλλογικής έκφρασης των Ελλήνων στρατιωτικών είναι μία από τις πολλ΄ες επιτυχίες στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο που κάνει καθημερινά η ΠΟΕΣ, μέλος της οποίας είναι και θα παραμείνει η ένωση της οποίας έχω την ιδιαίτερη τιμή να είμαι πρόεδρος της. Τα οπρωτεύον ζήτημα θα είναι πάντα η επίλυση των, δυστυχώς, πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι αν η καρέκλα που έχουμε αντιπροσωπεύει μεγαλύτερο ή μικρότερο βιλαέτι.
Με αφορμή λοιπόν το ζήτημα της λειτουργίας των ενώσεων σε περιφέρειες ή περιφερειακές ενότητες επιτρέψτε μου να καταθέσω στο φιλόξενο χώρο σας την προσωπική μου μαρτυρία. Ως τέως αντιπρόεδρος της Ε.Σ.Π.Ε. Δυτικής Μακεδονίας βεβαιώ ότι ήταν εξαιρετικά δύσκολή ακόμη και η σύγκληση ενός ΔΣ, πόσο μάλλον μιας Γενικής Συνέλευσης, καθόσον το δύσβατο της περιοχής της Δ. Μακεδονίας, οι ακραίες καιρικές συνθήκες το χειμώνα (συχνές χιονοπτώσεις, πολικές θερμοκρασίες) σε συνδυασμό και με το κόστος μετακίνησης έκαναν δύσκολο το έργο του ΔΣ. Η κατάτμηση της Περιφέρειας σε Περιφερειακές Ενότητες μόνο καλό προκάλεσε.
Ήδη από την ίδρυση της Ε.Σ.ΠΕ.Ε. Καστοριάς η διαφορά είναι εμφανής. Διαρκής ενημέρωση των μελών μας με μαζική συμμετοχή, κοινωνικές δράσεις, πολλές συναντήσεις με τους τοπικούς φορείς, συνεχής και εύκολη επικοινωνία του ΔΣ δια ζώσης κάτι που διευκολύνει αφάνταστα το έργο του.
Η λειτουργία των ενώσεων σε Περιφερειακές Ενότητες δεν επιφέρει κανενός είδους αποκλεισμό. Ο καθένας μπορεί να γίνει μέλος και να εκλεγεί από τις διαδικασίες.
Ως ένας από τους αντιπροσώπους της ένωσης μας στο πρόσφατο συνέδριο της ΠΟΕΣ διαπίστωσα από την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων-συνέδρων το μεράκι και την όρεξη τους για την στήριξη της κοινής προσπάθειας. Ένα είναι σίγουρο. Η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των πρωτοβάθμιων ενώσεων, πλείστες από τις οποίες λειτουργούν σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων, και το δευτεροβάθμιο όργανο μας η ΠΟΕΣ είμαστε ένα. Πολλά μεν πρόσωπα μία φωνή δε. Το εμείς θα είναι πάντα πάνω από το εγώ μας, διατηρώντας την ενότητα του οικοδομήματος της συλλογικής έκφρασης των Ελλήνων στρατιωτικών στην πράξη και όχι στα λόγια.
Όλοι μαζί μπορούμε.