Αυτά διερωτάται ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περίοδο 2011-2014, Φιλίπ Λεγκρέν, σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy.
«Οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτε», ισχυριζόταν ο γερμανός υπουργός Οικονομικών πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, οι οποίες ανέδειξαν μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση που δεσμευόταν να θέσει τέλος στη λιτότητα και να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές της στην ευρωζώνη. Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε επέμενε πως «η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τους όρους που πέτυχαν οι προκάτοχοί της».
Αυτό όμως δεν αποτελεί μόνο ένα ελληνικό ζήτημα, σύμφωνα με τον Λεγκρέν. Εκλογές αναμένονται στην Ισπανία αργότερα φέτος, ενώ οι ριζοσπαστικοί αριστεροί του Podemos προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Πράγματι, σε όλες σχεδόν τις εκλογές μετά το ξέσπασμα της κρίσης οι ψηφοφόροι ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις τους. Ωστόσο, όπως παρατηρεί ο συντάκτης του άρθρου, ο Σόιμπλε και οι προστατευόμενοί του στην ευρωζώνη ζήτησαν από τις νέες κυβερνήσεις να μείνουν προσκολλημένες στις αποτυχημένες πολιτικές που μόλις είχαν απορρίψει οι ψηφοφόροι.
«Για παράδειγμα, το 2012 ο Φρανσουά Ολάντ κέρδισε την προεδρία της Γαλλίας με την υπόσχεση ότι θα θέσει τέλος στη λιτότητα, αλλά υποχρεώθηκε σύντομα σε υποχώρηση από το Βερολίνο. Πέρυσι, με την εντολή που έλαβε από τη σαρωτική του νίκη στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ο μεταρρυθμιστής ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ζήτησε αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε». Το ίδιο παρατηρεί ο Λεγκρέν ότι γίνεται σε μεγάλο βαθμό και με τη νέα ελληνική κυβέρνηση. «Συχνά οι πολιτικοί αθετούν προεκλογικές υποσχέσεις όταν βρεθούν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα θλιβερό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας», γράφει.
Το 2011 μάλιστα, σημειώνεται στο άρθρο, οι αρχές της ευρωζώνης απομάκρυναν από τα καθήκοντά τους δύο εκλεγμένους πρωθυπουργούς, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, τον τελευταίο επειδή είχε τη «θρασύτητα» να προσφέρει στους Έλληνες δημοψήφισμα για τις άδικες συνθήκες που τους επέβαλλε η Γερμανία, και τους αντικατέστησαν με υπάκουους, μη εκλεγμένους τεχνοκράτες».
Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Στην περίπτωση της Ελλάδας η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα ακόμη πιο υποκριτικό επιχείρημα, γράφει ο Λεγκρέν. Δεν υπάρχει τίποτε πιο αντιδημοκρατικό από τον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να υποκύψει στη βούληση του Βερολίνου. «Η Μέρκελ έθεσε τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών πάνω από εκείνα των ευρωπαίων πολιτών-συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών- και τοποθέτησε τους Ευρωπαίους τον έναν απέναντι στον άλλον. Αν οι γερμανοί ψηφοφόροι συνειδητοποιούσαν ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τους είπαν ψέματα και ότι τους πούλησαν, δεν θα έπεφταν στην εθνικιστική παγίδα να κατηγορούν τους Έλληνες για τα παραπτώματα των τραπεζών τους και της κυβέρνησής τους!».
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗΝ ΜΠΛΟΦΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Για να επιτύχει ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα οφείλει να αποκαλύψει την μπλόφα της Γερμανίας και να είναι έτοιμη να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα, προτείνει ο Λεγκρέν. Η τετράμηνη παράταση που δέχθηκε η Αθήνα από τους πιστωτές της στην ΕΕ τον προηγούμενο μήνα παρέχει στη νέα ελληνική κυβέρνηση τον χρόνο για να επεξεργαστεί σε βάθος τη στρατηγική της. Είναι τόσος ο θυμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης που δημιούργησε η κακοδιαχείριση της κρίσης, ώστε καθιστά πολιτικά αδιανόητα, προς το παρόν, τα βήματα προς έναν δημοκρατικό φεντεραλισμό. Το να αφαιρείς από τους ψηφοφόρους το δικαίωμα να προβαίνουν σε θεμιτές οικονομικές και πολιτικές επιλογές είναι απαράδεκτο, και όπως αποδεικνύει η τραγική ιστορία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, η επιβολή δυσβάσταχτων αποπληρωμών σε μισητούς ξένους πιστωτές οδηγεί στον πολιτικό εξτρεμισμό, καταλήγει το άρθρο.
Πηγή:makthes.gr